Marc 7
1 Alors les Pharisiens, et quelques Scribes qui étaient venus de Jérusalem, s'assemblèrent auprès de lui.
அநந்தரம்’ யிரூஸா²லம ஆக³தா: பி²ரூஸி²நோ(அ)த்⁴யாபகாஸ்²ச யீஸோ²: ஸமீபம் ஆக³தா: |
2 Et ayant vu que quelques-uns de ses Disciples prenaient leur repas avec des mains souillées, c'est-à-dire, sans être lavées, ils les en blâmèrent.
தே தஸ்ய கியத: ஸி²ஷ்யாந் அஸு²சிகரைரர்தா²த³ அப்ரக்ஷாலிதஹஸ்தை ர்பு⁴ஞ்ஜதோ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாநதூ³ஷயந்|
3 (Car les Pharisiens et tous les Juifs ne mangent point qu'ils ne lavent souvent leurs mains, retenant les traditions des anciens.
யத: பி²ரூஸி²ந: ஸர்வ்வயிஹூதீ³யாஸ்²ச ப்ராசாம்’ பரம்பராக³தவாக்யம்’ ஸம்மந்ய ப்ரதலேந ஹஸ்தாந் அப்ரக்ஷால்ய ந பு⁴ஞ்ஜதே|
4 Et étant de retour du marché, ils ne mangent point qu'ils ne se soient lavés. Il y a plusieurs autres observances dont ils se sont chargés, comme de laver les coupes, les pots, les vaisseaux d'airain, et les lits.)
ஆபநாதா³க³த்ய மஜ்ஜநம்’ விநா ந கா²த³ந்தி; ததா² பாநபாத்ராணாம்’ ஜலபாத்ராணாம்’ பித்தலபாத்ராணாம் ஆஸநாநாஞ்ச ஜலே மஜ்ஜநம் இத்யாத³யோந்யேபி ப³ஹவஸ்தேஷாமாசாரா: ஸந்தி|
5 Sur cela les Pharisiens et les Scribes l'interrogèrent, en disant: pourquoi tes Disciples ne se conduisent-ils pas selon la tradition des Anciens, mais prennent leur repas sans se laver les mains?
தே பி²ரூஸி²நோ(அ)த்⁴யாபகாஸ்²ச யீஸு²ம்’ பப்ரச்சு²: , தவ ஸி²ஷ்யா: ப்ராசாம்’ பரம்பராக³தவாக்யாநுஸாரேண நாசரந்தோ(அ)ப்ரக்ஷாலிதகரை: குதோ பு⁴ஜம்’தே?
6 Et il leur répondit, et leur dit: certainement Esaïe a bien prophétisé de vous, hypocrites, comme il est écrit: ce peuple m'honore des lèvres, mais leur cœur est bien éloigné de moi.
தத: ஸ ப்ரத்யுவாச கபடிநோ யுஷ்மாந் உத்³தி³ஸ்²ய யிஸ²யியப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ யுக்தமவாதீ³த்| யதா² ஸ்வகீயைரத⁴ரைரேதே ஸம்மந்யநதே ஸதை³வ மாம்’| கிந்து மத்தோ விப்ரகர்ஷே ஸந்தி தேஷாம்’ மநாம்’ஸி ச|
7 Mais ils m'honorent en vain, enseignant des doctrines [qui ne sont que] des commandements d'hommes.
ஸி²க்ஷயந்தோ பி³தீ⁴ந் ந்நாஜ்ஞா ப⁴ஜந்தே மாம்’ முதை⁴வ தே|
8 Car en laissant le commandement de Dieu, vous retenez la tradition des hommes, [savoir] de laver les pots et les coupes, et vous faites beaucoup d'autres choses semblables.
