Lamentations 5
1 Souviens-toi, ô Eternel! de ce qui nous est arrivé; regarde et vois notre opprobre.
| ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە. |
2 Notre héritage a été renversé par des étrangers, nos maisons par des forains.
| میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە. |
3 Nous sommes devenus [comme] des orphelins qui sont sans pères, et nos mères sont comme des veuves.
| هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن. |
4 Nous avons bu notre eau pour de l’argent, et notre bois nous a été mis à prix.
| دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت. |
5 Nous avons été poursuivis l’épée sur la gorge. Nous nous sommes donnés beaucoup de mouvement, [et] nous n’avons point eu de repos.
| ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە. |
6 Nous avons étendu la main aux Egyptiens [et] aux Assyriens pour avoir suffisamment de pain.
| دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست. |
7 Nos pères ont péché, et ne sont plus; [et] nous avons porté leurs iniquités.
| باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین. |
8 Les esclaves ont dominé sur nous, [et] personne ne nous a délivrés de leurs mains.
| کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات. |
9 Nous amenions notre pain au péril de notre vie, à cause de l’épée du désert.
| بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین. |
10 Notre peau a été noircie comme un four, à cause de l’ardeur véhémente de la faim.
| پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین. |
11 Ils ont humilié les femmes dans Sion, et les vierges dans les villes de Juda.
| لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا. |
12 Les principaux ont été pendus par leur main; et on n’a porté aucun respect à la personne des Anciens.
| میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت. |
13 Ils ont pris les jeunes gens pour moudre, et les enfants sont tombés sous le bois.
| لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن. |
14 Les Anciens ont cessé de se trouver aux portes, et les jeunes gens de chanter.
| پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا. |
15 La joie de notre cœur est cessée, et notre danse est tournée en deuil.
| خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن. |
16 La couronne de notre tête est tombée. Malheur maintenant à nous parce que nous avons péché!
| تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد! |
17 C’est pourquoi notre cœur est languissant. A cause de ces choses nos yeux sont obscurcis.
| لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو، |
18 A cause de la montagne de Sion qui est désolée; les renards n’en bougent point.
| لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن. |
19 [Mais] toi, ô Eternel! tu demeures éternellement, et ton trône est d’âge en âge.
| ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت. |
20 Pourquoi nous oublierais-tu à jamais? pourquoi nous délaisserais-tu si longtemps?
| بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟ |
21 Convertis-nous à toi, ô Eternel! et nous serons convertis; renouvelle nos jours comme ils étaient autrefois.
| ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە، |
22 Mais tu nous as entièrement rejetés, tu t’es extrêmement courroucé contre nous.
| یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟ |
