Psaumes 120

1 Cantique de Mahaloth. J'ai invoqué l'Eternel en ma grande détresse, et il m'a exaucé.

«Ωδή των Αναβαθμών.» Εν τη θλίψει μου έκραξα προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου.

2 Eternel, délivre mon âme des fausses lèvres, et de la langue trompeuse.

Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου από χειλέων ψευδών, από γλώσσης δολίας.

3 Que te donnera, et te profitera la langue trompeuse?

Τι θέλει σοι δώσει ή τι θέλει σοι προσθέσει, η δολία γλώσσα;

4 Ce sont des flèches aiguës tirées par un homme puissant, et des charbons de genèvre.

Τα ηκονημένα βέλη του δυνατού, μετά ανθράκων αρκεύθου.

5 Hélas! Que je suis misérable de séjourner en Mésech, et de demeurer aux tentes de Kédar!

Ουαί εις εμέ, διότι παροικώ εν Μεσέχ, κατοικώ εν ταις σκηναίς του Κηδάρ·

6 Que mon âme ait tant demeuré avec celui qui hait la paix!

Πολύν καιρόν κατώκησεν η ψυχή μου μετά των μισούντων την ειρήνην.

7 Je [ne cherche que] la paix, mais lorsque j'en parle, les voilà à la guerre.

Εγώ αγαπώ την ειρήνην· αλλ' όταν ομιλώ, αυτοί ετοιμάζονται διά πόλεμον.