யூயம்’ ஜலபாத்ரபாநபாத்ராதீ³நி மஜ்ஜயந்தோ மநுஜபரம்பராக³தவாக்யம்’ ரக்ஷத² கிந்து ஈஸ்²வராஜ்ஞாம்’ லம்’க⁴த்⁴வே; அபரா ஈத்³ரு’ஸ்²யோநேகா: க்ரியா அபி குருத்⁴வே|
9 Il leur dit aussi: vous annulez bien le commandement de Dieu, afin de garder votre tradition.
அந்யஞ்சாகத²யத் யூயம்’ ஸ்வபரம்பராக³தவாக்யஸ்ய ரக்ஷார்த²ம்’ ஸ்பஷ்டரூபேண ஈஸ்²வராஜ்ஞாம்’ லோபயத²|
10 Car Moïse a dit: honore ton père et ta mère; et, que celui qui maudira son père ou sa mère, meure de mort.
யதோ மூஸாத்³வாரா ப்ரோக்தமஸ்தி ஸ்வபிதரௌ ஸம்மந்யத்⁴வம்’ யஸ்து மாதரம்’ பிதரம்’ வா து³ர்வ்வாக்யம்’ வக்தி ஸ நிதாந்தம்’ ஹந்யதாம்’|
11 Mais vous dites: si quelqu'un dit à son père ou à sa mère, le corban (c’est-à-dire le don) qui [sera fait] de par moi, viendra à ton profit, [il ne sera point coupable].
கிந்து மதீ³யேந யேந த்³ரவ்யேண தவோபகாரோப⁴வத் தத் கர்ப்³பா³ணமர்தா²த்³ ஈஸ்²வராய நிவேதி³தம் இத³ம்’ வாக்யம்’ யதி³ கோபி பிதரம்’ மாதரம்’ வா வக்தி
12 Et vous ne lui permettez plus de rien faire pour son père ou pour sa mère.
தர்ஹி யூயம்’ மாது: பிது ர்வோபகாரம்’ கர்த்தாம்’ தம்’ வாரயத²|
13 Anéantissant ainsi la parole de Dieu par votre tradition que vous avez établie; et vous faites [encore] plusieurs choses semblables.
இத்த²ம்’ ஸ்வப்ரசாரிதபரம்பராக³தவாக்யேந யூயம் ஈஸ்²வராஜ்ஞாம்’ முதா⁴ வித⁴த்³வ்வே, ஈத்³ரு’ஸா²ந்யந்யாந்யநேகாநி கர்ம்மாணி குருத்⁴வே|
14 Puis ayant appelé toutes les troupes, il leur dit: écoutez-moi vous tous, et entendez.
அத² ஸ லோகாநாஹூய ப³பா⁴ஷே யூயம்’ ஸர்வ்வே மத்³வாக்யம்’ ஸ்²ரு’ணுத பு³த்⁴யத்⁴வஞ்ச|
15 Il n'y a rien de ce qui est hors de l'homme, qui entrant au dedans de lui, puisse le souiller; mais les choses qui sortent de lui, ce sont celles qui souillent l'homme.
பா³ஹ்யாத³ந்தரம்’ ப்ரவிஸ்²ய நரமமேத்⁴யம்’ கர்த்தாம்’ ஸ²க்நோதி ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ கிமபி வஸ்து நாஸ்தி, வரம் அந்தராத்³ ப³ஹிர்க³தம்’ யத்³வஸ்து தந்மநுஜம் அமேத்⁴யம்’ கரோதி|
16 Si quelqu'un a des oreilles pour ouïr, qu'il entende.
யஸ்ய ஸ்²ரோதும்’ ஸ்²ரோத்ரே ஸ்த: ஸ ஸ்²ரு’ணோது|
17 Puis quand il fut entré dans la maison, [s'étant retiré] d'avec les troupes, ses Disciples l'interrogèrent touchant cette similitude.
தத: ஸ லோகாந் ஹித்வா க்³ரு’ஹமத்⁴யம்’ ப்ரவிஷ்டஸ்ததா³ ஸி²ஷ்யாஸ்தத்³ரு’ஷ்டாந்தவாக்யார்த²ம்’ பப்ரச்சு²: |
18 Et il leur dit: Et vous, êtes-vous donc aussi sans intelligence? ne comprenez-vous pas que tout ce qui entre de dehors dans l'homme ne peut point le souiller?
தஸ்மாத் ஸ தாந் ஜகா³த³ யூயமபி கிமேதாத்³ரு’க³போ³தா⁴: ? கிமபி த்³ரவ்யம்’ பா³ஹ்யாத³ந்தரம்’ ப்ரவிஸ்²ய நரமமேத்⁴யம்’ கர்த்தாம்’ ந ஸ²க்நோதி கதா²மிமாம்’ கிம்’ ந பு³த்⁴யத்⁴வே?
