Psaumes 132

1 Cantique de Mahaloth. Ô Eternel! souviens-toi de David, [et] de toute son affliction.

Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.

2 Lequel a juré à l'Eternel, [et] fait vœu au Puissant de Jacob, [en disant]:

Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:

3 Si j'entre au Tabernacle de ma maison, [et] si je monte sur le lit où je couche;

Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;

4 Si je donne du sommeil à mes yeux, [si je laisse] sommeiller mes paupières,

I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,

5 Jusqu’à ce que j'aurai trouvé un lieu à l'Eternel, [et] des pavillons pour le Puissant de Jacob.

Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.

6 Voici, nous avons ouï parler d'elle vers Ephrat, nous l'avons trouvée aux champs de Jahar.

Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.

7 Nous entrerons dans ses pavillons, [et] nous nous prosternerons devant son marchepied.

Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.

8 Lève-toi, ô Eternel! [pour venir] en ton repos, toi, et l'Arche de ta force.

Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.

9 Que tes Sacrificateurs soient revêtus de la justice, et que tes bien-aimés chantent de joie.

Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.

10 Pour l'amour de David ton serviteur, ne fais point que ton Oint tourne le visage en arrière.

Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.

11 L'Eternel a juré en vérité à David, [et] il ne se rétractera point, [disant]: je mettrai du fruit de ton ventre sur ton trône.

Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.

12 Si tes enfants gardent mon alliance, et mon témoignage, que je leur enseignerai, leurs fils aussi seront assis à perpétuité sur ton trône.

Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej

13 Car l'Eternel a choisi Sion; il l'a préférée pour être son siège.

Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:

14 Elle est, [dit-il], mon repos à perpétuité; j'y demeurerai, parce que je l'ai chérie.

Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.

15 Je bénirai abondamment ses vivres; je rassasierai de pain ses pauvres.

Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.

16 Et je revêtirai ses Sacrificateurs de délivrance; et ses bien-aimés chanteront avec des transports.

Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.

17 Je ferai qu'en elle germera une corne à David; je préparerai une lampe à mon Oint.

Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.

18 Je revêtirai de honte ses ennemis, et son diadème fleurira sur lui.

Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.