Psaumes 105

1 Célébrez l'Eternel, invoquez son Nom, faites connaître parmi les peuples ses exploits.

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید.

2 Chantez-lui, psalmodiez-lui, parlez de toutes ses merveilles.

در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید.

3 Glorifiez-vous du Nom de sa sainteté, [et] que le cœur de ceux qui cherchent l'Eternel se réjouisse.

ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید!

4 Recherchez l'Eternel, et sa force; cherchez continuellement sa face.

خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید.

5 Souvenez-vous de ses merveilles qu'il a faites, de ses miracles, et des jugements de sa bouche.

عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است.

6 La postérité d'Abraham sont ses serviteurs; les enfants de Jacob sont ses élus;

ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید.

7 Il est l'Eternel notre Dieu; ses jugements sont sur toute la terre.

او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است.

8 Il s'est souvenu à toujours de son alliance, de la parole qu'il a commandée en mille générations;

عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛

9 Du traité qu'il a fait avec Abraham, et du serment qu'il a fait à Isaac,

عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق!

10 Lequel il a ratifié pour être une ordonnance à Jacob, [et] à Israël [pour] être une alliance éternelle;

او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد.

11 En disant: je te donnerai le pays de Canaan, pour le lot de ton héritage;

او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.»

12 Encore qu'ils fussent un petit nombre de gens, et qu'ils y séjournassent peu de temps comme étrangers.

بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛

13 Car ils allaient de nation en nation, et d'un Royaume vers un autre peuple.

میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند.

14 Il ne souffrit pas qu'aucun les opprimât: et il a même châtié des Rois pour l'amour d'eux.

اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند:

15 [Disant]: Ne touchez point à mes Oints, et ne faites point de mal à mes Prophètes.

«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!»

16 Il appela aussi la famine sur la terre, [et] rompit tout le bâton du pain.

خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت.

17 Il envoya un personnage devant eux; Joseph fut vendu pour esclave.

او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند.

18 On lui enserra les pieds en des ceps, sa personne fut mise aux fers.

پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند.

19 Jusqu’au temps que sa parole fût venue, et que la parole de l'Eternel l'eût éprouvé.

او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد.

20 Le Roi envoya, et on le relâcha; le dominateur des peuples [envoya], et on le délia.

آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند.

21 Il l'établit pour maître sur sa maison, et pour dominateur sur tout son domaine;

سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود

22 Pour soumettre les principaux à ses désirs, et pour instruire ses Anciens.

تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد.

23 Puis Israël entra en Egypte, et Jacob séjourna au pays de Cam.

آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند.

24 Et l'[Eternel] fit extrêmement multiplier son peuple, et le rendit plus puissant que ceux qui l'opprimaient.

خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد.

25 Il changea leur cœur, de sorte qu'ils eurent son peuple en haine, jusques à conspirer contre ses serviteurs.

اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند.

26 Il envoya Moïse son serviteur, [et] Aaron, qu'il avait élu.

سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد.

27 [Lesquels] accomplirent sur eux les prodiges, et les miracles qu'ils avaient eu charge de faire dans le pays de Cam.

موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام.

28 Il envoya les ténèbres, et fit obscurcir [l'air]; et ils ne furent point rebelles à ses ordres.

خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند.

29 Il convertit leurs eaux en sang, et fit mourir leurs poissons.

او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت.

30 Leur terre produisit en abondance des grenouilles, jusqu’au dedans des cabinets de leurs Rois.

زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد.

31 Il parla, et une mêlée de bêtes vint, et des poux sur tout leur pays.

به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد.

32 Il fit que leurs pluies furent de la grêle, [et] qu'il y eut sur leur terre un feu flamboyant.

به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد

33 Il frappa leurs vignes, et leurs figuiers, et il brisa les arbres de leur pays.

و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد.

34 Il commanda, et les sauterelles vinrent, et des hurebecs sans nombre;

خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند.

35 Qui broutèrent toute l'herbe en leur pays, et qui dévorèrent le fruit de leur terroir.

36 Et il frappa tout premier-né dans leur pays, qui étaient les prémices de toute leur vigueur.

او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت.

37 Puis il les tira dehors avec de l'or et de l'argent, et il n'y eut aucun qui chancelât parmi ses Tribus.

سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد.

38 L'Egypte se réjouit à leur départ; car la peur qu'ils avaient d'eux, les avait saisis.

مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند.

39 Il étendit la nuée pour couverture, et le feu pour éclairer la nuit.

خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد.

40 [Le peuple] demanda, et il fit venir des cailles, et il les rassasia du pain des cieux.

آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد.

41 Il ouvrit le rocher, et les eaux en coulèrent; et coururent par les lieux secs, [comme] une rivière.

او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید.

42 Car il se souvint de la parole de sa sainteté, laquelle il avait donnée à Abraham son serviteur.

زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد.

43 Et il tira dehors son peuple avec allégresse, et ses élus avec chant de joie.

پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد،

44 Il leur donna les pays des nations, et ils possédèrent le fruit du travail des peuples.

و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید

45 Afin qu'ils gardassent ses statuts, et qu'ils observassent ses lois. Louez l'Eternel.

تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند!