< Proverbes 11 >

1 La fausse balance est une abomination à l'Eternel; mais le poids juste lui plaît.
Ubangiji yana ƙyamar ma’aunan zamba, amma ma’aunin da suke daidai ne abin farin cikinsa.
2 L'orgueil est-il venu? aussi est venue l'ignominie; mais la sagesse est avec ceux qui sont modestes.
Sa’ad da girman kai ya zo, sai shan kunya ta zo, amma hikima kan zo tare da ƙasƙantar da kai.
3 L'intégrité des hommes droits les conduit; mais la perversité des perfides les détruit.
Mutuncin masu aikata gaskiya takan bi da su, amma marasa aminci sukan hallaka ta wurin cin amanar da suke yi.
4 Les richesses ne serviront de rien au jour de l'indignation; mais la justice garantira de la mort.
Dukiya ba ta da amfani a ranar fushi, amma adalci kan yi ceto daga mutuwa.
5 La justice de l'homme intègre dresse sa voie; mais le méchant tombera par sa méchanceté.
Adalcin marasa laifi kan miƙe hanyarsu, amma akan ƙasƙantar da mugaye ta wurin muguntarsu.
6 La justice des hommes droits les délivrera; mais les perfides seront pris dans [leur] méchanceté.
Adalcin masu aikata gaskiya kan cece su, amma rashin aminci tarko ne ga mugayen sha’awace-sha’awace.
7 Quand l'homme méchant meurt, [son] attente périt; et l'espérance des hommes violents périra.
Sa’ad da mugu ya mutu, sa zuciyarsa kan hallaka; dukan abin da ya sa zuciya daga ikonsa ba ya amfana kome.
8 Le juste est délivré de la détresse; mais le méchant entre en sa place.
Akan kuɓutar da mai adalci daga wahala, sai ta dawo wa mugu a maimako.
9 Celui qui se contrefait de sa bouche corrompt son prochain; mais les justes [en] sont délivrés par la science.
Da bakinsa marar sanin Allah kan hallaka maƙwabcinsa, amma ta wurin sani mai adalci kan kuɓuta.
10 La ville s'égaye du bien des justes, et [il y a] chant de triomphe quand les méchants périssent.
Sa’ad da adali ya yi nasara, birnin kan yi farin ciki; sa’ad da mugu ya hallaka, akwai sowa ta farin ciki.
11 La ville est élevée par la bénédiction des hommes droits, mais elle est renversée par la bouche des méchants.
Ta wurin albarkar mai aikata gaskiya birni kan ƙasaita, amma ta wurin bakin mugu akan hallaka birnin.
12 Celui qui méprise son prochain, est dépourvu de sens; mais l'homme prudent se tait.
Mutum da ba shi da azanci kan ki maƙwabci, amma mutum mai fahimi kan ƙame harshensa.
13 Celui qui va rapportant, révèle le secret; mais celui qui est de cœur fidèle, cèle la chose.
Gulma yakan lalace yarda, amma mutum mai aminci kan kiyaye asiri.
14 Le peuple tombe par faute de prudence, mais la délivrance est dans la multitude de gens de conseil.
Saboda rashin jagora al’umma takan fāɗi, amma masu ba da shawara da yawa kan tabbatar da nasara.
15 Celui qui cautionne pour un étranger, ne peut manquer d'avoir du mal, mais celui qui hait ceux qui frappent [en la main], est assuré.
Duk wanda ya ɗauki lamunin wani tabbatacce zai sha wahala, amma duk wanda ya ƙi ya sa hannu a ɗaukar lamuni ba ruwansa.
16 La femme gracieuse obtient de l'honneur, et les hommes robustes obtiennent les richesses.
Mace mai hankali na samu bangirma, amma azzalumai za su sami dukiya.
17 L'homme doux fait du bien à soi-même; mais le cruel trouble sa chair.
Mutumin kirki kan ribance kansa, amma mugu kan kawo wa kansa wahala.
18 Le méchant fait une œuvre qui le trompe; mais la récompense est assurée à celui qui sème la justice.
Mugun mutum kan sami albashin ƙarya amma shi da ya shuka adalci zai girbe lada tabbatacce.
19 Ainsi la justice tend à la vie, et celui qui poursuit le mal tend à sa mort.
Mutum mai adalci da gaske yakan sami rai, amma shi da ya duƙufa ga aikata mugunta kan tarar da mutuwarsa.
20 Ceux qui sont dépravés de cœur, sont en abomination à l'Eternel; mais ceux qui sont intègres dans leurs voies, lui sont agréables.
Ubangiji yana ƙyamar mutane masu muguwar zuciya amma yana jin daɗin waɗanda hanyoyinsu ba su da laifi.
21 De main en main le méchant ne demeurera point impuni; mais la race des justes sera délivrée.
Ka tabbata da wannan. Mugaye ba za su tafi babu hukunci ba, amma waɗanda suke masu adalci za su tafi babu hukunci.
22 Une belle femme se détournant de la raison, est [comme] une bague d'or au museau d'une truie.
Kamar zinariya a hancin alade haka kyan mace wadda ba ta da hankali.
23 Le souhait des justes n'est que bien; [mais] l'attente des méchants n'est qu'indignation.
Sha’awar adalai kan ƙare kawai a aikata alheri, amma sa zuciyar mugaye kan ƙarasa kawai a fushi.
24 Tel répand, qui sera augmenté davantage; et tel resserre outre mesure, qui n'en aura que disette.
Wani mutum kan bayar hannu sake, duk da haka yakan sami fiye; wani yakan riƙe abin da ba nasa ba, amma sai ya ƙarasa cikin talauci.
25 La personne qui bénit, sera engraissée; et celui qui arrose abondamment, regorgera lui-même.
Mutum mai kyauta zai azurta; shi da yakan taimake waɗansu, za a taimake shi.
26 Le peuple maudira celui qui retient le froment; mais la bénédiction [sera] sur la tête de celui qui le débite.
Mutane kan la’anci mai ɓoye hatsi yana jira ya yi tsada, amma albarka kan zauna a kan wanda yake niyya ya sayar.
27 Celui qui procure soigneusement le bien, acquiert de la faveur; mais le mal arrivera à celui qui le recherche.
Duk mai nema alheri kan sami alheri, amma mugu kan zo wa wanda yake nemansa.
28 Celui qui se fie en ses richesses, tombera; mais les justes reverdiront comme la feuille.
Duk wanda ya dogara ga arzikinsa zai fāɗi, amma adali zai yi nasara kamar koren ganye.
29 Celui qui ne gouverne pas sa maison par ordre, aura le vent pour héritage; et le fou sera serviteur du sage de cœur.
Duk wanda ya kawo wahala wa iyalinsa zai gāji iska kawai, kuma wawa zai zama bawan masu hikima.
30 Le fruit du juste est un arbre de vie; et celui qui gagne les âmes [est] sage.
’Ya’yan itacen adali itacen rai ne, kuma duk mai samun rayuka mai hikima ne.
31 Voici, le juste reçoit en la terre sa rétribution, combien plus le méchant et le pécheur [la recevront-ils?]
In masu adalci sun sami abin da ya dace da su a duniya, yaya zai zama ga marasa sanin Allah da kuma masu zunubi!

< Proverbes 11 >