Matthieu 27
1 Puis quand le matin fut venu, tous les principaux Sacrificateurs et les Anciens du peuple tinrent conseil contre Jésus pour le faire mourir.
ప్రభాతే జాతే ప్రధానయాజకలోకప్రాచీనా యీశుం హన్తుం తత్ప్రతికూలం మన్త్రయిత్వా
2 Et l'ayant lié, ils l'amenèrent et le livrèrent à Ponce Pilate, qui était le Gouverneur.
తం బద్వ్వా నీత్వా పన్తీయపీలాతాఖ్యాధిపే సమర్పయామాసుః|
3 Alors Judas qui l'avait trahi, voyant qu'il était condamné, se repentit, et reporta les trente pièces d'argent aux principaux Sacrificateurs et aux Anciens,
తతో యీశోః పరకరేవ్వర్పయితా యిహూదాస్తత్ప్రాణాదణ్డాజ్ఞాం విదిత్వా సన్తప్తమనాః ప్రధానయాజకలోకప్రాచీనానాం సమక్షం తాస్త్రీంశన్ముద్రాః ప్రతిదాయావాదీత్,
4 En leur disant: j'ai péché en trahissant le sang innocent; mais ils lui dirent: que nous importe? tu y aviseras.
ఏతన్నిరాగోనరప్రాణపరకరార్పణాత్ కలుషం కృతవానహం| తదా త ఉదితవన్తః, తేనాస్మాకం కిం? త్వయా తద్ బుధ్యతామ్|
5 Et après avoir jeté les pièces d'argent dans le Temple, il se retira, et s'en étant allé il s'étrangla.
తతో యిహూదా మన్దిరమధ్యే తా ముద్రా నిక్షిప్య ప్రస్థితవాన్ ఇత్వా చ స్వయమాత్మానముద్బబన్ధ|
6 Mais les principaux Sacrificateurs ayant pris les pièces d'argent, dirent: il n'est pas permis de les mettre dans le trésor; car c'est un prix de sang.
పశ్చాత్ ప్రధానయాజకాస్తా ముద్రా ఆదాయ కథితవన్తః, ఏతా ముద్రాః శోణితమూల్యం తస్మాద్ భాణ్డాగారే న నిధాతవ్యాః|
7 Et après qu'ils eurent consulté entre eux, ils en achetèrent le champ d'un potier, pour la sépulture des étrangers.
అనన్తరం తే మన్త్రయిత్వా విదేశినాం శ్మశానస్థానాయ తాభిః కులాలస్య క్షేత్రమక్రీణన్|
8 C'est pourquoi ce champ-là a été appelé jusqu'à aujourd'hui, le champ du sang.
అతోఽద్యాపి తత్స్థానం రక్తక్షేత్రం వదన్తి|
9 Alors fut accompli ce dont il avait été parlé par Jérémie le Prophète, disant: et ils ont pris trente pièces d'argent, le prix de celui qui a été apprécié, lequel ceux d'entre les enfants d'Israël ont apprécié;
ఇత్థం సతి ఇస్రాయేలీయసన్తానై ర్యస్య మూల్యం నిరుపితం, తస్య త్రింశన్ముద్రామానం మూల్యం
10 Et ils les ont données pour en acheter le champ d'un potier, selon ce que le Seigneur m'avait ordonné.
మాం ప్రతి పరమేశ్వరస్యాదేశాత్ తేభ్య ఆదీయత, తేన చ కులాలస్య క్షేత్రం క్రీతమితి యద్వచనం యిరిమియభవిష్యద్వాదినా ప్రోక్తం తత్ తదాసిధ్యత్|
11 Or Jésus fut présenté devant le Gouverneur, et le Gouverneur l'interrogea, disant: es-tu le Roi des Juifs? Jésus lui répondit: tu le dis.
అనన్తరం యీశౌ తదధిపతేః సమ్ముఖ ఉపతిష్ఠతి స తం పప్రచ్ఛ, త్వం కిం యిహూదీయానాం రాజా? తదా యీశుస్తమవదత్, త్వం సత్యముక్తవాన్|
12 Et étant accusé par les principaux Sacrificateurs et les Anciens, il ne répondait rien.
కిన్తు ప్రధానయాజకప్రాచీనైరభియుక్తేన తేన కిమపి న ప్రత్యవాది|
13 Alors Pilate lui dit: n'entends-tu pas combien ils portent de témoignages contre toi?
తతః పీలాతేన స ఉదితః, ఇమే త్వత్ప్రతికూలతః కతి కతి సాక్ష్యం దదతి, తత్ త్వం న శృణోషి?