19 Parce qu'il n'entre pas dans son cœur, mais dans l'estomac d'où ensuite cela est jeté dans le lieu secret, en purifiant ainsi [le corps] de toutes les viandes.
தத் தத³ந்தர்ந ப்ரவிஸ²தி கிந்து குக்ஷிமத்⁴யம்’ ப்ரவிஸ²தி ஸே²ஷே ஸர்வ்வபு⁴க்தவஸ்துக்³ராஹிணி ப³ஹிர்தே³ஸே² நிர்யாதி|
20 Mais il leur disait: ce qui sort de l'homme, c'est ce qui souille l'homme.
அபரமப்யவாதீ³த்³ யந்நராந்நிரேதி ததே³வ நரமமேத்⁴யம்’ கரோதி|
21 Car du dedans, [c'est-à-dire] du cœur des hommes, sortent les mauvaises pensées, les adultères, les fornications, les meurtres,
யதோ(அ)ந்தராத்³ அர்தா²ந் மாநவாநாம்’ மநோப்⁴ய: குசிந்தா பரஸ்த்ரீவேஸ்²யாக³மநம்’
22 Les larcins, les mauvaises pratiques pour avoir le bien d'autrui, les méchancetés, la fraude, l'impudicité, le regard malin, les discours outrageux, la fierté, la folie.
நரவத⁴ஸ்²சௌர்ய்யம்’ லோபோ⁴ து³ஷ்டதா ப்ரவஞ்சநா காமுகதா குத்³ரு’ஷ்டிரீஸ்²வரநிந்தா³ க³ர்வ்வஸ்தம இத்யாதீ³நி நிர்க³ச்ச²ந்தி|
23 Tous ces maux sortent du dedans, et souillent l'homme.
ஏதாநி ஸர்வ்வாணி து³ரிதாந்யந்தராதே³த்ய நரமமேத்⁴யம்’ குர்வ்வந்தி|
24 Puis partant de là, il s'en alla vers les frontières de Tyr et de Sidon; et étant entré dans une maison, il ne voulait pas que personne le sût; mais il ne put être caché.
அத² ஸ உத்தா²ய தத்ஸ்தா²நாத் ஸோரஸீதோ³ந்புரப்ரதே³ஸ²ம்’ ஜகா³ம தத்ர கிமபி நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிஸ்²ய ஸர்வ்வைரஜ்ஞாத: ஸ்தா²தும்’ மதிஞ்சக்ரே கிந்து கு³ப்த: ஸ்தா²தும்’ ந ஸ²ஸா²க|
25 Car une femme qui avait une petite fille possédée d'un esprit immonde, ayant ouï parler de lui, vint et se jeta à ses pieds;
யத: ஸுரபை²நிகீதே³ஸீ²யயூநாநீவம்’ஸோ²த்³ப⁴வஸ்த்ரியா: கந்யா பூ⁴தக்³ரஸ்தாஸீத்| ஸா ஸ்த்ரீ தத்³வார்த்தாம்’ ப்ராப்ய தத்ஸமீபமாக³த்ய தச்சரணயோ: பதித்வா
26 (Or cette femme était Grecque, Syro-Phénicienne de nation) et elle le pria qu'il chassât le démon hors de sa fille.
ஸ்வகந்யாதோ பூ⁴தம்’ நிராகர்த்தாம்’ தஸ்மிந் விநயம்’ க்ரு’தவதீ|
27 Mais Jésus lui dit: laisse premièrement rassasier les enfants; car il n'est pas raisonnable de prendre le pain des enfants, et de le jeter aux petits chiens.
கிந்து யீஸு²ஸ்தாமவத³த் ப்ரத²மம்’ பா³லகாஸ்த்ரு’ப்யந்து யதோ பா³லகாநாம்’ கா²த்³யம்’ க்³ரு’ஹீத்வா குக்குரேப்⁴யோ நிக்ஷேபோ(அ)நுசித: |
28 Et elle lui répondit, et dit: cela est vrai, Seigneur! cependant les petits chiens mangent sous la table les miettes que les enfants laissent tomber.
