Lamentations 3
1 [Aleph.] Je suis l’homme qui ai vu l’affliction par la verge de sa fureur.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 Il m’a conduit et amené dans les ténèbres, et non dans la lumière.
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 Certes il s’est tourné contre moi, il a tous les jours tourné sa main [contre moi].
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 [Beth.] Il a fait vieillir ma chair et ma peau, il a brisé mes os.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 Il a bâti contre moi, et m’a environné de fiel et de travail.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 Il m’a fait tenir dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts dès longtemps.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 [Guimel.] Il a fait une cloison autour de moi, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes fers.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 Même quand je crie et que j’élève ma voix, il rejette ma requête.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 Il a fait un mur de pierres de taille [pour fermer] mes chemins, il a renversé mes sentiers.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 [Daleth.] Ce m’est un ours qui est aux embûches, et un lion qui se tient dans un lieu caché.
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 Il a détourné mes chemins, et m’a mis en pièces, il m’a rendu désolé.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 Il a tendu son arc, et m’a mis comme une butte pour la flèche.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 [He.] Il a fait entrer dans mes reins les flèches dont son carquois est plein.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 J’ai été en risée à tous les peuples, et leur chanson, tout le jour.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 Il m’a rassasié d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 [Vau.] Il m’a cassé les dents avec du gravier, il m’a couvert de cendre;
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 Tellement que la paix s’est éloignée de mon âme; j’ai oublié ce que c’est que d’être à son aise.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 Et j’ai dit: ma force est perdue, et mon espérance aussi que j’avais en l’Eternel.
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 [Zajin.] Souviens-toi de mon affliction, et de mon pauvre état, qui n’est qu’absinthe et que fiel.
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 Mon âme s’[en] souvient sans cesse, et elle est abattue au dedans de moi.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 [Mais] je rappellerai ceci en mon cœur, [et] c’est pourquoi j’aurai espérance;
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 [Heth.] Ce sont les gratuités de l’Eternel que nous n’avons point été consumés, parce que ses compassions ne sont point taries.
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 Elles se renouvellent chaque matin; [c’est] une chose grande que ta fidélité.
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 L’Eternel est ma portion, dit mon âme, c’est pourquoi j’aurai espérance en lui.
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 [Teth.] L’Eternel est bon à ceux qui s’attendent à lui, [et] à l’âme qui le recherche.
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 C’est une chose bonne qu’on attende, même en se tenant en repos, la délivrance de l’Eternel.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 C’est une chose bonne à l’homme de porter le joug en sa jeunesse.
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 [Jod.] Il est assis solitaire et se tient tranquille, parce qu’on l’a chargé sur lui.
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 Il met sa bouche dans la poussière, si peut-être il y aura quelque espérance.
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 Il présente la joue à celui qui le frappe; il est accablé d’opprobre.
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 [Caph.] Car le Seigneur ne rejette point à toujours.
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 Mais s’il afflige quelqu’un, il en a aussi compassion selon la grandeur de ses gratuités.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Car ce n’est pas volontiers qu’il afflige et contriste les fils des hommes.
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 [Lamed.] Lorsqu’on foule sous ses pieds tous les prisonniers du monde;
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 Lorsqu’on pervertit le droit de quelqu’un en la présence du Très-haut;
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 Lorsqu’on fait tort à quelqu’un dans son procès, le Seigneur ne le voit-il point?
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 [Mem.] Qui est-ce qui dit que cela a été fait, [et] que le Seigneur ne l’[a] point commandé?
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 Les maux, et les biens ne procèdent-ils point de l’ordre du Très-haut?
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 Pourquoi se dépiterait l’homme vivant, l’homme, [dis-je], à cause de ses péchés?
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 [Nun.] Recherchons nos voies, et [les] sondons, et retournons jusqu’à l’Eternel.
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Levons nos cœurs et nos mains au [Dieu] Fort qui est aux cieux, [en disant]:
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 Nous avons péché, nous avons été rebelles, tu n’as point pardonné.
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 [Samech.] Tu nous as couverts de [ta] colère, et nous as poursuivis, tu as tué, tu n’as point épargné.
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 Tu t’es couvert d’une nuée, afin que la requête ne passât point.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 Tu nous as fait être la raclure et le rebut au milieu des peuples.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 [Pe.] Tous nos ennemis ont ouvert leur bouche sur nous.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 La frayeur et la fosse, le dégât et la calamité nous sont arrivés.
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Mon œil s’est fondu en ruisseaux d’eaux à cause de la plaie de la fille de mon peuple.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 [Hajin.] Mon œil verse des larmes, et ne cesse point, parce qu’il n’y a aucun relâche.
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 Jusques à ce que l’Eternel regarde et voie des cieux.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Mon œil afflige mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 [Tsadi.] Ceux qui me sont ennemis sans cause m’ont poursuivi à outrance, comme on chasse après l’oiseau.
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 Ils ont enserré ma vie dans une fosse, et ont roulé une pierre sur moi.
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 Les eaux ont regorgé par-dessus ma tête; je disais: je suis retranché.
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 [Koph.] J’ai invoqué ton Nom, ô Eternel! d’une des plus basses fosses.
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 Tu as ouï ma voix, ne ferme point ton oreille, afin que je n’expire point à force de crier.
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Tu t’es approché au jour que je t’ai invoqué, et tu as dit: ne crains rien.
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 [Resch.] Ô Seigneur! tu as plaidé la cause de mon âme; et tu as garanti ma vie.
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 Tu as vu, ô Eternel! le tort qu’on me fait, fais-moi droit.
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Tu as vu toutes les vengeances dont ils ont usé, et toutes leurs machinations contre moi.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 [Scin.] Tu as ouï, ô Eternel! leur opprobe et toutes leurs machinations contre moi.
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 Les discours de ceux qui s’élèvent contre moi, et leur dessein qu’ils ont contre moi tout le long du jour.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Considère quand ils s’asseyent, et quand ils se lèvent, [car] je suis leur chanson.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 [Thau.] Rends-leur la pareille, ô Eternel! selon l’ouvrage de leurs mains.
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 Donne-leur un tel ennui qu’il leur couvre le cœur; donne-leur ta malédiction.
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 Poursuis-les en ta colère, et les efface de dessous les cieux de l’Eternel.
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
