Proverbes 5
1 Mon fils, sois attentif à ma sagesse, incline ton oreille à mon intelligence;
Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
2 Afin que tu gardes mes avis, et que tes lèvres conservent la science.
Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
3 Car les lèvres de l'étrangère distillent des rayons de miel, et son palais est plus doux que l'huile.
Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
4 Mais ce qui en provient est amer comme de l'absinthe, et aigu comme une épée à deux tranchants.
Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
6 Afin que tu ne balances point le chemin de la vie; ses chemins en sont écartés, tu ne le connaîtras point.
Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
7 Maintenant donc, enfants, écoutez-moi, et ne vous détournez point des paroles de ma bouche.
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
8 Eloigne ton chemin de la femme étrangère, et n'approche point de l'entrée de sa maison.
Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 De peur que tu ne donnes ton honneur à d'autres, et tes ans au cruel.
Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
10 De peur que les étrangers ne se rassasient de tes facultés, et que le fruit de ton travail ne soit en la maison du forain;
Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
11 Et que tu ne rugisses quand tu seras près de ta fin, quand ta chair et ton corps seront consumés;
I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
12 Et que tu ne dises: Comment ai-je haï l'instruction, et comment mon cœur a-t-il dédaigné les répréhensions?
I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
13 Et comment n'ai-je point obéi à la voix de ceux qui m'instruisaient, et n'ai-je point incliné mon oreille à ceux qui m'enseignaient?
Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
14 Peu s'en est fallu que je n'aie été dans toute sorte de mal, au milieu de la congrégation et de l'assemblée.
O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
15 Bois des eaux de ta citerne, et des ruisseaux du milieu de ton puits;
Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
16 Que tes fontaines se répandent dehors, et les ruisseaux d'eau par les rues;
Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
17 Qu'elles soient à toi seul, et non aux étrangers avec toi.
Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
18 Que ta source soit bénie, et réjouis-toi de la femme de ta jeunesse,
Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
19 [Comme] d'une biche aimable, et d'une chevrette gracieuse; que ses mamelles te rassasient en tout temps, et sois continuellement épris de son amour;
[Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
20 Et pourquoi, mon fils, irais-tu errant après l'étrangère, et embrasserais-tu le sein de la foraine?
Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
21 Vu que les voies de l'homme sont devant les yeux de l'Eternel, et qu'il pèse toutes ses voies.
Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
22 Les iniquités du méchant l'attraperont, et il sera retenu par les cordes de son péché.
Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
23 Il mourra faute d'instruction, et il ira errant par la grandeur de sa folie.
Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
