Proverbes 10
1 L'enfant sage réjouit son père, mais l'enfant insensé est l'ennui de sa mère.
Inilah petuah-petuah Salomo: Anak yang bijaksana adalah kebanggaan ayahnya; anak yang bodoh menyusahkan hati ibunya.
2 Les trésors de méchanceté ne profiteront de rien; mais la justice garantira de la mort.
Kekayaan yang didapat dengan curang tidak memberi keuntungan; sebaliknya, kejujuran akan menyelamatkan.
3 L'Eternel n'affamera point l'âme du juste; mais la malice des méchants les pousse au loin.
TUHAN tak akan membiarkan orang baik kelaparan; tetapi Ia menghalang-halangi orang jahat supaya orang itu tidak memperoleh yang diinginkannya.
4 La main paresseuse fait devenir pauvre; mais la main des diligents enrichit.
Orang malas akan jatuh miskin; orang yang rajin akan menjadi kaya.
5 L'enfant prudent amasse en été; [mais] celui qui dort durant la moisson, est un enfant qui fait honte.
Orang bijaksana mengumpulkan panen pada musimnya, tapi orang yang tidur saja pada musim panen, mendatangkan malu pada dirinya.
6 Les bénédictions seront sur la tête du juste; mais la violence couvrira la bouche des méchants.
Orang baik akan mendapat berkat. Kekejaman tersembunyi di balik kata-kata orang jahat.
7 La mémoire du juste sera en bénédiction; mais la réputation des méchants sera flétrie.
Kenangan akan orang baik merupakan berkat, tetapi orang jahat segera dilupakan.
8 Le sage de cœur recevra les commandements; mais le fou de lèvres tombera.
Orang yang pandai, suka menerima nasihat; orang yang bicaranya bodoh akan sesat.
9 Celui qui marche dans l'intégrité, marche en assurance; mais celui qui pervertit ses voies, sera connu.
Orang jujur, hidupnya aman; orang yang menipu akan ketahuan.
10 Celui qui fait signe de l'œil, donne de la peine; et le fou de lèvres sera renversé.
Siapa menyembunyikan kebenaran, menimbulkan kesusahan; siapa yang mengeritik dengan terang-terangan, mengusahakan kesejahteraan.
11 La bouche du juste est une source de vie; mais l'extorsion couvrira la bouche des méchants.
Tutur kata orang baik membuat hidup bahagia, tetapi di balik kata-kata orang jahat tersembunyi hati yang keji.
12 La haine excite les querelles; mais la charité couvre tous les forfaits.
Kebencian menimbulkan pertengkaran; cinta kasih mengampuni semua kesalahan.
13 La sagesse se trouve sur les lèvres de l'homme intelligent; mais la verge est pour le dos de celui qui est dépourvu de sens.
Orang yang pikirannya tajam mengucapkan kata-kata bijaksana; orang bodoh perlu didera.
14 Les sages mettent en réserve la science; mais la bouche du fou [est] une ruine prochaine.
Orang bijaksana menghimpun pengetahuan; jika orang bodoh berbicara, ia memancing kecelakaan.
15 Les biens du riche sont la ville de sa force; mais la pauvreté des misérables est leur ruine.
Kekayaan melindungi si kaya, kemelaratan menghancurkan orang miskin.
16 L'œuvre du juste tend à la vie; mais le rapport du méchant tend au péché.
Kalau berbuat baik, upahnya ialah hidup bahagia; kalau berbuat dosa, akibatnya lebih banyak dosa.
17 Celui qui garde l'instruction, tient le chemin qui tend à la vie; mais celui qui néglige la correction, se fourvoie.
Siapa mengindahkan teguran akan hidup sejahtera, siapa enggan mengakui kesalahan berada dalam bahaya.
18 Celui qui couvre la haine, use de fausses lèvres; et celui qui met en avant des choses diffamatoires, est fou.
Orang yang menyembunyikan kebencian adalah penipu. Orang yang menyebarkan fitnah adalah dungu.
19 La multitude des paroles n'est pas exempte de péché; mais celui qui retient ses lèvres, est prudent.
Makin banyak bicara, makin banyak kemungkinan berdosa; orang yang dapat mengendalikan lidahnya adalah bijaksana.
20 La langue du juste est un argent choisi; mais le cœur des méchants est bien peu de chose.
Perkataan orang yang baik bagaikan perak asli; buah pikiran orang yang jahat tidak berarti.
21 Les lèvres du juste en instruisent plusieurs; mais les fous mourront faute de sens.
Perkataan orang yang baik, merupakan berkat bagi banyak orang; kebodohan orang bodoh membunuh dirinya sendiri.
22 La bénédiction de l'Eternel est celle qui enrichit, et [l'Eternel] n'y ajoute aucun travail.
Karena berkat TUHAN sajalah orang menjadi kaya; kerja keras tak dapat menambah harta.
23 C'est comme un jeu au fou de faire quelque méchanceté; mais la sagesse est de l'homme intelligent.
Orang bodoh senang berbuat salah; orang bijaksana gemar mencari hikmat.
24 Ce que le méchant craint, lui arrivera; mais [Dieu] accordera aux justes ce qu'ils désirent.
Orang tulus mendapat apa yang diinginkannya; orang jahat mendapat apa yang paling ditakutinya.
25 Comme le tourbillon passe, ainsi le méchant n'est plus; mais le juste est un fondement perpétuel.
Jika topan melanda, lenyaplah orang jahat; tetapi orang jujur tetap teguh selamanya.
26 Ce qu'est le vinaigre aux dents, et la fumée aux yeux; tel est le paresseux à ceux qui l'envoient.
Jangan menyuruh orang malas, ia hanya menjengkelkan saja, seperti cuka melinukan gigi atau asap memedihkan mata.
27 La crainte de l'Eternel accroît le nombre des jours; mais les ans des méchants seront retranchés.
Hormatilah TUHAN, maka engkau akan hidup lama; orang jahat mati sebelum waktunya.
28 L'espérance des justes n'est que joie; mais l'attente des méchants périra.
Harapan orang baik menjadikan dia bahagia; harapan orang jahat kosong belaka.
29 La voie de l'Eternel est la force de l'homme intègre; mais elle est la ruine des ouvriers d'iniquité.
TUHAN melindungi orang jujur, tetapi membinasakan orang yang berbuat jahat.
30 Le juste ne sera jamais ébranlé; mais les méchants n'habiteront point en la terre.
Orang tulus akan hidup aman sejahtera; orang jahat tidak akan tinggal di tanah pusaka.
31 La bouche du juste produira la sagesse; mais la langue hypocrite sera retranchée.
Orang tulus menuturkan kata-kata bijaksana; orang jahat akan dibungkamkan mulutnya.
32 Les lèvres du juste connaissent ce qui est agréable; mais la bouche des méchants n'est que renversements.
Kata-kata orang tulus menyenangkan hati; kata-kata orang jahat selalu menyakiti.
