Proverbes 5
1 Mon fils, sois attentif à ma sagesse, incline ton oreille à mon intelligence;
| ای پسر من، به حکمت من توجه نما، و گوش خود را به فطانت من فراگیر، | ۱ |
2 Afin que tu gardes mes avis, et que tes lèvres conservent la science.
| تاتدابیر را محافظت نمایی، و لبهایت معرفت رانگاه دارد. | ۲ |
3 Car les lèvres de l'étrangère distillent des rayons de miel, et son palais est plus doux que l'huile.
| زیرا که لبهای زن اجنبی عسل رامی چکاند، و دهان او از روغن ملایم تر است. | ۳ |
4 Mais ce qui en provient est amer comme de l'absinthe, et aigu comme une épée à deux tranchants.
| لیکن آخر او مثل افسنتین تلخ است و برنده مثل شمشیر دودم. | ۴ |
| پایهایش به موت فرو می‌رود، وقدمهایش به هاویه متمسک می‌باشد. (Sheol h7585) | ۵ |
6 Afin que tu ne balances point le chemin de la vie; ses chemins en sont écartés, tu ne le connaîtras point.
| به طریق حیات هرگز سالک نخواهد شد. قدمهایش آواره شده است و او نمی داند. | ۶ |
7 Maintenant donc, enfants, écoutez-moi, et ne vous détournez point des paroles de ma bouche.
| و الان‌ای پسرانم مرابشنوید، و از سخنان دهانم انحراف مورزید. | ۷ |
8 Eloigne ton chemin de la femme étrangère, et n'approche point de l'entrée de sa maison.
| طریق خود را از او دور ساز، و به در خانه اونزدیک مشو. | ۸ |
9 De peur que tu ne donnes ton honneur à d'autres, et tes ans au cruel.
| مبادا عنفوان جوانی خود را به دیگران بدهی، و سالهای خویش را به ستم کیشان. | ۹ |
10 De peur que les étrangers ne se rassasient de tes facultés, et que le fruit de ton travail ne soit en la maison du forain;
| و غریبان از اموال تو سیر شوند، و ثمره محنت تو به خانه بیگانه رود. | ۱۰ |
11 Et que tu ne rugisses quand tu seras près de ta fin, quand ta chair et ton corps seront consumés;
| که در عاقبت خودنوحه گری نمایی، هنگامی که گوشت و بدنت فانی شده باشد، | ۱۱ |
12 Et que tu ne dises: Comment ai-je haï l'instruction, et comment mon cœur a-t-il dédaigné les répréhensions?
| و گویی چرا ادب را مکروه داشتم، و دل من تنبیه را خوار شمرد، | ۱۲ |
13 Et comment n'ai-je point obéi à la voix de ceux qui m'instruisaient, et n'ai-je point incliné mon oreille à ceux qui m'enseignaient?
| و آواز مرشدان خود را نشنیدم، و به معلمان خود گوش ندادم. | ۱۳ |
14 Peu s'en est fallu que je n'aie été dans toute sorte de mal, au milieu de la congrégation et de l'assemblée.
| نزدیک بود که هر گونه بدی را مرتکب شوم، در میان قوم و جماعت. | ۱۴ |
15 Bois des eaux de ta citerne, et des ruisseaux du milieu de ton puits;
| آب را از منبع خود بنوش، و نهرهای جاری را از چشمه خویش. | ۱۵ |
16 Que tes fontaines se répandent dehors, et les ruisseaux d'eau par les rues;
| جویهای تو بیرون خواهد ریخت، و نهرهای آب در شوارع عام، | ۱۶ |
17 Qu'elles soient à toi seul, et non aux étrangers avec toi.
| و از آن خودت به تنهایی خواهد بود، و نه از آن غریبان با تو. | ۱۷ |
18 Que ta source soit bénie, et réjouis-toi de la femme de ta jeunesse,
| چشمه تو مبارک باشد، و از زن جوانی خویش مسرور باش، | ۱۸ |
19 [Comme] d'une biche aimable, et d'une chevrette gracieuse; que ses mamelles te rassasient en tout temps, et sois continuellement épris de son amour;
| مثل غزال محبوب و آهوی جمیل. پستانهایش تو را همیشه خرم سازد، و از محبت او دائم محفوظ باش. | ۱۹ |
20 Et pourquoi, mon fils, irais-tu errant après l'étrangère, et embrasserais-tu le sein de la foraine?
| لیکن‌ای پسر من، چرا از زن بیگانه فریفته شوی؟ و سینه زن غریب را در بر‌گیری؟ | ۲۰ |
21 Vu que les voies de l'homme sont devant les yeux de l'Eternel, et qu'il pèse toutes ses voies.
| زیراکه راههای انسان در مدنظر خداوند است، وتمامی طریقهای وی را می‌سنجد. | ۲۱ |
22 Les iniquités du méchant l'attraperont, et il sera retenu par les cordes de son péché.
| تقصیرهای شریر او را گرفتار می‌سازد، و به بندهای گناهان خود بسته می‌شود. | ۲۲ |
23 Il mourra faute d'instruction, et il ira errant par la grandeur de sa folie.
| او بدون ادب خواهد مرد، و به کثرت حماقت خویش تلف خواهد گردید. | ۲۳ |
