Psaumes 38
1 Psaume de David, pour réduire en mémoire. Eternel, ne me reprends point en ta colère, et ne me châtie point en ta fureur.
Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
2 Car tes flèches sont entrées en moi, et ta main s'est appesantie sur moi.
Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
3 Il n'y a rien d'entier en ma chair, à cause de ton indignation; ni de repos dans mes os, à cause de mon péché.
Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
4 Car mes iniquités ont surmonté ma tête, elles se sont appesanties comme un pesant fardeau, au-delà de mes forces.
Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
5 Mes plaies sont pourries [et] coulent, à cause de ma folie.
Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
6 Je suis courbé et penché outre mesure; je marche en deuil tout le jour.
Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
7 Car mes aines sont remplies d'inflammation, et dans ma chair il [n'y a] rien d'entier.
Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
8 Je suis affaibli et tout brisé, je rugis du grand frémissement de mon cœur.
Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
9 Seigneur, tout mon désir est devant toi, et mon gémissement ne t'est point caché.
Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
10 Mon cœur est agité çà et là, ma force m'a abandonné, et la clarté aussi de mes yeux: même ils ne sont plus avec moi.
Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
11 Ceux qui m'aiment, et même mes intimes amis, se tiennent loin de ma plaie, et mes proches se tiennent loin de [moi].
Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
12 Et ceux qui cherchent ma vie, m'ont tendu des filets, et ceux qui cherchent ma perte, parlent de calamités, et songent des tromperies tout le jour.
I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
13 Mais moi je n'entends non plus qu'un sourd, et je suis comme un muet qui n'ouvre point sa bouche.
Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
14 Je suis, dis-je, comme un homme qui n'entend point, et qui n'a point de réplique en sa bouche.
I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
15 Puisque je me suis attendu à toi, ô Eternel, tu me répondras, Seigneur mon Dieu!
Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
16 Car j'ai dit: [Il faut prendre garde] qu'ils ne triomphent de moi: quand mon pied glisse, ils s'élèvent contre moi.
Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
17 Quand je suis prêt à clocher; et que ma douleur est continuellement devant moi;
Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
18 Quand je déclare mon iniquité [et] que je suis en peine pour mon péché.
Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
19 Cependant mes ennemis, qui sont vivants, se renforcent, et ceux qui me haïssent à tort se multiplient.
Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
20 Et ceux qui me rendent le mal pour le bien, me sont contraires, parce que je recherche le bien.
A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
21 Eternel, ne m'abandonne point; mon Dieu! ne t'éloigne point de moi.
Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
22 Hâte-toi de venir à mon secours, Seigneur, qui es ma délivrance.
Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
