Lamentations 3

1 [Aleph.] Je suis l’homme qui ai vu l’affliction par la verge de sa fureur.

من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو.

2 Il m’a conduit et amené dans les ténèbres, et non dans la lumière.

منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک.

3 Certes il s’est tourné contre moi, il a tous les jours tourné sa main [contre moi].

بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ.

4 [Beth.] Il a fait vieillir ma chair et ma peau, il a brisé mes os.

گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم.

5 Il a bâti contre moi, et m’a environné de fiel et de travail.

دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی.

6 Il m’a fait tenir dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts dès longtemps.

ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون.

7 [Guimel.] Il a fait une cloison autour de moi, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes fers.

لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد.

8 Même quand je crie et que j’élève ma voix, il rejette ma requête.

هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت.

9 Il a fait un mur de pierres de taille [pour fermer] mes chemins, il a renversé mes sentiers.

بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد.

10 [Daleth.] Ce m’est un ours qui est aux embûches, et un lion qui se tient dans un lieu caché.

وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات،

11 Il a détourné mes chemins, et m’a mis en pièces, il m’a rendu désolé.

منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد.

12 Il a tendu son arc, et m’a mis comme une butte pour la flèche.

کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی.

13 [He.] Il a fait entrer dans mes reins les flèches dont son carquois est plein.

تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند.

14 J’ai été en risée à tous les peuples, et leur chanson, tout le jour.

هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن.

15 Il m’a rassasié d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.

تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام.

16 [Vau.] Il m’a cassé les dents avec du gravier, il m’a couvert de cendre;

بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە.

17 Tellement que la paix s’est éloignée de mon âme; j’ai oublié ce que c’est que d’être à son aise.

من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە.

18 Et j’ai dit: ma force est perdue, et mon espérance aussi que j’avais en l’Eternel.

ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.»

19 [Zajin.] Souviens-toi de mon affliction, et de mon pauvre état, qui n’est qu’absinthe et que fiel.

دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون.

20 Mon âme s’[en] souvient sans cesse, et elle est abattue au dedans de moi.

بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە.

21 [Mais] je rappellerai ceci en mon cœur, [et] c’est pourquoi j’aurai espérance;

بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە:

22 [Heth.] Ce sont les gratuités de l’Eternel que nous n’avons point été consumés, parce que ses compassions ne sont point taries.

بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت.

23 Elles se renouvellent chaque matin; [c’est] une chose grande que ta fidélité.

ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە.

24 L’Eternel est ma portion, dit mon âme, c’est pourquoi j’aurai espérance en lui.

بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.»

25 [Teth.] L’Eternel est bon à ceux qui s’attendent à lui, [et] à l’âme qui le recherche.

یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات.

26 C’est une chose bonne qu’on attende, même en se tenant en repos, la délivrance de l’Eternel.

باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان.

27 C’est une chose bonne à l’homme de porter le joug en sa jeunesse.

باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە.

28 [Jod.] Il est assis solitaire et se tient tranquille, parce qu’on l’a chargé sur lui.

با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە.

29 Il met sa bouche dans la poussière, si peut-être il y aura quelque espérance.

با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت.

30 Il présente la joue à celui qui le frappe; il est accablé d’opprobre.

با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی.

31 [Caph.] Car le Seigneur ne rejette point à toujours.

چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە.

32 Mais s’il afflige quelqu’un, il en a aussi compassion selon la grandeur de ses gratuités.

لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی.

33 Car ce n’est pas volontiers qu’il afflige et contriste les fils des hommes.

ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات.

34 [Lamed.] Lorsqu’on foule sous ses pieds tous les prisonniers du monde;

تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ،

35 Lorsqu’on pervertit le droit de quelqu’un en la présence du Très-haut;

یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز،

36 Lorsqu’on fait tort à quelqu’un dans son procès, le Seigneur ne le voit-il point?

یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟

37 [Mem.] Qui est-ce qui dit que cela a été fait, [et] que le Seigneur ne l’[a] point commandé?

کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟

38 Les maux, et les biens ne procèdent-ils point de l’ordre du Très-haut?

ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟

39 Pourquoi se dépiterait l’homme vivant, l’homme, [dis-je], à cause de ses péchés?

بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟

40 [Nun.] Recherchons nos voies, et [les] sondons, et retournons jusqu’à l’Eternel.

با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان.

41 Levons nos cœurs et nos mains au [Dieu] Fort qui est aux cieux, [en disant]:

با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین:

42 Nous avons péché, nous avons été rebelles, tu n’as point pardonné.

«ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت.

43 [Samech.] Tu nous as couverts de [ta] colère, et nous as poursuivis, tu as tué, tu n’as point épargné.

«خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت.

44 Tu t’es couvert d’une nuée, afin que la requête ne passât point.

بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات.

45 Tu nous as fait être la raclure et le rebut au milieu des peuples.

ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان.

46 [Pe.] Tous nos ennemis ont ouvert leur bouche sur nous.

«هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە.

47 La frayeur et la fosse, le dégât et la calamité nous sont arrivés.

ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.»

48 Mon œil s’est fondu en ruisseaux d’eaux à cause de la plaie de la fille de mon peuple.

چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون.

49 [Hajin.] Mon œil verse des larmes, et ne cesse point, parce qu’il n’y a aucun relâche.

چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە،

50 Jusques à ce que l’Eternel regarde et voie des cieux.

تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت.

51 Mon œil afflige mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.

ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم.

52 [Tsadi.] Ceux qui me sont ennemis sans cause m’ont poursuivi à outrance, comme on chasse après l’oiseau.

ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم.

53 Ils ont enserré ma vie dans une fosse, et ont roulé une pierre sur moi.

بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت.

54 Les eaux ont regorgé par-dessus ma tête; je disais: je suis retranché.

نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.»

55 [Koph.] J’ai invoqué ton Nom, ô Eternel! d’une des plus basses fosses.

ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم.

56 Tu as ouï ma voix, ne ferme point ton oreille, afin que je n’expire point à force de crier.

گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.»

57 Tu t’es approché au jour que je t’ai invoqué, et tu as dit: ne crains rien.

ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!»

58 [Resch.] Ô Seigneur! tu as plaidé la cause de mon âme; et tu as garanti ma vie.

ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە.

59 Tu as vu, ô Eternel! le tort qu’on me fait, fais-moi droit.

ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە!

60 Tu as vu toutes les vengeances dont ils ont usé, et toutes leurs machinations contre moi.

هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من.

61 [Scin.] Tu as ouï, ô Eternel! leur opprobe et toutes leurs machinations contre moi.

ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛

62 Les discours de ceux qui s’élèvent contre moi, et leur dessein qu’ils ont contre moi tout le long du jour.

ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن.

63 Considère quand ils s’asseyent, et quand ils se lèvent, [car] je suis leur chanson.

تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن.

64 [Thau.] Rends-leur la pareille, ô Eternel! selon l’ouvrage de leurs mains.

ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان.

65 Donne-leur un tel ennui qu’il leur couvre le cœur; donne-leur ta malédiction.

پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت!

66 Poursuis-les en ta colère, et les efface de dessous les cieux de l’Eternel.

بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا.