Hébreux 7
1 Car ce Melchisédec, était Roi de Salem, et Sacrificateur du Dieu souverain, qui vint au-devant d'Abraham lorsqu'il retournait de la défaite des Rois, et qui le bénit,
ஸா²லமஸ்ய ராஜா ஸர்வ்வோபரிஸ்த²ஸ்யேஸ்²வரஸ்ய யாஜகஸ்²ச ஸந் யோ ந்ரு’பதீநாம்’ மாரணாத் ப்ரத்யாக³தம் இப்³ராஹீமம்’ ஸாக்ஷாத்க்ரு’த்யாஸி²ஷம்’ க³தி³தவாந்,
2 Et auquel Abraham donna pour sa part la dîme de tout. Son nom signifie premièrement Roi de justice, et puis [il a été] Roi de Salem, c'est-à-dire, Roi de paix.
யஸ்மை சேப்³ராஹீம் ஸர்வ்வத்³ரவ்யாணாம்’ த³ஸ²மாம்’ஸ²ம்’ த³த்தவாந் ஸ மல்கீஷேத³க் ஸ்வநாம்நோ(அ)ர்தே²ந ப்ரத²மதோ த⁴ர்ம்மராஜ: பஸ்²சாத் ஸா²லமஸ்ய ராஜார்த²த: ஸா²ந்திராஜோ ப⁴வதி|
3 Sans père, sans mère, sans généalogie, n'ayant ni commencement de jours, ni fin de vie, mais étant fait semblable au Fils de Dieu, il demeure Sacrificateur à toujours.
அபரம்’ தஸ்ய பிதா மாதா வம்’ஸ²ஸ்ய நிர்ணய ஆயுஷ ஆரம்போ⁴ ஜீவநஸ்ய ஸே²ஷஸ்²சைதேஷாம் அபா⁴வோ ப⁴வதி, இத்த²ம்’ ஸ ஈஸ்²வரபுத்ரஸ்ய ஸத்³ரு’ஸீ²க்ரு’த: , ஸ த்வநந்தகாலம்’ யாவத்³ யாஜகஸ்திஷ்ட²தி|
4 Or considérez combien grand était celui à qui même Abraham le Patriarche donna la dîme du butin.
அதஏவாஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷ இப்³ராஹீம் யஸ்மை லுடி²தத்³ரவ்யாணாம்’ த³ஸ²மாம்’ஸ²ம்’ த³த்தவாந் ஸ கீத்³ரு’க் மஹாந் தத்³ ஆலோசயத|
5 Car quant à ceux d'entre les enfants de Lévi qui reçoivent la Sacrificature, ils ont bien une ordonnance de dîmer le peuple selon la Loi, c'est-à-dire, [de dîmer] leurs frères, bien qu'ils soient sortis des reins d'Abraham.
யாஜகத்வப்ராப்தா லேவே: ஸந்தாநா வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண லோகேப்⁴யோ(அ)ர்த²த இப்³ராஹீமோ ஜாதேப்⁴ய: ஸ்வீயப்⁴ராத்ரு’ப்⁴யோ த³ஸ²மாம்’ஸ²க்³ரஹணஸ்யாதே³ஸ²ம்’ லப்³த⁴வந்த: |
6 Mais celui qui n'est point compté d'une même race qu'eux a dîmé Abraham, et a béni celui qui avait les promesses.
கிந்த்வஸௌ யத்³யபி தேஷாம்’ வம்’ஸா²த் நோத்பந்நஸ்ததா²பீப்³ராஹீமோ த³ஸ²மாம்’ஸ²ம்’ க்³ரு’ஹீதவாந் ப்ரதிஜ்ஞாநாம் அதி⁴காரிணம் ஆஸி²ஷம்’ க³தி³தவாம்’ஸ்²ச|
7 Or sans contredit, celui qui est le moindre est béni par celui qui est le plus grand.
அபரம்’ ய: ஸ்²ரேயாந் ஸ க்ஷுத்³ரதராயாஸி²ஷம்’ த³தா³தீத்யத்ர கோ(அ)பி ஸந்தே³ஹோ நாஸ்தி|
8 Et ici les hommes qui sont mortels, prennent les dîmes; mais là, celui-là [les prend] duquel il est rendu témoignage qu'il est vivant.
