Job 21
1 Mais Job répondit, et dit:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Ecoutez attentivement mon discours, et cela me tiendra lieu de consolations de votre part.
Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
3 Supportez-moi, et je parlerai, et après que j'aurai parlé, moquez-vous.
Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
4 Pour moi, mon discours s'adresse-t-il à un homme? si cela était, comment mon esprit ne défaudrait-il pas?
Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
5 Regardez-moi, et soyez étonnés, et mettez la main sur la bouche.
Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
6 Quand je pense à [mon état], j'en suis tout étonné, et un tremblement saisit ma chair.
Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
7 Pourquoi les méchants vivent-ils, [et] vieillissent, et même pourquoi sont-ils les plus puissants?
Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
8 Leur race se maintient en leur présence avec eux, et leurs rejetons s'élèvent devant leurs yeux.
Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
9 Leurs maisons jouissent de la paix loin de la frayeur; la verge de Dieu n'est point sur eux.
Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
10 Leur vache conçoit, et n'y manque point; leur jeune vache se décharge de son veau, et n'avorte point.
Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
11 Ils font sortir devant eux leurs petits, comme un troupeau de brebis, et leurs enfants sautent.
Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
12 Ils sautent au son du tambour et du violon, et se réjouissent au son des orgues.
Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
13 Ils passent leurs jours dans les plaisirs, et en un moment ils descendent au sépulcre. (Sheol h7585)
Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol h7585)
14 Cependant ils ont dit au [Dieu] Fort: Retire-toi de nous; car nous ne nous soucions point de la science de tes voies.
Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
15 Qui est le Tout-puissant que nous le servions? et quel bien nous reviendra-t-il de l'avoir invoqué?
Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
16 Voilà, leur bien n'est pas en leur puissance. Que le conseil des méchants soit loin de moi!
Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
17 Aussi combien de fois arrive-t-il que la lampe des méchants est éteinte, et que l'orage vient sur eux! [Dieu] leur distribuera leurs portions en sa colère.
Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
18 Ils seront comme la paille exposée au vent, et comme la balle qui est enlevée par le tourbillon.
Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
19 Dieu réservera aux enfants du méchant la punition de ses violences, il la leur rendra, et il le saura.
Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
20 Ses yeux verront sa ruine, et il boira [le calice de] la colère du Tout-puissant.
Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
21 Et quel plaisir aura-t-il en sa maison, laquelle il laisse après soi, puisque le nombre de ses mois aura été retranché?
Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
22 Enseignerait-on la science au [Dieu] Fort, à lui qui juge ceux qui sont élevés?
Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
23 L'un meurt dans toute sa vigueur, tranquille et en repos;
Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
24 Ses vaisseaux sont remplis de lait, et ses os sont abreuvés de moëlle.
Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
25 Et l'autre meurt dans l'amertume de son âme, et n'ayant jamais fait bonne chère.
Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
26 Et néanmoins ils sont couchés également dans la poudre, et les vers les couvrent.
Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
27 Voilà, je connais vos pensées, et les jugements que vous formez contre moi.
Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
28 Car vous dites: Où est la maison de cet homme si puissant, et où est la tente dans laquelle les méchants demeuraient?
Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
29 Ne vous êtes-vous jamais informés des voyageurs, et n'avez-vous pas appris par les rapports qu'ils vous ont faits,
Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
30 Que le méchant est réservé pour le jour de la ruine, pour le jour que les fureurs sont envoyées?
Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
31 [Mais] qui le reprendra en face de sa conduite? et qui lui rendra le mal qu'il a fait?
Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
32 Il sera néanmoins porté au sépulcre, et il demeurera dans le tombeau.
Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
33 Les mottes des vallées lui sont agréables; et tout le monde s'en va à la file après lui, et des gens sans nombre marchent au-devant de lui.
Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
34 Comment donc me donnez-vous des consolations vaines, puisqu'il y a toujours de la prévarication dans vos réponses?
Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
