Jean 21
1 Après cela Jésus se fit voir encore à ses Disciples, près de la mer de Tibériade, et il s'y fit voir en cette manière.
μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν {VAR2: ο } ιησους τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως
2 Simon Pierre et Thomas, appelé Didyme, et Nathanaël, qui était de Cana de Galilée, et les [fils] de Zébédée, et deux autres de ses Disciples étaient ensemble.
ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
3 Simon Pierre leur dit: je m'en vais pêcher. Ils lui dirent: nous y allons avec toi. Ils partirent [donc], et ils montèrent d'abord dans la nacelle; mais ils ne prirent rien cette nuit-là.
λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
4 Et le matin étant venu, Jésus se trouva sur le rivage; mais les Disciples ne connurent point que ce fût Jésus.
πρωιας δε ηδη {VAR1: γινομενης } {VAR2: γενομενης } εστη ιησους εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ιησους εστιν
5 Et Jésus leur dit: mes enfants, avez-vous quelque petit poisson à manger? ils lui répondirent: Non.
λεγει ουν αυτοις {VAR2: [ο] } ιησους παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
6 Et il leur dit: jetez le filet au côté droit de la nacelle, et vous en trouverez. Ils le jetèrent donc, et ils ne le pouvaient tirer à cause de la multitude des poissons.
ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων
7 C'est pourquoi le Disciple que Jésus aimait, dit à Pierre: c'est le Seigneur. Et quand Simon Pierre eut entendu que c'était le Seigneur, il ceignit sa tunique, parce qu'il était nu, et se jeta dans la mer.
λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ιησους τω πετρω ο κυριος εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κυριος εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
8 Et les autres Disciples vinrent dans la nacelle, car ils n'étaient pas loin de terre, mais seulement environ deux cents coudées, traînant le filet de poissons.
οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλα ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
9 Et quand ils furent descendus à terre, ils virent de la braise, et du poisson mis dessus, et du pain.
ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
10 Jésus leur dit: apportez des poissons que vous venez maintenant de prendre.
λεγει αυτοις {VAR1: [ο] } {VAR2: ο } ιησους ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
11 Simon Pierre monta, et tira le filet à terre, plein de cent cinquante-trois grands poissons; et quoiqu'il y en eût tant, le filet ne fut point rompu.
ανεβη ουν σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον εις την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντα τριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
12 Jésus leur dit: venez, et dînez. Et aucun de ses Disciples n'osait lui demander: qui es-tu? voyant bien que c'était le Seigneur.
λεγει αυτοις {VAR1: [ο] } {VAR2: ο } ιησους δευτε αριστησατε ουδεις {VAR2: δε } ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κυριος εστιν
13 Jésus donc vint, et prit du pain, et leur en donna, et du poisson aussi.
ερχεται ιησους και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
14 Ce fut déjà la troisième fois que Jésus se fit voir à ses Disciples, après être ressuscité des morts.
τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ιησους τοις μαθηταις εγερθεις εκ νεκρων
15 Et après qu'ils eurent dîné, Jésus dit à Simon Pierre: Simon [fils] de Jonas, m'aimes-tu plus que ne font ceux-ci? Il lui répondit: oui, Seigneur! tu sais que je t'aime. Il lui dit: pais mes agneaux.
οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ιησους σιμων ιωαννου αγαπας με πλεον τουτων λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
16 Il lui dit encore: Simon [fils] de Jonas, m'aimes-tu? Il lui répondit: oui, Seigneur! tu sais que je t'aime. Il lui dit: pais mes brebis.
λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωαννου αγαπας με λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα {VAR1: προβατια } {VAR2: προβατα } μου
17 Il lui dit pour la troisième fois: Simon [fils] de Jonas, m'aimes-tu? Pierre fut attristé de ce qu'il lui avait dit pour la troisième fois: m'aimes-tu? Et il lui répondit: Seigneur, tu sais toutes choses, tu sais que je t'aime. Jésus lui dit: pais mes brebis.
λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωαννου φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και {VAR1: ειπεν } {VAR2: λεγει } αυτω κυριε παντα συ οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω {VAR1: ιησους } {VAR2: [ο ιησους] } βοσκε τα {VAR1: προβατια } {VAR2: προβατα } μου
18 En vérité, en vérité je te dis, quand tu étais plus jeune tu te ceignais, et tu allais où tu voulais; mais quand tu seras vieux, tu étendras tes mains, et un autre te ceindra, et te mènera où tu ne voudras pas.
αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος {VAR1: ζωσει σε } {VAR2: σε ζωσει } και οισει οπου ου θελεις
19 Or il dit cela pour marquer de quelle mort il devait glorifier Dieu; et quand il eut dit ces choses, il lui dit: suis-moi.
τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θεον και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
20 Et Pierre se retournant vit venir après eux le Disciple que Jésus aimait, et qui durant le souper s'était penché sur le sein de Jésus, et avait dit: Seigneur, qui est celui à qui il arrivera de te trahir?
επιστραφεις ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ιησους ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κυριε τις εστιν ο παραδιδους σε
21 Quand donc Pierre le vit, il dit à Jésus: Seigneur, et celui-ci, que [lui arrivera-t-il?]
τουτον ουν ιδων ο πετρος λεγει τω ιησου κυριε ουτος δε τι
22 Jésus lui dit: si je veux qu'il demeure jusqu'à ce que je vienne que t'importe? toi, suis-moi.
λεγει αυτω ο ιησους εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ μοι ακολουθει
23 Or cette parole courut entre les Frères, que ce Disciple-là ne mourrait point. Cependant Jésus ne lui avait pas dit: il ne mourra point; mais, si je veux qu'il demeure jusqu'à ce que je vienne; que t'importe?
εξηλθεν ουν ουτος ο λογος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει ουκ ειπεν δε αυτω ο ιησους οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι {VAR1: τι προς σε } {VAR2: [τι προς σε] }
24 C'est ce Disciple-là qui rend témoignage de ces choses, et qui a écrit ces choses, et nous savons que son témoignage est digne de foi.
ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και ο γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης αυτου η μαρτυρια εστιν
25 Il y a aussi plusieurs autres choses que Jésus a faites, lesquelles étant écrites en détail je ne pense pas que le monde entier pût contenir les livres qu'on en écrirait. AMEN!
εστιν δε και αλλα πολλα α εποιησεν ο ιησους ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδ αυτον οιμαι τον κοσμον {VAR1: χωρησειν } {VAR2: χωρησαι } τα γραφομενα βιβλια
