Proverbes 5
1 Mon fils, sois attentif à ma sagesse, incline ton oreille à mon intelligence;
Oğlum, mənim hikmətimə diqqət yetir, Qulağını müdrik sözlərimə tərəf çevir.
2 Afin que tu gardes mes avis, et que tes lèvres conservent la science.
Onda dərrakəyə bağlanarsan, Dilin biliyi kənara atmaz.
3 Car les lèvres de l'étrangère distillent des rayons de miel, et son palais est plus doux que l'huile.
Əxlaqsız qadının dodağından sanki bal axır, Dili şirin, yağdan yumşaqdır.
4 Mais ce qui en provient est amer comme de l'absinthe, et aigu comme une épée à deux tranchants.
Amma aqibəti yovşan kimi acıdır, İkiağızlı qılınc kimi kəskindir.
Onun ayaqları ölümə aparır, Onun addımları ölülər diyarına çatır. (Sheol h7585)
6 Afin que tu ne balances point le chemin de la vie; ses chemins en sont écartés, tu ne le connaîtras point.
Həyat yoluna fikir vermir, Yolları dolaşıqdır, özü də bilmir.
7 Maintenant donc, enfants, écoutez-moi, et ne vous détournez point des paroles de ma bouche.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərdən yayınmayın.
8 Eloigne ton chemin de la femme étrangère, et n'approche point de l'entrée de sa maison.
Belə qadından uzaq ol, Evinin qapısına yaxın getmə.
9 De peur que tu ne donnes ton honneur à d'autres, et tes ans au cruel.
Yoxsa şərəfini yadlara verərsən, Ömrünü zalımlara sərf edərsən.
10 De peur que les étrangers ne se rassasient de tes facultés, et que le fruit de ton travail ne soit en la maison du forain;
Sənin var-yoxunu yadlar yeyər, Qazancın özgənin evinə gedər.
11 Et que tu ne rugisses quand tu seras près de ta fin, quand ta chair et ton corps seront consumés;
Ömrünün sonu çatanda, Canında taqət qalmayanda Ah-nalə çəkərək belə deyərsən:
12 Et que tu ne dises: Comment ai-je haï l'instruction, et comment mon cœur a-t-il dédaigné les répréhensions?
«Mən də tərbiyəyə nifrət etdim, Ürəyimdə məzəmmətlərə güldüm!
13 Et comment n'ai-je point obéi à la voix de ceux qui m'instruisaient, et n'ai-je point incliné mon oreille à ceux qui m'enseignaient?
Müəllimimin sözünə baxmadım, Tərbiyəçilərimə qulaq asmadım.
14 Peu s'en est fallu que je n'aie été dans toute sorte de mal, au milieu de la congrégation et de l'assemblée.
Camaatın və icmanın arasında Az qala hər cür bəlaya düşəcəkdim».
15 Bois des eaux de ta citerne, et des ruisseaux du milieu de ton puits;
Öz su anbarından, Öz quyunun içməli suyundan iç.
16 Que tes fontaines se répandent dehors, et les ruisseaux d'eau par les rues;
Niyə sənin qaynaqların küçələrə, Su arxların meydanlara axıb getsin?
17 Qu'elles soient à toi seul, et non aux étrangers avec toi.
Onlar yalnız səninki olsun, Yadlara paylama.
18 Que ta source soit bénie, et réjouis-toi de la femme de ta jeunesse,
Qoy çeşmən bərəkətli olsun, Gənc ikən evləndiyin arvadınla xoşbəxt yaşa!
19 [Comme] d'une biche aimable, et d'une chevrette gracieuse; que ses mamelles te rassasient en tout temps, et sois continuellement épris de son amour;
Sevimli maralın, gözəl ceyranın Həmişə səni öz döşləri ilə doydursun, Onun eşqi ilə məst ol.
20 Et pourquoi, mon fils, irais-tu errant après l'étrangère, et embrasserais-tu le sein de la foraine?
Oğlum, niyə əxlaqsız qadınla məst olmalısan, Yad arvadı qoynuna almalısan?
21 Vu que les voies de l'homme sont devant les yeux de l'Eternel, et qu'il pèse toutes ses voies.
İnsanların yolları Rəbbin gözü qarşısındadır, Onların hər addımlarını yoxlayır.
22 Les iniquités du méchant l'attraperont, et il sera retenu par les cordes de son péché.
Şər insan öz təqsirlərinə görə tutular, Günahının kəməndinə dolanar.
23 Il mourra faute d'instruction, et il ira errant par la grandeur de sa folie.
Tərbiyəsizliyi üzündən həlak olar, Hədsiz səfehliyi üzündən azar.
