Psaumes 2

1 Pourquoi se mutinent les nations, et pourquoi les peuples projettent-ils des choses vaines?

Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

2 Les Rois de la terre se trouvent en personne, et les Princes consultent ensemble contre l'Eternel, et contre son Oint.

Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

3 Rompons, [disent-ils], leurs liens, et jetons loin de nous leurs cordes.

Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

4 Celui qui habite dans les cieux se rira d'eux; le Seigneur s'en moquera.

Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

5 Alors il leur parlera en sa colère, et il les remplira de terreur par la grandeur de son courroux.

Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

6 Et moi, [dira-t-il], j'ai sacré mon Roi sur Sion, la montagne de ma Sainteté.

Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

7 Je vous réciterai quel a été ce sacre; l'Eternel m'a dit: tu es mon Fils, je t'ai aujourd'hui engendré.

Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

8 Demande-moi, et je te donnerai pour ton héritage les nations, et pour ta possession les bouts de la terre.

Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

9 Tu les briseras avec un sceptre de fer, et tu les mettras en pièces comme un vaisseau de potier.

Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

10 Maintenant donc, ô Rois! ayez de l'intelligence; Juges de la terre, recevez instruction.

Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

11 Servez l'Eternel avec crainte, et égayez-vous avec tremblement.

Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

12 Baisez le Fils, de peur qu'il ne s'irrite, et que vous ne périssiez dans cette conduite, quand sa colère s'embrasera tant soit peu. Ô que bienheureux sont tous ceux qui se confient en lui!

Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.