< Proverbes 12 >
1 Celui qui aime l'instruction, aime la science; mais celui qui hait d'être repris, est un stupide.
Orang yang mau ditegur berarti mau belajar, tetapi orang bebal membenci teguran.
2 L'homme de bien attire la faveur de l'Eternel; mais [l'Eternel] condamnera l'homme qui machine du mal.
TUHAN berkenan kepada orang yang baik, tetapi menghukum orang yang merencanakan kejahatan.
3 L'homme ne sera point affermi par la méchanceté; mais la racine des justes ne sera point ébranlée.
Orang yang hidup dengan berbuat jahat akan jatuh. Orang yang hidupnya benar tidak akan goyah.
4 La femme vaillante est la couronne de son mari; mais celle qui fait honte, est comme de la vermoulure à ses os.
Istri yang baik bagaikan mahkota kehormatan bagi suaminya, tetapi istri yang bertingkah buruk bagaikan penyakit yang menggerogoti tulang suaminya.
5 Les pensées des justes ne sont que jugement; mais les conseils des méchants ne sont que fraude.
Orang benar membuat rencana yang adil. Nasihat orang jahat penuh dengan tipuan.
6 Les paroles des méchants ne tendent qu'à dresser des embûches pour répandre le sang; mais la bouche des hommes droits les délivrera.
Nasihat orang jahat berbahaya karena menyembunyikan ancaman yang dapat mematikan, tetapi nasihat orang jujur menyelamatkan.
7 Les méchants sont renversés, et ils ne sont plus; mais la maison des justes se maintiendra.
Orang jahat akan dihancurkan sampai lenyap, tetapi keturunan orang benar akan tetap hidup.
8 L'homme est loué selon sa prudence; mais le cœur dépravé sera en mépris.
Orang akan dipuji bila dia berpikiran jernih. Orang yang berpikiran serong akan dihina.
9 Mieux vaut l'homme qui ne fait point cas de soi-même, bien qu'il ait des serviteurs, que celui qui se glorifie, et qui a faute de pain.
Lebih baik menjadi orang biasa tetapi punya pelayan, daripada berlagak kaya padahal kekurangan makanan.
10 Le juste a égard à la vie de sa bête; mais les compassions des méchants sont cruelles.
Orang benar merawat hewan peliharaannya, tetapi berbuat baik kepada hewan tak pernah ada dalam benak orang jahat.
11 Celui qui laboure sa terre, sera rassasié de pain; mais celui qui suit les fainéants, est dépourvu de sens.
Orang yang rajin mengerjakan ladangnya akan puas dengan hasilnya, tetapi orang yang melamun saja tidaklah berakal.
12 Ce que le méchant désire, est un rets de maux; mais la racine des justes donnera [son fruit.]
Orang yang hidup benar tidak perlu kuatir, karena dia bagaikan pohon subur yang berbuah lebat. Orang jahat selalu cemas. Dia kuatir hasil kekerasannya direbut oleh sesama penjahat.
13 Il y a un lacet de mal dans le forfait des lèvres; mais le juste sortira de la détresse.
Orang jahat mencelakai diri sendiri dengan perkataannya yang berdosa, tetapi orang benar luput dari kesusahan.
14 L'homme sera rassasié de biens par le fruit de sa bouche; et on rendra à l'homme la rétribution de ses mains.
Perkataan yang bijak menguntungkan bagi yang mengucapkannya. Demikian juga perbuatan yang baik bagi yang melakukannya.
15 La voie du fou est droite à son opinion; mais celui qui écoute le conseil, est sage.
Orang bebal menganggap cara hidupnya sudah benar, tetapi orang bijak selalu mau menerima nasihat.
16 Quant au fou, son dépit se connaît le même jour; mais l'homme bien avisé couvre son ignominie.
Orang bijak tetap tenang ketika dihina, tetapi orang bebal cepat marah.
17 Celui qui prononce des choses véritables, fait rapport de ce qui est juste; mais le faux témoin fait des rapports trompeurs.
Orang jujur memberikan kesaksian yang benar. Saksi dusta mengucapkan kebohongan.
18 Il y a tel qui profère comme des pointes d'épée; mais la langue des sages est santé.
Perkataan yang kasar melukai hati. Perkataan orang bijak menyembuhkan.
19 La parole véritable est ferme à perpétuité; mais la fausse langue n'est que pour un moment.
Perkataan yang benar akan terbukti benar sampai kapan pun, tetapi kebohongan pasti terungkap cepat atau lambat.
20 Il y aura tromperie dans le cœur de ceux qui machinent du mal; mais il y aura de la joie pour ceux qui conseillent la paix.
Penipuan selalu memenuhi hati orang yang merencanakan kejahatan, tetapi sukacita memenuhi hati orang yang mengusahakan damai.
21 On ne fera point qu'aucun outrage rencontre le juste; mais les méchants seront remplis de mal.
Orang benar akan terhindar dari persoalan, tetapi orang jahat akan dirundung masalah.
22 Les fausses lèvres sont une abomination à l'Eternel; mais ceux qui agissent fidèlement, lui sont agréables.
TUHAN berkenan kepada orang yang selalu menepati janji, tetapi Dia membenci pembohong.
23 L'homme bien avisé cèle la science; mais le cœur des fous publie la folie.
Orang bijak tidak memamerkan pengetahuannya, tetapi ucapan orang bebal justru menunjukkan kebodohannya.
24 La main des diligents dominera; mais la main paresseuse sera tributaire.
Orang yang rajin akan menjadi pemimpin. Orang malas akan menjadi budak.
25 Le chagrin qui est au cœur de l'homme, l'accable; mais la bonne parole le réjouit.
Pikiran yang cemas membebani hati. Perkataan yang baik menggembirakan.
26 Le juste a plus de reste que son voisin; mais la voie des méchants les fera fourvoyer.
Orang benar memberi pengaruh baik kepada temannya, tetapi orang jahat menyesatkan.
27 Le paresseux ne rôtit point sa chasse; mais les biens précieux de l'homme sont au diligent.
Si pemalas pergi berburu, namun dia terlalu malas untuk mengolah hasilnya, sedangkan orang rajin menghasilkan keuntungan dengan apa pun yang didapatnya.
28 La vie est dans le chemin de la justice, et la voie de son sentier ne tend point à la mort.
Jalan yang benar menuju kehidupan. Orang yang menempuhnya tak akan binasa.