Job 8
1 Alors Bildad Suhite prit la parole, et dit:
Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:
2 Jusqu'à quand parleras-tu ainsi, et les paroles de ta bouche seront-elles comme un vent impétueux?
“Ne zamana dek böyle konuşacaksın? Sözlerin sert rüzgar gibi.
3 Le [Dieu] Fort renverserait-il le droit, et le Tout-puissant renverserait-il la justice?
Tanrı adaleti saptırır mı, Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?
4 Si tes enfants ont péché contre lui, il les a aussi livrés en la main de leur crime.
Oğulların ona karşı günah işlediyse, İsyanlarının cezasını vermiştir.
5 [Mais] si tu recherches le [Dieu] Fort de bon matin, et que tu demandes grâce au Tout-puissant;
Ama sen gayretle Tanrı'yı arar, Her Şeye Gücü Yeten'e yalvarırsan,
6 Si tu es pur et droit, certainement il se réveillera pour toi, et fera prospérer la demeure de ta justice.
Temiz ve doğruysan, O şimdi bile senin için kolları sıvayıp Seni hak ettiğin yere geri getirecektir.
7 Et ton commencement aura été petit, mais ta dernière condition sera beaucoup accrue.
Başlangıcın küçük olsa da, Sonun büyük olacak.
8 Car, je te prie, enquiers-toi des générations précédentes, et applique-toi à t'informer soigneusement de leurs pères.
“Lütfen, önceki kuşaklara sor, Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.
9 Car nous ne sommes que du jour d'hier, et nous ne savons rien; parce que nos jours sont sur la terre comme une ombre.
Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz, Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.
10 Ceux-là ne t'enseigneront-ils pas, ne te parleront-ils pas, et ne tireront-ils pas des discours de leur cœur?
Onlar sana anlatıp öğretmeyecek, İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?
11 Le jonc montera-t-il sans qu'il y ait du limon? l'herbe des marais croîtra-t-elle sans eau?
“Bataklık olmayan yerde kamış biter mi? Susuz yerde saz büyür mü?
12 Ne se flétrira-t-elle pas même avant toute herbe, bien qu'elle soit encore en sa verdure, et qu'on ne la cueille point?
Henüz yeşilken, kesilmeden, Otlardan önce kururlar.
13 Il en sera ainsi des voies de tous ceux qui oublient le [Dieu] Fort; et l'espérance de l'hypocrite périra.
Tanrı'yı unutan herkesin sonu böyledir, Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.
14 Son espérance sera frustrée, et sa confiance sera [comme] une toile d'araignée.
Onun güvendiği şey kırılır, Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.
15 Il s'appuiera sur sa maison, et elle n'aura point de fermeté; il la saisira de la main, et elle ne demeurera point debout.
Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker, Ona tutunur, ama ağ taşımaz.
16 Mais [l'homme intègre] est plein de vigueur étant exposé au soleil, et ses jets poussent par dessus son jardin.
Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır, Dalları bahçenin üzerinden aşar;
17 Ses racines s'entrelacent près de la fontaine, et il embrasse le bâtiment de pierre.
Kökleri taş yığınına sarılır, Çakılların arasında yer aranır.
18 Fera-t-on qu'il ne soit plus en sa place, et que [le lieu où il était] le renonce, [en lui disant]: Je ne t'ai point vu?
Ama yerinden sökülürse, Yeri, ‘Seni hiç görmedim’ diyerek onu yadsır.
19 Voilà, quelle est la joie qu'il a de sa voie, même il en germera d'autres de la poussière.
İşte sevinci böyle son bulur, Yerinde başka bitkiler biter.
20 Voilà, le [Dieu] Fort ne rejette point l'homme intègre; mais il ne soutient point la main des méchants.
“Tanrı kusursuz insanı reddetmez, Kötülük edenlerin elinden tutmaz.
21 De sorte qu'il remplira ta bouche de ris, et tes lèvres de chants d'allégresse.
O senin ağzını yine gülüşle, Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.
22 Ceux qui te haïssent seront revêtus de honte, et le tabernacle des méchants ne sera plus.
Düşmanlarını utanç kaplayacak, Kötülerin çadırı yok olacaktır.”