ததா³ ஸா ஸ்த்ரீ தமவாதீ³த் போ⁴: ப்ரபோ⁴ தத் ஸத்யம்’ ததா²பி மஞ்சாத⁴: ஸ்தா²: குக்குரா பா³லாநாம்’ கரபதிதாநி கா²த்³யக²ண்டா³நி கா²த³ந்தி|
29 Alors il lui dit: à cause de cette parole va-t'en: le démon est sorti de ta fille.
தத: ஸோ(அ)கத²யத்³ ஏதத்கதா²ஹேதோ: ஸகுஸ²லா யாஹி தவ கந்யாம்’ த்யக்த்வா பூ⁴தோ க³த: |
30 Quand elle s'en fut donc allée en sa maison, elle trouva que le démon était sorti, et que sa fille était couchée sur le lit.
அத² ஸா ஸ்த்ரீ க்³ரு’ஹம்’ க³த்வா கந்யாம்’ பூ⁴தத்யக்தாம்’ ஸ²ய்யாஸ்தி²தாம்’ த³த³ர்ஸ²|
31 Puis [Jésus] étant encore parti des frontières de Tyr et de Sidon, il vint à la mer de Galilée par le milieu du pays de Décapolis.
புநஸ்²ச ஸ ஸோரஸீதோ³ந்புரப்ரதே³ஸா²த் ப்ரஸ்தா²ய தி³காபலிதே³ஸ²ஸ்ய ப்ராந்தரபா⁴கே³ந கா³லீல்ஜலதே⁴: ஸமீபம்’ க³தவாந்|
32 Et on lui amena un sourd qui avait la parole empêchée, et on le pria de poser les mains sur lui.
ததா³ லோகைரேகம்’ ப³தி⁴ரம்’ கத்³வத³ஞ்ச நரம்’ தந்நிகடமாநீய தஸ்ய கா³த்ரே ஹஸ்தமர்பயிதும்’ விநய: க்ரு’த: |
33 Et [Jésus] l'ayant tiré à part, hors de la foule, lui mit les doigts dans les oreilles; et ayant craché, lui toucha la langue.
ததோ யீஸு² ர்லோகாரண்யாத் தம்’ நிர்ஜநமாநீய தஸ்ய கர்ணயோங்கு³லீ ர்த³தௌ³ நிஷ்டீ²வம்’ த³த்த்வா ச தஜ்ஜிஹ்வாம்’ பஸ்பர்ஸ²|
34 Puis regardant vers le ciel, il soupira, et lui dit: Ephphatha, c'est-à-dire, Ouvre-toi.
அநந்தரம்’ ஸ்வர்க³ம்’ நிரீக்ஷ்ய தீ³ர்க⁴ம்’ நிஸ்²வஸ்ய தமவத³த் இதப²த: அர்தா²ந் முக்தோ பூ⁴யாத்|
35 Et aussitôt ses oreilles s'ouvrirent, et le lien de sa langue se délia, et il parla aisément.
ததஸ்தத்க்ஷணம்’ தஸ்ய கர்ணௌ முக்தௌ ஜிஹ்வாயாஸ்²ச ஜாட்³யாபக³மாத் ஸ ஸுஸ்பஷ்டவாக்யமகத²யத்|
36 Et [Jésus] leur commanda de ne [le] dire à personne; mais plus il le défendait, plus ils le publiaient.
அத² ஸ தாந் வாட⁴மித்யாதி³தே³ஸ² யூயமிமாம்’ கதா²ம்’ கஸ்மைசித³பி மா கத²யத, கிந்து ஸ யதி ந்யஷேத⁴த் தே ததி பா³ஹுல்யேந ப்ராசாரயந்;
37 Et ils en étaient extrêmement étonnés, disant: il a tout bien fait; il fait ouïr les sourds, et parler les muets.
தே(அ)திசமத்க்ரு’த்ய பரஸ்பரம்’ கத²யாமாஸு: ஸ ப³தி⁴ராய ஸ்²ரவணஸ²க்திம்’ மூகாய ச கத²நஸ²க்திம்’ த³த்த்வா ஸர்வ்வம்’ கர்ம்மோத்தமரூபேண சகார|