14 Mais il ne lui répondit pas un mot sur quoi que ce fût; de sorte que le Gouverneur s'en étonnait extrêmement.
తథాపి స తేషామేకస్యాపి వచస ఉత్తరం నోదితవాన్; తేన సోఽధిపతి ర్మహాచిత్రం విదామాస|
15 Or le Gouverneur avait accoutumé de relâcher au peuple [le jour de] la Fête un prisonnier, quel que ce fût qu'on demandât.
అన్యచ్చ తన్మహకాలేఽధిపతేరేతాదృశీ రాతిరాసీత్, ప్రజా యం కఞ్చన బన్ధినం యాచన్తే, తమేవ స మోచయతీతి|
16 Et il y avait alors un prisonnier fameux, nommé Barabbas.
తదానీం బరబ్బానామా కశ్చిత్ ఖ్యాతబన్ధ్యాసీత్|
17 Quand donc ils furent assemblés, Pilate leur dit: lequel voulez-vous que je vous relâche? Barabbas, ou Jésus qu'on appelle Christ?
తతః పీలాతస్తత్ర మిలితాన్ లోకాన్ అపృచ్ఛత్, ఏష బరబ్బా బన్ధీ ఖ్రీష్టవిఖ్యాతో యీశుశ్చైతయోః కం మోచయిష్యామి? యుష్మాకం కిమీప్సితం?
18 Car il savait bien qu'ils l'avaient livré par envie.
తైరీర్ష్యయా స సమర్పిత ఇతి స జ్ఞాతవాన్|
19 Et comme il était assis au siége judicial, sa femme envoya lui dire: n'entre point dans l'affaire de ce juste, car j'ai aujourd'hui beaucoup souffert à son sujet en songeant.
అపరం విచారాసనోపవేశనకాలే పీలాతస్య పత్నీ భృత్యం ప్రహిత్య తస్మై కథయామాస, తం ధార్మ్మికమనుజం ప్రతి త్వయా కిమపి న కర్త్తవ్యం; యస్మాత్ తత్కృతేఽద్యాహం స్వప్నే ప్రభూతకష్టమలభే|
20 Et les principaux Sacrificateurs et les Anciens persuadèrent à la multitude du peuple de demander Barabbas, et de faire périr Jésus.
అనన్తరం ప్రధానయాజకప్రాచీనా బరబ్బాం యాచిత్వాదాతుం యీశుఞ్చ హన్తుం సకలలోకాన్ ప్రావర్త్తయన్|
21 Et le Gouverneur prenant la parole leur dit: Lequel des deux voulez-vous que je vous relâche? Ils dirent: Barabbas.
తతోఽధిపతిస్తాన్ పృష్టవాన్, ఏతయోః కమహం మోచయిష్యామి? యుష్మాకం కేచ్ఛా? తే ప్రోచు ర్బరబ్బాం|
22 Pilate leur dit: que ferai-je donc de Jésus qu'on appelle Christ? Ils lui dirent tous: qu 'il soit crucifié!
తదా పీలాతః పప్రచ్ఛ, తర్హి యం ఖ్రీష్టం వదన్తి, తం యీశుం కిం కరిష్యామి? సర్వ్వే కథయామాసుః, స క్రుశేన విధ్యతాం|
23 Et le Gouverneur leur dit: mais quel mal a-t-il fait? et ils crièrent encore plus fort, en disant: qu'il soit crucifié!
తతోఽధిపతిరవాదీత్, కుతః? కిం తేనాపరాద్ధం? కిన్తు తే పునరుచై ర్జగదుః, స క్రుశేన విధ్యతాం|
24 Alors Pilate voyant qu'il ne gagnait rien, mais que le tumulte s'augmentait, prit de l'eau, et lava ses mains devant le peuple, en disant: je suis innocent du sang de ce juste, vous y penserez.
తదా నిజవాక్యమగ్రాహ్యమభూత్, కలహశ్చాప్యభూత్, పీలాత ఇతి విలోక్య లోకానాం సమక్షం తోయమాదాయ కరౌ ప్రక్షాల్యావోచత్, ఏతస్య ధార్మ్మికమనుష్యస్య శోణితపాతే నిర్దోషోఽహం, యుష్మాభిరేవ తద్ బుధ్యతాం|
25 Et tout le peuple répondant, dit: Que son sang soit sur nous, et sur nos enfants!
తదా సర్వ్వాః ప్రజాః ప్రత్యవోచన్, తస్య శోణితపాతాపరాధోఽస్మాకమ్ అస్మత్సన్తానానాఞ్చోపరి భవతు|
