Job 38

1 Alors l'Eternel répondit à Job du milieu d'un tourbillon, et lui dit:

Τότε απεκρίθη ο Κύριος προς τον Ιώβ εκ του ανεμοστροβίλου και είπε·

2 Qui est celui-ci qui obscurcit le conseil par des paroles sans science?

Τις ούτος, όστις σκοτίζει την βουλήν μου διά λόγων ασυνέτων;

3 Ceins maintenant tes reins comme un vaillant homme, et je t'interrogerai, et tu me feras voir quelle est ta science.

Ζώσον ήδη την οσφύν σου ως ανήρ· διότι θέλω σε ερωτήσει, και φανέρωσόν μοι.

4 Où étais-tu quand je fondais la terre? dis-le-moi, si tu as de l'intelligence.

Που ήσο ότε εθεμελίονον την γην; απάγγειλον, εάν έχης σύνεσιν.

5 Qui est-ce qui en a réglé les mesures? le sais-tu? ou qui est-ce qui a appliqué le niveau sur elle?

Τις έθεσε τα μέτρα αυτής, εάν εξεύρης; ή τις ήπλωσε στάθμην επ' αυτήν;

6 Sur quoi sont plantés ses pilotis, ou qui est celui qui a posé la pierre angulaire pour la soutenir.

Επί τίνος είναι εστηριγμένα τα θεμέλια αυτής; ή τις έθεσε τον ακρογωνιαίον λίθον αυτής,

7 Quand les étoiles du matin se réjouissaient ensemble, et que les fils de Dieu chantaient en triomphe?

ότε τα άστρα της αυγής έψαλλον ομού και πάντες οι υιοί του Θεού ηλάλαζον;

8 Qui est-ce qui a renfermé la mer dans ses bords, quand elle fut tirée de la matrice, [et] qu'elle en sortit?

ή τις συνέκλεισε την θάλασσαν με θύρας, ότε εξορμώσα εξήλθεν εκ μήτρας;

9 Quand je mis la nuée pour sa couverture, et l'obscurité pour ses langes?

ότε περιέβαλον αυτήν με νεφέλην και με ομίχλην εσπαργάνωσα αυτήν,

10 Et que j'établis sur elle mon ordonnance, et lui mis des barrières et des portes?

και περιώρισα αυτήν διά προστάγματός μου, και έβαλον μοχλούς και πύλας,

11 Et lui dis: Tu viendras jusque là, et tu ne passeras point plus avant, et ici s'arrêtera l'élévation de tes ondes.

και είπα, Έως αυτού θέλεις έρχεσθαι και δεν θέλεις υπερβή· και εδώ θέλει συντρίβεσθαι η υπερηφανία των κυμάτων σου;

12 As-tu, depuis que tu es au monde, commandé au point du jour; et as-tu montré à l'aube du jour le lieu où elle doit se lever?

Προσέταξας συ την πρωΐαν επί των ημερών σου; έδειξας εις την αυγήν τον τόπον αυτής,

13 Afin qu'elle saisisse les extrémités de la terre, et que les méchants se retirent à l'écart,

διά να πιάση τα έσχατα της γης, ώστε οι κακούργοι να εκτιναχθώσιν απ' αυτής;

14 Et qu'elle prenne une nouvelle forme, comme une argile figurée; et que [toutes choses y] paraissent comme avec de [nouveaux] habits,

Αυτή μεταμορφούται ως πηλός σφραγιζόμενος· και τα πάντα παρουσιάζονται ως στολή.

15 Et que la clarté soit défendue aux méchants, et que le bras élevé soit rompu?

Και το φως των ασεβών αφαιρείται απ' αυτών, ο δε βραχίων των υπερηφάνων συντρίβεται.

16 Es-tu venu jusqu'aux gouffres de la mer, et t'es-tu promené au fond des abîmes?

Εισήλθες έως των πηγών της θαλάσσης; ή περιεπάτησας εις εξιχνίασιν της αβύσσου;

17 Les portes de la mort se sont-elles découvertes à toi? as-tu vu les portes de l'ombre de la mort?

Ηνοίχθησαν εις σε του θανάτου αι πύλαι; ή είδες τας θύρας της σκιάς του θανάτου;

18 As-tu compris toute l'étendue de la terre? si tu l'as toute connue, montre-le.

Εγνώρισας το πλάτος της γης; απάγγειλον, εάν ενόησας πάντα ταύτα.

