Psaumes 104

1 Mon âme, bénis l'Eternel. Ô Eternel mon Dieu, tu es merveilleusement grand, tu es revêtu de majesté et de magnificence.

۱ ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! ای یهوه خدای من توبی نهایت عظیم هستی! به عزت و جلال ملبس هستی.

2 Il s'enveloppe de lumière comme d'un vêtement, il étend les cieux comme un voile.

۲ خویشتن را به نور مثل ردا پوشانیده‌ای.

3 Il planchéie ses hautes chambres entre les eaux; il fait des grosses nuées son chariot, il se promène sur les ailes du vent.

۳ آن که غرفات خود را بر آبها بنا کرده است و ابرها رامرکب خود نموده و بر بالهای باد می‌خرامد.

4 Il fait des vents ses Anges, et du feu brûlant ses serviteurs.

۴ فرشتگان خود را بادها می‌گرداند و خادمان خود را آتش مشتعل.

5 Il a fondé la terre sur ses bases, tellement qu'elle ne sera point ébranlée à perpétuité.

۵ که زمین را بر اساسش استوار کرده، تا جنبش نخورد تا ابدالاباد.

6 Tu l'avais couverte de l'abîme comme d'un vêtement, les eaux se tenaient sur les montagnes.

۶ آن رابه لجه‌ها مثل ردا پوشانیده‌ای، که آبها بر کوههاایستاده‌اند.

7 Elles s'enfuirent à ta menace, [et] se mirent promptement en fuite au son de ton tonnerre.

۷ از عتاب تو می‌گریزند. از آواز رعدتو پراکنده می‌شوند.

8 Les montagnes s'élevèrent, et les vallées s'abaissèrent, au même lieu que tu leur avais établi.

۸ به فراز کوهها برمی آیند، وبه همواریها فرود می‌آیند، به مکانی که برای آنهامهیا ساخته‌ای.

9 Tu leur as mis une borne qu'elles ne passeront point, elles ne retourneront plus à couvrir la terre.

۹ حدی برای آنها قرار داده‌ای که از آن نگذرند و برنگردند تا زمین را بپوشانند.

10 C'est lui qui conduit les fontaines par les vallées, tellement qu'elles se promènent entre les monts.

۱۰ که چشمه‌ها را در وادیها جاری می‌سازد تا درمیان کوهها روان بشوند.

11 Elles abreuvent toutes les bêtes des champs, les ânes sauvages en étanchent leur soif.

۱۱ تمام حیوانات صحرارا سیراب می‌سازند تا گورخران تشنگی خود رافرو نشانند.

12 Les oiseaux des cieux se tiennent auprès d'elles, et font résonner leur voix d'entre la ramée.

۱۲ بر آنها مرغان هوا ساکن می‌شوند واز میان شاخه‌ها آواز خود را می‌دهند.

13 Il abreuve les montagnes de ses chambres hautes; [et] la terre est rassasiée du fruit de tes œuvres.

۱۳ او ازغرفات خود کوهها را سیراب می‌کند و از ثمرات اعمال تو زمین سیر می‌شود.

14 Il fait germer le foin pour le bétail, et l'herbe pour le service de l'homme, faisant sortir le pain de la terre;

۱۴ نباتات را برای بهایم می‌رویاند و سبزه‌ها رابرای خدمت انسان، و نان را از زمین بیرون می‌آورد.

15 Et le vin qui réjouit le cœur de l'homme, qui fait reluire son visage avec l'huile, et qui soutient le cœur de l'homme avec le pain.

۱۵ و شراب را که دل انسان را شادمان می‌کند، و چهره او را به روغن شاداب می‌سازد ودل انسان را به نان قوی می‌گرداند.

16 Les hauts arbres en sont rassasiés, [et] les cèdres du Liban, qu'il a plantés,

۱۶ درختان خداوند شادابند، یعنی سروهای آزاد لبنان که غرس کرده است،

17 Afin que les oiseaux y fassent leurs nids. Quant à la cigogne, les sapins [sont sa demeure].

۱۷ که در آنها مرغان آشیانهای خود را می‌گیرند و اما صنوبر خانه لق لق می‌باشد.