26 Alors il leur relâcha Barabbas; et après avoir fait fouetter Jésus, il le leur livra pour être crucifié.
తతః స తేషాం సమీపే బరబ్బాం మోచయామాస యీశున్తు కషాభిరాహత్య క్రుశేన వేధితుం సమర్పయామాస|
27 Et les soldats du Gouverneur amenèrent Jésus au Prétoire, et assemblèrent devant lui toute la cohorte.
అనన్తరమ్ అధిపతేః సేనా అధిపతే ర్గృహం యీశుమానీయ తస్య సమీపే సేనాసమూహం సంజగృహుః|
28 Et après l'avoir dépouillé, ils mirent sur lui un manteau d'écarlate.
తతస్తే తస్య వసనం మోచయిత్వా కృష్ణలోహితవర్ణవసనం పరిధాపయామాసుః
29 Et ayant fait une couronne d'épines entrelacées, ils la mirent sur sa tête, avec un roseau dans sa main droite; puis s'agenouillant devant lui, ils se moquaient de lui, en disant: nous te saluons, Roi des Juifs!
కణ్టకానాం ముకుటం నిర్మ్మాయ తచ్ఛిరసి దదుః, తస్య దక్షిణకరే వేత్రమేకం దత్త్వా తస్య సమ్ముఖే జానూని పాతయిత్వా, హే యిహూదీయానాం రాజన్, తుభ్యం నమ ఇత్యుక్త్వా తం తిరశ్చక్రుః,
30 Et après avoir craché contre lui, ils prirent le roseau, et ils en frappaient sa tête.
తతస్తస్య గాత్రే నిష్ఠీవం దత్వా తేన వేత్రేణ శిర ఆజఘ్నుః|
31 Et après s'être moqués de lui, ils lui ôtèrent le manteau, et le vêtirent de ses vêtements, et l'amenèrent pour le crucifier.
ఇత్థం తం తిరస్కృత్య తద్ వసనం మోచయిత్వా పునర్నిజవసనం పరిధాపయాఞ్చక్రుః, తం క్రుశేన వేధితుం నీతవన్తః|
32 Et comme ils sortaient, ils rencontrèrent un Cyrénéen, nommé Simon, lequel ils contraignirent de porter la croix de Jésus.
పశ్చాత్తే బహిర్భూయ కురీణీయం శిమోన్నామకమేకం విలోక్య క్రుశం వోఢుం తమాదదిరే|
33 Et étant arrivés au lieu appelé Golgotha, c'est-à-dire, le lieu du Crâne,
అనన్తరం గుల్గల్తామ్ అర్థాత్ శిరస్కపాలనామకస్థానము పస్థాయ తే యీశవే పిత్తమిశ్రితామ్లరసం పాతుం దదుః,
34 Ils lui donnèrent à boire du vinaigre mêlé avec du fiel; mais quand il en eut goûté, il n'en voulut point boire.
కిన్తు స తమాస్వాద్య న పపౌ|
35 Et après l'avoir crucifié, ils partagèrent ses vêtements, en les jetant au sort, afin que ce qui avait été dit par un Prophète, fût accompli: ils ont partagé entre eux mes vêtements, et ont jeté ma robe au sort.
తదానీం తే తం క్రుశేన సంవిధ్య తస్య వసనాని గుటికాపాతేన విభజ్య జగృహుః, తస్మాత్, విభజన్తేఽధరీయం మే తే మనుష్యాః పరస్పరం| మదుత్తరీయవస్త్రార్థం గుటికాం పాతయన్తి చ|| యదేతద్వచనం భవిష్యద్వాదిభిరుక్తమాసీత్, తదా తద్ అసిధ్యత్,
36 Puis s'étant assis, ils le gardaient là.
పశ్చాత్ తే తత్రోపవిశ్య తద్రక్షణకర్వ్వణి నియుక్తాస్తస్థుః|
37 Ils mirent aussi au-dessus de sa tête un écriteau, où la cause [de sa condamnation] était marquée en ces mots: CELUI-CI EST JÉSUS LE ROI DES JUIFS.
అపరమ్ ఏష యిహూదీయానాం రాజా యీశురిత్యపవాదలిపిపత్రం తచ్ఛిరస ఊర్ద్వ్వే యోజయామాసుః|
38 Et deux brigands furent crucifiés avec lui, l'un à sa droite, et l'autre à sa gauche.
తతస్తస్య వామే దక్షిణే చ ద్వౌ చైరౌ తేన సాకం క్రుశేన వివిధుః|
39 Et ceux qui passaient par là, lui disaient des outrages, en branlant la tête,
తదా పాన్థా నిజశిరో లాడయిత్వా తం నిన్దన్తో జగదుః,
40 Et disant: toi qui détruis le Temple, et qui le rebâtis en trois jours, sauve-toi toi-même; si tu es le Fils de Dieu, descends de la croix.
