Job 39
1 Sais-tu le temps auquel les chamois des rochers font leurs petits? As-tu observé quand les biches faonnent?
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 Compteras-tu les mois qu'elles achèvent leur portée, et sauras-tu le temps auquel elles feront leurs petits,
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
3 Et qu'elles se courberont pour mettre bas leurs petits, [et] qu'elles se délivreront de leurs douleurs?
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 Leurs fans se portent bien, ils croissent dans les blés; ils s'écartent, et ne retournent plus vers elles.
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
5 Qui est-ce qui a laissé aller libre l'âne sauvage, et qui a délié les liens de l'âne farouche,
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
6 Auquel j'ai donné la campagne pour maison, la terre inhabitée pour ses retraites?
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 Il se rit du bruit de la ville; il n'entend point les clameurs de l'exacteur;
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
8 Les montagnes qu'il va épiant çà et là, sont ses pâturages, et il cherche toute sorte de verdure.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
9 La licorne voudra-t-elle te servir, ou demeurera-t-elle à ta crèche?
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
10 Lieras-tu la licorne avec son licou pour labourer? ou rompra-t-elle les mottes des vallées après toi?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
11 T'assureras-tu d'elle, sous ombre que sa force est grande, et lui abandonneras-tu ton travail?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
12 Te fieras-tu qu'elle te porte ta moisson, et qu'elle l'amasse dans ton aire?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
13 As-tu donné aux paons ce plumage qui est si brillant, ou à l'autruche les ailes et les plumes?
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
14 Néanmoins elle abandonne ses œufs à terre, et les fait échauffer sur la poussière,
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
15 Et elle oublie que le pied les écrasera, ou que les bêtes des champs les fouleront.
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 Elle se montre cruelle envers ses petits, comme s'ils n'étaient pas à elle; et son travail est souvent inutile et elle ne s'en soucie point.
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 Car Dieu l'a privée de sagesse, et ne lui a point donné d'intelligence;
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
18 A la première occasion elle se dresse en haut, et se moque du cheval et de celui qui le monte.
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 As-tu donné la force au cheval? [et] as-tu revêtu son cou d'un [hennissement] éclatant comme le tonnerre?
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 Feras-tu bondir le cheval comme la sauterelle? le son magnifique de ses narines est effrayant.
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
21 Il creuse la terre [de son pied], il s'égaie en sa force, il va à la rencontre d'un homme armé;
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
22 Il se rit de la frayeur, il ne s'épouvante de rien, et il ne se détourne point de devant l'épée.
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 [Il n'a point peur des] flèches qui sifflent tout autour de lui, ni du fer luisant de la hallebarde et du javelot.
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 Il creuse la terre, plein d'émotion et d'ardeur au son de la trompette, et il ne peut se retenir.
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 Au son bruyant de la trompette, il dit: Ha! ha! Il flaire de loin la bataille, le tonnerre des Capitaines, et le cri de triomphe.
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
26 Est-ce par ta sagesse que l'épervier se remplume, et qu'il étend ses ailes vers le Midi?
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
27 Sera-ce à ton commandement que l'aigle prendra l'essor, et qu'elle élèvera sa nichée en haut?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
28 Elle habite sur les rochers, et elle s'y tient; [même] sur les sommets des rochers et dans des lieux forts.
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
29 De là elle découvre le gibier, ses yeux voient de loin.
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
30 Ses petits aussi sucent le sang, et où il y a des corps morts, elle y est aussitôt.
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
