Psaumes 108

1 Cantique de Psaume de David. Mon cœur est disposé, ô Dieu! ma gloire l'est aussi, je chanterai et je psalmodierai.

Pieśń psalmu samego Dawida. Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.

2 Réveille-toi, ma musette et ma harpe, je me réveillerai à l'aube du jour.

Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.

3 Eternel, je te célébrerai parmi les peuples, et je te psalmodierai parmi les nations.

Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.

4 Car ta bonté est grande par-dessus les cieux, et ta vérité atteint jusqu’aux nues.

Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.

5 Ô Dieu! élève-toi sur les cieux, et que ta gloire soit sur toute la terre.

Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.

6 Afin que ceux que tu aimes soient délivrés; sauve-moi par ta droite, et exauce-moi.

Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.

7 Dieu a parlé en son Sanctuaire; je me réjouirai; je partagerai Sichem, et mesurerai la vallée de Succoth.

Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.

8 Galaad sera à moi, Manassé [sera] à moi, et Ephraïm sera ma principale force, Juda mon Législateur.

Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.

9 Moab sera le bassin où je me laverai, je jetterai mon soulier sur Edom, je triompherai de la Palestine.

Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.

10 Qui sera-ce qui me conduira en la ville munie? qui sera-ce qui me conduira jusques en Edom?

Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?

11 Ne sera-ce pas toi, ô Dieu! qui nous avais rejetés, et qui ne sortais plus, ô Dieu! avec nos armées?

Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?

12 Donne-nous secours pour sortir de la détresse; car la délivrance [qu'on attend] de l'homme est vaine.

Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.

13 Nous ferons des actions de valeur en Dieu, et il foulera nos ennemis.

W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.