Psaumes 102

1 Prière de l'affligé étant dans l'angoisse, et répandant sa plainte devant l'Eternel. Eternel! écoute ma prière, et que mon cri vienne jusqu’à toi.

Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.

2 Ne cache point ta face arrière de moi; au jour que je suis en détresse, prête l'oreille à ma requête; au jour que je t'invoque, hâte-toi, réponds-moi.

Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.

3 Car mes jours se sont évanouis comme la fumée, et mes os sont desséchés comme un foyer.

Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.

4 Mon cœur a été frappé, et est devenu sec comme l'herbe, parce que j'ai oublié de manger mon pain.

Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.

5 Mes os sont attachés à ma chair, à cause de la voix de mon gémissement.

Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.

6 Je suis devenu semblable au cormoran du désert; et je suis comme la chouette des lieux sauvages.

Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.

7 Je veille, et je suis semblable au passereau, qui est seul sur le toit.

Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.

8 Mes ennemis me disent tous les jours des outrages, et ceux qui sont furieux contre moi, jurent contre moi.

Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.

9 Parce que j'ai mangé la cendre comme le pain, et que j'ai mêlé ma boisson de pleurs.

Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;

10 A cause de ta colère et de ton indignation: parce qu'après m'avoir élevé bien haut, tu m'as jeté par terre.

Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.

11 Mes jours sont comme l'ombre qui décline, et je deviens sec comme l'herbe.

Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.

12 Mais toi, ô Eternel! tu demeures éternellement, et ta mémoire est d'âge en âge.

Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.

13 Tu te lèveras, [et] tu auras compassion de Sion; car il est temps d'en avoir pitié, parce que le temps assigné est échu.

Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.

14 Car tes serviteurs sont affectionnés à ses pierres, et ont pitié de sa poudre.

Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;

15 Alors les nations redouteront le Nom de l’Eternel, et tous les Rois de la terre, ta gloire.

A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;

16 Quand l'Eternel aura édifié Sion; quand il aura été vu en sa gloire;

Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;

17 Quand il aura eu égard à la prière du désolé, et qu'il n'aura point méprisé leur supplication.

Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.

18 Cela sera enregistré pour la génération à venir, le peuple qui sera créé louera l'Eternel,

Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

19 De ce qu'il aura jeté la vue du haut lieu de sa sainteté, et que l'Eternel aura regardé des cieux en la terre,

Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;

20 Pour entendre le gémissement des prisonniers, [et] pour délier ceux qui étaient dévoués à la mort;

Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;

21 Afin qu'on annonce le Nom de l’Eternel dans Sion, et sa louange dans Jérusalem;

Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;

22 Quand les peuples se seront joints ensemble et les Royaumes aussi, pour servir l'Eternel.

Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.

23 Il a abattu ma force en chemin, il a abrégé mes jours.

Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.

24 J'ai dit: mon Dieu, ne m'enlève point au milieu de mes jours! Tes ans [durent] d'âge en âge.

Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.

25 Tu as jadis fondé la terre, et les cieux sont l'ouvrage de tes mains.

Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.

26 Ils périront, mais tu seras permanent, et eux tous s'envieilliront comme un vêtement; tu les changeras comme un habit, et ils seront changés.

One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.

27 Mais toi, [tu es toujours] le même; et tes ans ne seront jamais achevés.

Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.

28 Les enfants de tes serviteurs habiteront [près de toi], et leur race sera établie devant toi.

Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.