Psaumes 56

1 Mictam de David, [donné] au maître chantre, [pour le chanter] sur Jonathelem-rehokim, touchant ce que les Philistins le prirent dans Gath. Ô Dieu! aie pitié de moi, car l'homme [mortel] m'engloutit [et] m'opprime, me faisant tout le jour la guerre.

Przewodnikowi chóru, na Jonat elem rechokim. Miktam Dawida, gdy Filistyni schwytali go w Gat. Zmiłuj się nade mną, Boże, bo chce mnie pochłonąć człowiek; każdego dnia uciska mnie walką.

2 Mes espions m'ont englouti tout le jour; car, ô Très-haut! Plusieurs me font la guerre.

Moi wrogowie każdego dnia chcą mnie połknąć; wielu bowiem walczy przeciwko mnie, o Najwyższy.

3 Le jour auquel je craindrai je me confierai en toi.

Ilekroć strach mnie ogarnia, ufam tobie.

4 Je louerai en Dieu sa parole, je me confie en Dieu, je ne craindrai rien; que me fera la chair?

W Bogu będę wysławiać jego słowo; Bogu ufam i nie będę się bał tego, co człowiek może mi uczynić.

5 Tout le jour ils tordent mes propos, et toutes leurs pensées tendent à me nuire.

Przez cały dzień przekręcają moje słowa, przeciwko mnie kierują wszystkie swe zamysły, ku memu nieszczęściu.

6 Ils s'assemblent, ils se tiennent cachés, ils observent mes talons, attendant [comment ils surprendront] mon âme.

Zbierają się, ukrywają i śledzą moje kroki, czyhając na moją duszę.

7 Leur moyen d'échapper c'est par outrage; ô Dieu, précipite les peuples en ta colère!

Czy unikną [zemsty] za nieprawość? Boże, powal te narody w swoim gniewie.

8 Tu as compté mes allées et venues; mets mes larmes dans tes vaisseaux; ne sont-elles pas écrites dans ton registre?

Ty policzyłeś dni mojej tułaczki, zbierz [też] moje łzy do swego bukłaka; czyż nie są [spisane] w twojej księdze?

9 Le jour auquel je crierai à toi, mes ennemis retourneront en arrière; je sais que Dieu est pour moi.

Gdy zawołam, cofną się moi wrogowie; to wiem, bo Bóg jest ze mną.

10 Je louerai en Dieu sa parole, je louerai en l'Eternel sa parole.

W Bogu będę wysławiać jego słowa, w PANU będę chwalić jego słowo.

11 Je me confie en Dieu, je ne craindrai rien; que me fera l'homme?

Bogu ufam, nie będę się bał tego, co mi może uczynić człowiek.

12 Ô Dieu, tes vœux seront sur moi; je te rendrai des actions de grâces.

Tobie, Boże, śluby złożyłem, [dlatego też] tobie oddam chwałę.

13 Puisque tu as délivré mon âme de la mort, ne [garderais-tu] pas mes pieds de broncher, afin que je marche devant Dieu en la lumière des vivants?

Ocaliłeś bowiem moją duszę od śmierci, a moje nogi od upadku, abym chodził przed Bogiem w światłości żyjących.