18 Les hautes montagnes sont pour les chamois [et] les rochers sont la retraite des lapins.

۱۸ کوههای بلند برای بزهای کوهی و صخره هابرای یربوع ملجاء است.

19 Il a fait la lune pour les saisons, et le soleil connaît son coucher.

۱۹ ماه را برای موسمهاساخت و آفتاب مغرب خود را می‌داند.

20 Tu amènes les ténèbres, et la nuit vient, durant laquelle toutes les bêtes de la forêt trottent.

۲۰ تاریکی می‌سازی و شب می‌شود که در آن همه حیوانات جنگلی راه می‌روند.

21 Les lionceaux rugissent après la proie, et pour demander au [Dieu] Fort leur pâture.

۲۱ شیربچگان برای شکار خود غرش می‌کنند و خوراک خویش را از خدا می‌جویند.

22 Le soleil se lève-t-il? ils se retirent et demeurent gisants en leurs tanières.

۲۲ چون آفتاب طلوع می‌کند جمع می‌شوند و در بیشه های خودمی خوابند.

23 Alors l'homme sort à son ouvrage et à son travail, jusqu’au soir.

۲۳ انسان برای عمل خود بیرون می‌آید و به جهت شغل خویش تا شامگاه.

24 Ô Eternel, que tes œuvres sont en grand nombre! tu les as toutes faites avec sagesse; la terre est pleine de tes richesses.

۲۴ ‌ای خداوند اعمال تو چه بسیار است. جمیع آنها را به حکمت کرده‌ای. زمین از دولت تو پر است.

25 Cette mer grande et spacieuse, où il y a sans nombre des animaux se mouvant, des petites bêtes avec des grandes!

۲۵ و آن دریای بزرگ و وسیع الاطراف نیز که در آن حشرات از حد شماره زیاده‌اند و حیوانات خرد و بزرگ.

26 Là se promènent les navires, et ce Léviathan que tu as formé pour s'y ébattre.

۲۶ و در آن کشتیها راه می‌روند و آن لویاتان که به جهت بازی کردن در آن آفریده‌ای.

27 Elles s'attendent toutes à toi, afin que tu leur donnes la pâture en leur temps.

۲۷ جمیع اینها از تو انتظارمی کشند تا خوراک آنها را در وقتش برسانی.

28 Quand tu la leur donnes, elles la recueillent, et quand tu ouvres ta main, elles sont rassasiées de biens.

۲۸ آنچه را که به آنها می‌دهی، فرا می‌گیرند. دست خود را باز می‌کنی، پس از چیزهای نیکو سیرمی شوند.

29 Caches-tu ta face? elles sont troublées; retires-tu leur souffle, elles défaillent, et retournent en leur poudre.

۲۹ روی خود را می‌پوشانی پس مضطرب می‌گردند. روح آنها را قبض می‌کنی، پس می‌میرند و به خاک خود برمی گردند.

30 [Mais si] tu renvoies ton Esprit, elles sont créées, et tu renouvelles la face de la terre.

۳۰ چون روح خود را می‌فرستی، آفریده می‌شوند و روی زمین را تازه می‌گردانی.

31 Que la gloire de l'Eternel soit à toujours, que l'Eternel se réjouisse en ses œuvres!

۳۱ جلال خداوند تا ابدالاباد است. خداوند ازاعمال خود راضی خواهد بود.

32 Il jette sa vue sur la terre, et elle en tremble; il touche les montagnes, et elles en fument.

۳۲ که به زمین نگاه می‌کند و آن می‌لرزد. کوهها را لمس می‌کند، پس آتش فشان می‌شوند.

33 Je chanterai à l'Eternel durant ma vie; je psalmodierai à mon Dieu pendant que j'existerai.

۳۳ خداوند را خواهم سرایید تا زنده می‌باشم. برای خدای خود تسبیح خواهم خواند تا وجود دارم.

34 Ma méditation lui sera agréable; [et] je me réjouirai en l'Eternel.

۳۴ تفکر من او رالذیذ بشود و من در خداوند شادمان خواهم بود.

35 Que les pécheurs soient consumés de dessus la terre, et qu'il n'y ait plus de méchants! Mon âme, bénis l'Eternel; louez l'Eternel.

۳۵ گناهکاران از زمین نابود گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! هللویاه!