Proverbes 5
1 Mon fils, sois attentif à ma sagesse, incline ton oreille à mon intelligence;
Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2 Afin que tu gardes mes avis, et que tes lèvres conservent la science.
Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3 Car les lèvres de l'étrangère distillent des rayons de miel, et son palais est plus doux que l'huile.
Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4 Mais ce qui en provient est amer comme de l'absinthe, et aigu comme une épée à deux tranchants.
Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol h7585)
6 Afin que tu ne balances point le chemin de la vie; ses chemins en sont écartés, tu ne le connaîtras point.
Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
7 Maintenant donc, enfants, écoutez-moi, et ne vous détournez point des paroles de ma bouche.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
8 Eloigne ton chemin de la femme étrangère, et n'approche point de l'entrée de sa maison.
Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
9 De peur que tu ne donnes ton honneur à d'autres, et tes ans au cruel.
Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
10 De peur que les étrangers ne se rassasient de tes facultés, et que le fruit de ton travail ne soit en la maison du forain;
By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
11 Et que tu ne rugisses quand tu seras près de ta fin, quand ta chair et ton corps seront consumés;
I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
12 Et que tu ne dises: Comment ai-je haï l'instruction, et comment mon cœur a-t-il dédaigné les répréhensions?
I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
13 Et comment n'ai-je point obéi à la voix de ceux qui m'instruisaient, et n'ai-je point incliné mon oreille à ceux qui m'enseignaient?
Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14 Peu s'en est fallu que je n'aie été dans toute sorte de mal, au milieu de la congrégation et de l'assemblée.
Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
15 Bois des eaux de ta citerne, et des ruisseaux du milieu de ton puits;
Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
16 Que tes fontaines se répandent dehors, et les ruisseaux d'eau par les rues;
Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
17 Qu'elles soient à toi seul, et non aux étrangers avec toi.
Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
18 Que ta source soit bénie, et réjouis-toi de la femme de ta jeunesse,
Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
19 [Comme] d'une biche aimable, et d'une chevrette gracieuse; que ses mamelles te rassasient en tout temps, et sois continuellement épris de son amour;
Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
20 Et pourquoi, mon fils, irais-tu errant après l'étrangère, et embrasserais-tu le sein de la foraine?
Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
21 Vu que les voies de l'homme sont devant les yeux de l'Eternel, et qu'il pèse toutes ses voies.
Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
22 Les iniquités du méchant l'attraperont, et il sera retenu par les cordes de son péché.
Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
23 Il mourra faute d'instruction, et il ira errant par la grandeur de sa folie.
Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
