Job 23

1 Mais Job répondit, et dit:

Wtedy Hiob odpowiedział:

2 Encore aujourd'hui ma plainte est pleine d'amertume, et la main qui m'a frappé s'appesantit [sur moi] au delà de mon gémissement.

Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.

3 Ô si je savais comment le trouver, j'irais jusqu'à son trône.

O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.

4 J'exposerais mon droit devant lui, et je remplirais ma bouche de preuves.

Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;

5 Je saurais ce qu'il me répondrait, et j'entendrais ce qu'il me dirait.

Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.

6 Contesterait-il avec moi par la grandeur de [sa] force? Non; seulement il proposerait contre moi [ses raisons].

Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].

7 C'est là qu'un homme droit raisonnerait avec lui, et que je me délivrerais pour jamais de mon juge.

Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.

8 Voilà, si je vais en avant, il n'y est pas; si je vais en arrière, je ne l'y apercevrai point.

[Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.

9 S'il se fait entendre à gauche je ne puis le saisir; il se cache à droite, et je ne l'y vois point.

[Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.

10 [Mais] quand il aura connu le chemin que j'ai tenu, [et] qu'il m'aura éprouvé, je sortirai comme l'or [sort du creuset].

Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.

11 Mon pied s'est fixé sur ses pas; j'ai gardé son chemin, et je ne m'en suis point détourné.

Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].

12 Je ne me suis point aussi écarté du commandement de ses lèvres; j'ai serré les paroles de sa bouche, plus que ma provision ordinaire.

Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].

13 Mais s'il [a fait] un [dessein], qui l'en détournera? et ce que son âme a désiré, il le fait.

Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;

14 Il achèvera donc ce qu'il a résolu sur mon sujet; et il y a en lui beaucoup de telles choses.

Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].

15 C'est pourquoi je suis troublé à cause de sa présence; et quand je le considère, je suis effrayé à cause de lui.

Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.

16 Car le [Dieu] Fort m'a fait fondre le cœur, et le Tout-puissant m'a étonné;

Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.

17 Cependant je n'ai pas été retranché de devant les ténèbres; et il a caché l'obscurité arrière de moi.

O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.