హే ఈశ్వరమన్దిరభఞ్జక దినత్రయే తన్నిర్మ్మాతః స్వం రక్ష, చేత్త్వమీశ్వరసుతస్తర్హి క్రుశాదవరోహ|
41 Pareillement aussi les principaux Sacrificateurs avec les Scribes et les Anciens, se moquant, disaient:
ప్రధానయాజకాధ్యాపకప్రాచీనాశ్చ తథా తిరస్కృత్య జగదుః,
42 Il a sauvé les autres, il ne se peut sauver lui-même: s'il est le Roi d'Israël, qu'il descende maintenant de la croix, et nous croirons en lui.
సోఽన్యజనానావత్, కిన్తు స్వమవితుం న శక్నోతి| యదీస్రాయేలో రాజా భవేత్, తర్హీదానీమేవ క్రుశాదవరోహతు, తేన తం వయం ప్రత్యేష్యామః|
43 Il se confie en Dieu; [mais] si [Dieu] l'aime, qu'il le délivre maintenant, car il a dit: je suis le Fils de Dieu.
స ఈశ్వరే ప్రత్యాశామకరోత్, యదీశ్వరస్తస్మిన్ సన్తుష్టస్తర్హీదానీమేవ తమవేత్, యతః స ఉక్తవాన్ అహమీశ్వరసుతః|
44 Les brigands aussi qui étaient crucifiés avec lui, lui reprochaient la même chose.
యౌ స్తేనౌ సాకం తేన క్రుశేన విద్ధౌ తౌ తద్వదేవ తం నినిన్దతుః|
45 Or depuis six heures il y eut des ténèbres sur tout le pays, jusqu'à neuf heures.
తదా ద్వితీయయామాత్ తృతీయయామం యావత్ సర్వ్వదేశే తమిరం బభూవ,
46 Et environ les neuf heures Jésus s'écria à haute voix, en disant: Eli, Eli, lamma sabachthani? c'est-à-dire, Mon Dieu! mon Dieu! pourquoi m'as-tu abandonné?
తృతీయయామే "ఏలీ ఏలీ లామా శివక్తనీ", అర్థాత్ మదీశ్వర మదీశ్వర కుతో మామత్యాక్షీః? యీశురుచ్చైరితి జగాద|
47 Et quelques-uns de ceux qui étaient là présents, ayant entendu cela, disaient: il appelle Elie.
తదా తత్ర స్థితాః కేచిత్ తత్ శ్రుత్వా బభాషిరే, అయమ్ ఏలియమాహూయతి|
48 Et aussitôt un d'entre eux courut, et prit une éponge, et l'ayant remplie de vinaigre, la mit au bout d'un roseau, et lui en donna à boire.
తేషాం మధ్యాద్ ఏకః శీఘ్రం గత్వా స్పఞ్జం గృహీత్వా తత్రామ్లరసం దత్త్వా నలేన పాతుం తస్మై దదౌ|
49 Mais les autres disaient: laisse, voyons si Elie viendra le sauver.
ఇతరేఽకథయన్ తిష్ఠత, తం రక్షితుమ్ ఏలియ ఆయాతి నవేతి పశ్యామః|
50 Alors Jésus ayant crié encore à haute voix, rendit l'esprit.
యీశుః పునరుచైరాహూయ ప్రాణాన్ జహౌ|
51 Et voici, le voile du Temple se déchira en deux, depuis le haut jusqu'en bas; et la terre trembla, et les pierres se fendirent.
తతో మన్దిరస్య విచ్ఛేదవసనమ్ ఊర్ద్వ్వాదధో యావత్ ఛిద్యమానం ద్విధాభవత్,
52 Et les sépulcres s'ouvrirent, et plusieurs corps des Saints, qui étaient morts ressuscitèrent.
భూమిశ్చకమ్పే భూధరోవ్యదీర్య్యత చ| శ్మశానే ముక్తే భూరిపుణ్యవతాం సుప్తదేహా ఉదతిష్ఠన్,
53 Et étant sortis des sépulcres après sa résurrection, ils entrèrent dans la sainte Citée, et se montrèrent à plusieurs.
శ్మశానాద్ వహిర్భూయ తదుత్థానాత్ పరం పుణ్యపురం గత్వా బహుజనాన్ దర్శయామాసుః|
54 Or le Centenier, et ceux qui avec lui gardaient Jésus, ayant vu le tremblement de terre, et tout ce qui venait d'arriver, eurent une fort grande peur, et dirent: certainement celui-ci était le Fils de Dieu.
