Job 39
1 Sais-tu le temps auquel les chamois des rochers font leurs petits? As-tu observé quand les biches faonnent?
Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
2 Compteras-tu les mois qu'elles achèvent leur portée, et sauras-tu le temps auquel elles feront leurs petits,
Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
3 Et qu'elles se courberont pour mettre bas leurs petits, [et] qu'elles se délivreront de leurs douleurs?
Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
4 Leurs fans se portent bien, ils croissent dans les blés; ils s'écartent, et ne retournent plus vers elles.
Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
5 Qui est-ce qui a laissé aller libre l'âne sauvage, et qui a délié les liens de l'âne farouche,
Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
6 Auquel j'ai donné la campagne pour maison, la terre inhabitée pour ses retraites?
Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
7 Il se rit du bruit de la ville; il n'entend point les clameurs de l'exacteur;
On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
8 Les montagnes qu'il va épiant çà et là, sont ses pâturages, et il cherche toute sorte de verdure.
Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
9 La licorne voudra-t-elle te servir, ou demeurera-t-elle à ta crèche?
Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
10 Lieras-tu la licorne avec son licou pour labourer? ou rompra-t-elle les mottes des vallées après toi?
Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
11 T'assureras-tu d'elle, sous ombre que sa force est grande, et lui abandonneras-tu ton travail?
Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
12 Te fieras-tu qu'elle te porte ta moisson, et qu'elle l'amasse dans ton aire?
Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
13 As-tu donné aux paons ce plumage qui est si brillant, ou à l'autruche les ailes et les plumes?
Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
14 Néanmoins elle abandonne ses œufs à terre, et les fait échauffer sur la poussière,
Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
15 Et elle oublie que le pied les écrasera, ou que les bêtes des champs les fouleront.
A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
16 Elle se montre cruelle envers ses petits, comme s'ils n'étaient pas à elle; et son travail est souvent inutile et elle ne s'en soucie point.
Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
17 Car Dieu l'a privée de sagesse, et ne lui a point donné d'intelligence;
Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
18 A la première occasion elle se dresse en haut, et se moque du cheval et de celui qui le monte.
Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
19 As-tu donné la force au cheval? [et] as-tu revêtu son cou d'un [hennissement] éclatant comme le tonnerre?
Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
20 Feras-tu bondir le cheval comme la sauterelle? le son magnifique de ses narines est effrayant.
Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
21 Il creuse la terre [de son pied], il s'égaie en sa force, il va à la rencontre d'un homme armé;
Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
22 Il se rit de la frayeur, il ne s'épouvante de rien, et il ne se détourne point de devant l'épée.
Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
23 [Il n'a point peur des] flèches qui sifflent tout autour de lui, ni du fer luisant de la hallebarde et du javelot.
Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
24 Il creuse la terre, plein d'émotion et d'ardeur au son de la trompette, et il ne peut se retenir.
Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
25 Au son bruyant de la trompette, il dit: Ha! ha! Il flaire de loin la bataille, le tonnerre des Capitaines, et le cri de triomphe.
Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
26 Est-ce par ta sagesse que l'épervier se remplume, et qu'il étend ses ailes vers le Midi?
Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
27 Sera-ce à ton commandement que l'aigle prendra l'essor, et qu'elle élèvera sa nichée en haut?
Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
28 Elle habite sur les rochers, et elle s'y tient; [même] sur les sommets des rochers et dans des lieux forts.
Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
29 De là elle découvre le gibier, ses yeux voient de loin.
Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
30 Ses petits aussi sucent le sang, et où il y a des corps morts, elle y est aussitôt.
Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
