< Job 41 >
1 Enlèveras-tu le Léviathan avec l'hameçon, et le tireras-tu par sa langue avec le cordeau [de l'hameçon] que tu auras jeté dans l'eau?
Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
2 Mettras-tu un jonc dans son nez? ou perceras-tu ses mâchoires avec une épine?
Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
3 Emploiera-t-il auprès de toi beaucoup de prières? ou te parlera-t-il doucement?
Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
4 Fera-t-il un accord avec toi, et le prendras-tu pour esclave à toujours?
Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
5 T'en joueras-tu comme d'un petit oiseau? et l'attacheras-tu pour tes jeunes filles?
Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
6 Des amis se régaleront-ils de sa chair? sera-t-il partagé entre les marchands?
Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
7 Rempliras-tu sa peau de pointes? et sa tête [entrerait-elle] dans une nasse de poissons?
Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
8 Mets ta main sur lui; il ne te souviendra jamais de lui faire la guerre.
Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
9 Voilà, l'espérance qu'on avait de le prendre est frustrée; [et] ne sera-t-on pas même atterré par son regard?
Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
10 Il n'y a point d'homme assez courageux pour le réveiller; qui est-ce donc qui se présentera devant moi?
Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
11 Qui est-ce qui m'a prévenu, et je [le] lui rendrai? Ce qui est sous tous les cieux est à moi.
Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
12 Je ne me tairai point de ses membres, ni de ce qui concerne ses forces, ni de la grâce de l'arrangement [des parties de son corps].
Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
13 Qui est-ce qui découvrira le dessus de sa couverture, et se jettera entre les deux branches de son mors?
Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
14 Qui est-ce qui ouvrira les portes de sa gueule? La terreur se tient autour de ses dents.
Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
15 Les lames de ses boucliers ne sont que magnificence; elles sont étroitement serrées [comme] avec un cachet.
[Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
16 L'une approche de l'autre, et le vent n'entre point entre-deux.
Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
17 Elles sont jointes l'une à l'autre, elles s'entretiennent, et ne se séparent point.
Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
18 Ses éternuements éclaireraient la lumière, et ses yeux sont [comme] les paupières de l'aube du jour.
Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
19 Des flambeaux sortent de sa bouche, et il en rejaillit des étincelles de feu.
Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
20 Une fumée sort de ses narines comme d'un pot bouillant, ou d'une chaudière.
Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
21 Son souffle enflammerait des charbons, et une flamme sort de sa gueule.
Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
22 La force est dans son cou, et la terreur marche devant lui.
W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
23 Sa chair est ferme, tout est massif en lui, rien n'y branle.
Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
24 Son cœur est dur comme une pierre, même comme une pièce de la meule de dessous.
Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
25 Les plus forts tremblent quand il s'élève, et ils ne savent où ils en sont, voyant comme il rompt tout.
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
26 Qui s'en approchera avec l'épée? ni elle, ni la lance, ni le dard, ni la cuirasse, ne pourront point subsister [devant lui].
Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
27 Il ne tient pas plus de compte du fer que de la paille; et de l'airain, que du bois pourri.
Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
28 La flèche ne le fera point fuir, les pierres d'une fronde lui sont comme du chaume.
Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
29 Il tient les machines de guerre comme des brins de chaume; et il se moque du javelot qu'on lance sur lui.
Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
30 Il a sous soi des tests aigus, et il abat [sous soi] des roseaux pointus [en se couchant] sur la boue.
Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
31 Il fait bouillonner le gouffre comme une chaudière, et rend semblable la mer à un chaudron de parfumeur.
Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
32 Il fait reluire après soi son sentier, et on prendrait l'abîme pour une tête blanchie de vieillesse.
Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
33 Il n'y a rien sur la terre qui lui puisse être comparé, ayant été fait pour ne rien craindre.
Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
34 Il voit [au-dessous de lui] tout ce qu'il y a de plus élevé; il est Roi sur tous les plus fiers animaux.
Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.