Psaumes 66
1 Cantique de Psaume, [donné] au maître chantre. Toute la terre, jetez des cris de réjouissance à Dieu.
Allur heimurinn gleðjist með Guði!
2 Psalmodiez la gloire de son Nom, rendez sa louange glorieuse.
Lofið nafn hans, það er undursamlegt! Segið öllum frá máttarverkum hans!
3 Dites à Dieu: ô que tu es terrible en tes exploits! Tes ennemis te mentiront à cause de la grandeur de ta force.
Guð, hversu undursamleg eru verk þín! Máttur þinn er stórkostlegur! Ekki er að furða þótt óvinir þínir smjaðri fyrir þér.
4 Toute la terre se prosternera devant toi, et te psalmodiera; elle psalmodiera ton Nom; (Sélah)
Lofaður sért þú um víða veröld!
5 Venez, et voyez les œuvres de Dieu: il est terrible en exploits sur les fils des hommes.
Komið og sjáið máttarverk Guðs! Mikil eru þau undur sem fólk hans fær að sjá og reyna.
6 Il a fait de la mer une terre sèche; on a passé le fleuve à pied sec; [et] là nous nous sommes réjouis en lui.
Hann opnaði þeim veg í gegnum hafið! Þar gengu þeir yfir þurrum fótum. Hvílík gleði og fögnuður ríkti þann dag!
7 Il domine par sa puissance éternellement; ses yeux prennent garde sur les nations; les revêches ne se pourront point élever; (Sélah)
Drottinn mun ríkja að eilífu vegna máttar síns. Hann virðir vandlega fyrir sér mennina. Engir uppreisnarmenn þora að láta á sér bæra.
8 Peuples, bénissez notre Dieu, et faites retentir le son de sa louange.
Sérhver maður lofi Drottin og vegsami nafn hans.
9 C'est lui qui a remis notre âme en vie, et qui n'a point permis que nos pieds bronchassent.
Hann gaf okkur lífið og hann verndar frá hrösun.
10 Car, ô Dieu! tu nous avais sondés, tu nous avais affinés comme on affine l'argent.
Þú, ó Guð, hreinsaðir okkur í eldi eins og silfur er hreinsað.
11 Tu nous avais amenés aux filets, tu avais mis une étreinte en nos reins.
Þú hefur fjötrað okkur og lokað inni og lagt á okkur byrðar.
12 Tu avais fait monter les hommes sur notre tête, et nous étions entrés dans le feu et dans l'eau; mais tu nous as fait entrer en un lieu fertile.
Þú lést hersveitir troða okkur fótum og við urðum að fara gegnum eld og vatn, en að lokum leiddir þú okkur út og inn í yndislegt land.
13 J'entrerai dans ta maison avec des holocaustes; [et] je te rendrai mes vœux.
Nú kem ég í helgidóm þinn, fórna og efni þannig heit mitt.
14 Lesquels mes lèvres ont proférés, et que ma bouche a prononcés, lorsque j'étais en détresse.
Manstu, þegar ég var í nauðum staddur, þá gaf ég þér heit?
15 Je t'offrirai des holocaustes de bêtes mœlleuses, avec la graisse des moutons, laquelle on fait fumer; je te sacrifierai des taureaux et des boucs; (Sélah)
Nú ber ég fram fórn mína: Hrúta, naut og kiðling. Megi reykurinn af fórnum þessum stíga upp til þín.
16 Vous tous qui craignez Dieu, venez, écoutez, et je raconterai ce qu'il a fait à mon âme.
Komið og hlustið, þið sem óttist Drottin, og ég skal segja ykkur hvað hann hefur gert fyrir mig!:
17 Je l'ai invoqué de ma bouche, et il a été exalté par ma langue.
Ég hrópaði til hans um hjálp, – og víst bjó lofgjörðin undir!
18 Si j'eusse médité quelque outrage dans mon cœur, le Seigneur ne m'eût point écouté.
En fyrst játaði ég synd mína, annars hefði ég ekki fengið svar.
19 Mais certainement Dieu m'a écouté, [et] il a été attentif à la voix de ma supplication.
En hann heyrði bæn mína og hlustaði, gaf gaum að því sem ég sagði.
20 Béni soit Dieu qui n'a point rejeté ma supplication, et qui n'a point éloigné de moi sa gratuité.
Lof sé Guði! Hann vísaði ekki bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.