యీశురక్షణాయ నియుక్తః శతసేనాపతిస్తత్సఙ్గినశ్చ తాదృశీం భూకమ్పాదిఘటనాం దృష్ట్వా భీతా అవదన్, ఏష ఈశ్వరపుత్రో భవతి|
55 Il y avait là aussi plusieurs femmes qui regardaient de loin, et qui avaient suivi Jésus depuis la Galilée, en le servant.
యా బహుయోషితో యీశుం సేవమానా గాలీలస్తత్పశ్చాదాగతాస్తాసాం మధ్యే
56 Entre lesquelles étaient Marie-Magdeleine; et Marie mère de Jacques et de Joses; et la mère des fils de Zébédée.
మగ్దలీనీ మరియమ్ యాకూబ్యోశ్యో ర్మాతా యా మరియమ్ సిబదియపుత్రయో ర్మాతా చ యోషిత ఏతా దూరే తిష్ఠన్త్యో దదృశుః|
57 Et le soir étant venu, un homme riche d'Arimathée, nommé Joseph, qui même avait été Disciple de Jésus,
సన్ధ్యాయాం సత్యమ్ అరిమథియానగరస్య యూషఫ్నామా ధనీ మనుజో యీశోః శిష్యత్వాత్
58 Vint à Pilate, et demanda le corps de Jésus; et en même temps Pilate commanda que le corps fût rendu.
పీలాతస్య సమీపం గత్వా యీశోః కాయం యయాచే, తేన పీలాతః కాయం దాతుమ్ ఆదిదేశ|
59 Ainsi Joseph prit le corps, et l'enveloppa d'un linceul net;
యూషఫ్ తత్కాయం నీత్వా శుచివస్త్రేణాచ్ఛాద్య
60 Et le mit dans son sépulcre neuf, qu'il avait taillé dans le roc; et après avoir roulé une grande pierre à l'entrée du sépulcre, il s'en alla.
స్వార్థం శైలే యత్ శ్మశానం చఖాన, తన్మధ్యే తత్కాయం నిధాయ తస్య ద్వారి వృహత్పాషాణం దదౌ|
61 Et là étaient Marie-Magdeleine et l'autre Marie, assises vis-à-vis du sépulcre.
కిన్తు మగ్దలీనీ మరియమ్ అన్యమరియమ్ ఏతే స్త్రియౌ తత్ర శ్మశానసమ్ముఖ ఉపవివిశతుః|
62 Or le lendemain, qui est après la préparation [du Sabbat], les principaux Sacrificateurs et les Pharisiens s'assemblèrent vers Pilate,
తదనన్తరం నిస్తారోత్సవస్యాయోజనదినాత్ పరేఽహని ప్రధానయాజకాః ఫిరూశినశ్చ మిలిత్వా పీలాతముపాగత్యాకథయన్,
63 Et lui dirent: Seigneur! il nous souvient que ce séducteur disait, quand il était encore en vie: dans trois jours je ressusciterai.
హే మహేచ్ఛ స ప్రతారకో జీవన అకథయత్, దినత్రయాత్ పరం శ్మశానాదుత్థాస్యామి తద్వాక్యం స్మరామో వయం;
64 Commande donc que le sépulcre soit gardé sûrement jusques au troisième jour; de peur que ses Disciples ne viennent de nuit, et ne le dérobent, et qu'ils ne disent au peuple: il est ressuscité des morts; car cette dernière imposture serait pire que la première.
తస్మాత్ తృతీయదినం యావత్ తత్ శ్మశానం రక్షితుమాదిశతు, నోచేత్ తచ్ఛిష్యా యామిన్యామాగత్య తం హృత్వా లోకాన్ వదిష్యన్తి, స శ్మశానాదుదతిష్ఠత్, తథా సతి ప్రథమభ్రాన్తేః శేషీయభ్రాన్తి ర్మహతీ భవిష్యతి|
65 Mais Pilate leur dit: vous avez la garde; allez, et assurez-le comme vous l'entendrez.
తదా పీలాత అవాదీత్, యుష్మాకం సమీపే రక్షిగణ ఆస్తే, యూయం గత్వా యథా సాధ్యం రక్షయత|
66 Ils s'en allèrent donc, et assurèrent le sépulcre, scellant la pierre, et y mettant des gardes.
తతస్తే గత్వా తద్దూరపాషాణం ముద్రాఙ్కితం కృత్వా రక్షిగణం నియోజ్య శ్మశానం రక్షయామాసుః|
