Job 12
1 Mais Job répondit, et dit:
Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
2 Vraiment, êtes-vous tout un peuple; et la sagesse mourra-t-elle avec vous?
Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
3 J'ai du bon sens aussi bien que vous, et je ne vous suis point inférieur; et qui [est-ce qui ne sait] de telles choses?
Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
4 Je suis un homme qui est en risée à son ami, [mais] qui invoquera Dieu, et Dieu lui répondra. On se moque d'un homme qui est juste et droit.
Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
5 Celui dont les pieds sont tout prêts à glisser, est selon la pensée de celui qui est à son aise, un flambeau dont on ne tient plus de compte.
Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
6 Ce sont les tentes des voleurs [qui] prospèrent, et ceux-là sont assurés qui irritent le [Dieu] Fort, et ils sont ceux à qui Dieu remet tout entre les mains.
Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
7 Et, en effet, je te prie, interroge les bêtes, et [chacune d'elles] t'enseignera; ou les oiseaux des cieux, et ils te le déclareront;
A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
8 Ou parle à la terre, et elle t'enseignera; même les poissons de la mer te le raconteront;
Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
9 Qui est-ce qui ne sait toutes ces choses, [et] que c'est la main de l'Eternel qui a fait cela?
Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
10 [Car c'est lui] en la main duquel est l'âme de tout ce qui vit, et l'esprit de toute chair humaine.
W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
11 L'oreille ne discerne-t-elle pas les discours, ainsi que le palais savoure les viandes?
Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
12 La sagesse est dans les vieillards, et l'intelligence [est le fruit] d'une longue vie.
W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
13 Mais en lui est la sagesse et la force; à lui appartient le conseil et l'intelligence.
Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
14 Voilà, il démolira, et on ne rebâtira point; s'il ferme sur quelqu'un, on n'ouvrira point.
Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
15 Voilà, il retiendra les eaux, et tout deviendra sec; il les lâchera, et elles renverseront la terre.
On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
16 En lui est la force et l'intelligence; à lui est celui qui s'égare, et celui qui le fait égarer.
U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
17 Il emmène dépouillés les conseillers, et il met hors du sens les juges.
On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
18 Il détache la ceinture des Rois, et il serre leurs reins de sangles.
On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
19 Il emmène nus ceux qui sont en autorité, et il renverse les forts.
Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
20 Il ôte la parole à ceux qui sont les plus assurés en leurs discours, et il prive de sens les anciens.
Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
21 Il répand le mépris sur les principaux; il rend lâche la ceinture des forts.
Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
22 Il met en évidence les choses qui étaient cachées dans les ténèbres, et il produit en lumière l'ombre de la mort.
On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
23 Il multiplie les nations, et les fait périr; il répand çà et là les nations, et puis il les ramène.
Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
24 Il ôte le cœur aux Chefs des peuples de la terre, et les fait errer dans les déserts où il n'y a point de chemin.
On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 Ils vont à tâtons dans les ténèbres, sans aucune clarté, et il les fait chanceler comme des gens ivres.
Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