19 En quel endroit se tient la lumière, et où est le lieu des ténèbres?

Που είναι η οδός της κατοικίας του φωτός; και του σκότους, που είναι ο τόπος αυτού,

20 Que tu ailles prendre l'une et l'autre en son quartier, et que tu saches le chemin de leur maison?

διά να συλλάβης αυτό εις το όριον αυτού και να γνωρίσης τας τρίβους της οικίας αυτού;

21 Tu le sais; car alors tu naquis, et le nombre de tes jours est grand.

Γνωρίζεις αυτό, διότι τότε εγεννήθης; ή διότι ο αριθμός των ημερών σου είναι πολύς;

22 Es-tu entré dans les trésors de la neige? As-tu vu les trésors de la grêle,

Εισήλθες εις τους θησαυρούς της χιόνος; ή είδες τους θησαυρούς της χαλάζης,

23 Laquelle je retiens pour le temps de l'affliction, et pour le jour du choc et du combat?

τους οποίους φυλάττω διά τον καιρόν της θλίψεως διά την ημέραν της μάχης και του πολέμου;

24 Par quel chemin se partage la lumière, [et par quelle voie] le vent d'Orient se répand-il sur la terre?

Διά τίνος οδού διαδίδεται το φως, ή ο ανατολικός άνεμος διαχέεται επί την γην;

25 Qui est-ce qui a ouvert les conduits aux inondations, et le chemin à l'éclair des tonnerres,

Τις ήνοιξε ρύακας διά τας ραγδαίας βροχάς, ή δρόμον διά την αστραπήν της βροντής,

26 Pour faire pleuvoir sur une terre où il n'y a personne, et sur le désert où il ne demeure aucun homme.

διά να φέρη βροχήν επί γην ακατοίκητον, εις έρημον, όπου άνθρωπος δεν υπάρχει,

27 Pour arroser abondamment les lieux solitaires et déserts, et pour faire pousser le germe de l'herbe?

διά να χορτάση την άβατον και ακατοίκητον, και να αναβλαστήση τον βλαστόν της χλόης;

28 La pluie n'a-t-elle point de père? ou qui est-ce qui produit les gouttes de la rosée?

Έχει πατέρα η βροχή; ή τις εγέννησε τας σταγόνας της δρόσου;

29 Du ventre de qui sort la glace? et qui est-ce qui engendre le frimas du ciel?

Από μήτρας τίνος εξέρχεται ο πάγος; και την πάχνην του ουρανού, τις εγέννησε;

30 Les eaux se cachent étant durcies comme une pierre, et le dessus de l'abîme se prend.

Τα ύδατα σκληρύνονται ως λίθος, και το πρόσωπον της αβύσσου πηγνύεται.

31 Pourrais-tu retenir les délices de la Poussinière, ou faire lever les tempêtes [qu'excite] la constellation d'Orion?

Δύνασαι να δεσμεύσης τας γλυκείας επιρροάς της Πλειάδος ή να λύσης τα δεσμά τον Ωρίωνος;

32 Peux-tu faire lever en leur temps les signes du Zodiaque? et conduire la petite Ourse avec les étoiles?

Δύνασαι να εκβάλης τα Ζώδια εις τον καιρόν αυτών; ή δύνασαι να οδηγήσης τον Αρκτούρον μετά των υιών αυτού;

33 Connais-tu l'ordre des cieux, et disposeras-tu de leur gouvernement sur la terre?

Γνωρίζεις τους νόμους του ουρανού; δύνασαι να διατάξης τας επιρροάς αυτού επί την γην;

34 Crieras-tu à haute voix à la nuée, afin qu'une abondance d'eaux t'arrose?

Δύνασαι να υψώσης την φωνήν σου εις τα νέφη, διά να σε σκεπάση αφθονία υδάτων;

35 Enverras-tu les foudres de sorte qu'elles partent, et te disent: Nous voici?

Δύνασαι να αποστείλης αστραπάς, ώστε να εξέλθωσι και να είπωσι προς σε, Ιδού, ημείς;

36 Qui est-ce qui a mis la sagesse dans les reins? ou qui a donné au cœur l'intelligence?

Τις έβαλε σοφίαν εντός του ανθρώπου; ή τις έδωκε σύνεσιν εις την καρδίαν αυτού;

37 Qui est-ce qui a assez d'intelligence pour compter les nuées, et pour placer les outres des cieux,

Τις δύναται να αριθμήση τα νέφη διά σοφίας; ή τις δύναται να κενόνη τα δοχεία του ουρανού,

38 Quand la poudre est détrempée par les eaux qui l'arrosent, et que les fentes [de la terre] viennent à se rejoindre?

διά να χωνευθή το χώμα εις σύμπηξιν και οι βώλοι να συγκολλώνται;

39 Chasseras-tu de la proie pour le vieux lion, et rassasieras-tu les lionceaux qui cherchent leur vie,

Θέλεις κυνηγήσει θήραμα διά τον λέοντα; ή χορτάσει την όρεξιν των σκύμνων,

40 Quand ils se tapissent dans leurs antres, et qu'ils se tiennent dans leurs forts aux aguets?

όταν κοίτωνται εν τοις σπηλαίοις και κάθηνται εις τους κρυπτήρας διά να ενεδρεύωσι;

41 Qui est-ce qui apprête la nourriture au corbeau, quand ses petits crient au [Dieu] Fort, et qu'ils vont errants, parce qu'ils n'ont point de quoi manger?

Τις ετοιμάζει εις τον κόρακα την τροφήν αυτού, όταν οι νεοσσοί αυτού κράζωσι προς τον Θεόν, περιπλανώμενοι δι' έλλειψιν τροφής;