Lamentations 3
1 [Aleph.] Je suis l’homme qui ai vu l’affliction par la verge de sa fureur.
(Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
2 Il m’a conduit et amené dans les ténèbres, et non dans la lumière.
Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
3 Certes il s’est tourné contre moi, il a tous les jours tourné sa main [contre moi].
Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
4 [Beth.] Il a fait vieillir ma chair et ma peau, il a brisé mes os.
(Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
5 Il a bâti contre moi, et m’a environné de fiel et de travail.
У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
6 Il m’a fait tenir dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts dès longtemps.
У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
7 [Guimel.] Il a fait une cloison autour de moi, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes fers.
(Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
8 Même quand je crie et que j’élève ma voix, il rejette ma requête.
Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
9 Il a fait un mur de pierres de taille [pour fermer] mes chemins, il a renversé mes sentiers.
У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
10 [Daleth.] Ce m’est un ours qui est aux embûches, et un lion qui se tient dans un lieu caché.
(Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
11 Il a détourné mes chemins, et m’a mis en pièces, il m’a rendu désolé.
Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
12 Il a tendu son arc, et m’a mis comme une butte pour la flèche.
У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
13 [He.] Il a fait entrer dans mes reins les flèches dont son carquois est plein.
(Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
14 J’ai été en risée à tous les peuples, et leur chanson, tout le jour.
Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
15 Il m’a rassasié d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.
У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
16 [Vau.] Il m’a cassé les dents avec du gravier, il m’a couvert de cendre;
(Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
17 Tellement que la paix s’est éloignée de mon âme; j’ai oublié ce que c’est que d’être à son aise.
Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
18 Et j’ai dit: ma force est perdue, et mon espérance aussi que j’avais en l’Eternel.
Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
19 [Zajin.] Souviens-toi de mon affliction, et de mon pauvre état, qui n’est qu’absinthe et que fiel.
(Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
20 Mon âme s’[en] souvient sans cesse, et elle est abattue au dedans de moi.
Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
21 [Mais] je rappellerai ceci en mon cœur, [et] c’est pourquoi j’aurai espérance;
Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
22 [Heth.] Ce sont les gratuités de l’Eternel que nous n’avons point été consumés, parce que ses compassions ne sont point taries.
(Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
23 Elles se renouvellent chaque matin; [c’est] une chose grande que ta fidélité.
Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
24 L’Eternel est ma portion, dit mon âme, c’est pourquoi j’aurai espérance en lui.
Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
25 [Teth.] L’Eternel est bon à ceux qui s’attendent à lui, [et] à l’âme qui le recherche.
(Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
26 C’est une chose bonne qu’on attende, même en se tenant en repos, la délivrance de l’Eternel.
Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
27 C’est une chose bonne à l’homme de porter le joug en sa jeunesse.
Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
28 [Jod.] Il est assis solitaire et se tient tranquille, parce qu’on l’a chargé sur lui.
(Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
29 Il met sa bouche dans la poussière, si peut-être il y aura quelque espérance.
Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
30 Il présente la joue à celui qui le frappe; il est accablé d’opprobre.
Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
31 [Caph.] Car le Seigneur ne rejette point à toujours.
(Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
32 Mais s’il afflige quelqu’un, il en a aussi compassion selon la grandeur de ses gratuités.
Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
33 Car ce n’est pas volontiers qu’il afflige et contriste les fils des hommes.
Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
34 [Lamed.] Lorsqu’on foule sous ses pieds tous les prisonniers du monde;
(Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
35 Lorsqu’on pervertit le droit de quelqu’un en la présence du Très-haut;
Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
36 Lorsqu’on fait tort à quelqu’un dans son procès, le Seigneur ne le voit-il point?
Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
37 [Mem.] Qui est-ce qui dit que cela a été fait, [et] que le Seigneur ne l’[a] point commandé?
(Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
38 Les maux, et les biens ne procèdent-ils point de l’ordre du Très-haut?
Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
39 Pourquoi se dépiterait l’homme vivant, l’homme, [dis-je], à cause de ses péchés?
Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
40 [Nun.] Recherchons nos voies, et [les] sondons, et retournons jusqu’à l’Eternel.
(Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
41 Levons nos cœurs et nos mains au [Dieu] Fort qui est aux cieux, [en disant]:
Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
42 Nous avons péché, nous avons été rebelles, tu n’as point pardonné.
Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
43 [Samech.] Tu nous as couverts de [ta] colère, et nous as poursuivis, tu as tué, tu n’as point épargné.
(Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
44 Tu t’es couvert d’une nuée, afin que la requête ne passât point.
Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
45 Tu nous as fait être la raclure et le rebut au milieu des peuples.
Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
46 [Pe.] Tous nos ennemis ont ouvert leur bouche sur nous.
(Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
47 La frayeur et la fosse, le dégât et la calamité nous sont arrivés.
Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
48 Mon œil s’est fondu en ruisseaux d’eaux à cause de la plaie de la fille de mon peuple.
Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
49 [Hajin.] Mon œil verse des larmes, et ne cesse point, parce qu’il n’y a aucun relâche.
(Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
50 Jusques à ce que l’Eternel regarde et voie des cieux.
Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
51 Mon œil afflige mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.
Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
52 [Tsadi.] Ceux qui me sont ennemis sans cause m’ont poursuivi à outrance, comme on chasse après l’oiseau.
(Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
53 Ils ont enserré ma vie dans une fosse, et ont roulé une pierre sur moi.
Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
54 Les eaux ont regorgé par-dessus ma tête; je disais: je suis retranché.
Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
55 [Koph.] J’ai invoqué ton Nom, ô Eternel! d’une des plus basses fosses.
(Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
56 Tu as ouï ma voix, ne ferme point ton oreille, afin que je n’expire point à force de crier.
Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
57 Tu t’es approché au jour que je t’ai invoqué, et tu as dit: ne crains rien.
Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
58 [Resch.] Ô Seigneur! tu as plaidé la cause de mon âme; et tu as garanti ma vie.
(Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
59 Tu as vu, ô Eternel! le tort qu’on me fait, fais-moi droit.
И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
60 Tu as vu toutes les vengeances dont ils ont usé, et toutes leurs machinations contre moi.
Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
61 [Scin.] Tu as ouï, ô Eternel! leur opprobe et toutes leurs machinations contre moi.
(Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
62 Les discours de ceux qui s’élèvent contre moi, et leur dessein qu’ils ont contre moi tout le long du jour.
Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
63 Considère quand ils s’asseyent, et quand ils se lèvent, [car] je suis leur chanson.
Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
64 [Thau.] Rends-leur la pareille, ô Eternel! selon l’ouvrage de leurs mains.
(Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
65 Donne-leur un tel ennui qu’il leur couvre le cœur; donne-leur ta malédiction.
Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
66 Poursuis-les en ta colère, et les efface de dessous les cieux de l’Eternel.
Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
