Lamentations 5
1 Souviens-toi, ô Eternel! de ce qui nous est arrivé; regarde et vois notre opprobre.
Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
2 Notre héritage a été renversé par des étrangers, nos maisons par des forains.
Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
3 Nous sommes devenus [comme] des orphelins qui sont sans pères, et nos mères sont comme des veuves.
Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
4 Nous avons bu notre eau pour de l’argent, et notre bois nous a été mis à prix.
Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
5 Nous avons été poursuivis l’épée sur la gorge. Nous nous sommes donnés beaucoup de mouvement, [et] nous n’avons point eu de repos.
Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
6 Nous avons étendu la main aux Egyptiens [et] aux Assyriens pour avoir suffisamment de pain.
Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
7 Nos pères ont péché, et ne sont plus; [et] nous avons porté leurs iniquités.
Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
8 Les esclaves ont dominé sur nous, [et] personne ne nous a délivrés de leurs mains.
Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
9 Nous amenions notre pain au péril de notre vie, à cause de l’épée du désert.
Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
10 Notre peau a été noircie comme un four, à cause de l’ardeur véhémente de la faim.
Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
11 Ils ont humilié les femmes dans Sion, et les vierges dans les villes de Juda.
Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
12 Les principaux ont été pendus par leur main; et on n’a porté aucun respect à la personne des Anciens.
Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
13 Ils ont pris les jeunes gens pour moudre, et les enfants sont tombés sous le bois.
Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
14 Les Anciens ont cessé de se trouver aux portes, et les jeunes gens de chanter.
Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
15 La joie de notre cœur est cessée, et notre danse est tournée en deuil.
Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
16 La couronne de notre tête est tombée. Malheur maintenant à nous parce que nous avons péché!
Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
17 C’est pourquoi notre cœur est languissant. A cause de ces choses nos yeux sont obscurcis.
Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
18 A cause de la montagne de Sion qui est désolée; les renards n’en bougent point.
Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
19 [Mais] toi, ô Eternel! tu demeures éternellement, et ton trône est d’âge en âge.
Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
20 Pourquoi nous oublierais-tu à jamais? pourquoi nous délaisserais-tu si longtemps?
Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
21 Convertis-nous à toi, ô Eternel! et nous serons convertis; renouvelle nos jours comme ils étaient autrefois.
Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
22 Mais tu nous as entièrement rejetés, tu t’es extrêmement courroucé contre nous.
Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