அபரம் இதா³நீம்’ யே த³ஸ²மாம்’ஸ²ம்’ க்³ரு’ஹ்லந்தி தே ம்ரு’த்யோரதீ⁴நா மாநவா: கிந்து ததா³நீம்’ யோ க்³ரு’ஹீதவாந் ஸ ஜீவதீதிப்ரமாணப்ராப்த: |
9 Et, par manière de parler, Lévi même qui prend des dîmes, a été dîmé en Abraham.
அபரம்’ த³ஸ²மாம்’ஸ²க்³ராஹீ லேவிரபீப்³ராஹீம்த்³வாரா த³ஸ²மாம்’ஸ²ம்’ த³த்தவாந் ஏதத³பி கத²யிதும்’ ஸ²க்யதே|
10 Car il était encore dans les reins de son père, quand Melchisédec vint au-devant de lui.
யதோ யதா³ மல்கீஷேத³க் தஸ்ய பிதரம்’ ஸாக்ஷாத் க்ரு’தவாந் ததா³நீம்’ ஸ லேவி: பிதுருரஸ்யாஸீத்|
11 Si donc la perfection s'était trouvée dans la sacrificature Lévitique, (car c'est sous elle que le peuple a reçu la Loi) quel besoin était-il après cela qu'un autre Sacrificateur se levât selon l'ordre de Melchisédec, et qui ne fût point dit selon l'ordre d'Aaron.
அபரம்’ யஸ்ய ஸம்ப³ந்தே⁴ லோகா வ்யவஸ்தா²ம்’ லப்³த⁴வந்தஸ்தேந லேவீயயாஜகவர்கே³ண யதி³ ஸித்³தி⁴: ஸமப⁴விஷ்யத் தர்ஹி ஹாரோணஸ்ய ஸ்²ரேண்யா மத்⁴யாத்³ யாஜகம்’ ந நிரூப்யேஸ்²வரேண மல்கீஷேத³க: ஸ்²ரேண்யா மத்⁴யாத்³ அபரஸ்யைகஸ்ய யாஜகஸ்யோத்தா²பநம்’ குத ஆவஸ்²யகம் அப⁴விஷ்யத்?
12 Or la Sacrificature étant changée, il est nécessaire qu'il y ait aussi un changement de Loi.
யதோ யாஜகவர்க³ஸ்ய விநிமயேந ஸுதராம்’ வ்யவஸ்தா²யா அபி விநிமயோ ஜாயதே|
13 Car celui à l'égard duquel ces choses sont dites, appartient à une autre Tribu, de laquelle nul n'a assisté à l'autel;
அபரஞ்ச தத்³ வாக்யம்’ யஸ்யோத்³தே³ஸ்²யம்’ ஸோ(அ)பரேண வம்’ஸே²ந ஸம்’யுக்தா(அ)ஸ்தி தஸ்ய வம்’ஸ²ஸ்ய ச கோ(அ)பி கதா³பி வேத்³யா: கர்ம்ம ந க்ரு’தவாந்|
14 Car il est évident que notre Seigneur est descendu de la Tribu de Juda, à l'égard de laquelle Moïse n'a rien dit de la Sacrificature.
வஸ்துதஸ்து யம்’ வம்’ஸ²மதி⁴ மூஸா யாஜகத்வஸ்யைகாம்’ கதா²மபி ந கதி²தவாந் தஸ்மிந் யிஹூதா³வம்’ஸே²(அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ ர்ஜந்ம க்³ரு’ஹீதவாந் இதி ஸுஸ்பஷ்டம்’|
15 Et cela est encore plus incontestable, en ce qu'un autre Sacrificateur, à la ressemblance de Melchisédec, est suscité;
தஸ்ய ஸ்பஷ்டதரம் அபரம்’ ப்ரமாணமித³ம்’ யத் மல்கீஷேத³க: ஸாத்³ரு’ஸ்²யவதாபரேண தாத்³ரு’ஸே²ந யாஜகேநோதே³தவ்யம்’,
16 Qui n'a point été fait [Sacrificateur] selon la Loi du commandement charnel, mais selon la puissance de la vie impérissable.
யஸ்ய நிரூபணம்’ ஸ²ரீரஸம்ப³ந்தீ⁴யவிதி⁴யுக்தயா வ்யவஸ்தா²யா ந ப⁴வதி கிந்த்வக்ஷயஜீவநயுக்தயா ஸ²க்த்யா ப⁴வதி|
17 Car [Dieu] lui rend [ce] témoignage: tu es Sacrificateur éternellement, selon l'ordre de Melchisédec. (aiōn g165)
யத ஈஸ்²வர இத³ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³த்தவாந், யதா², "த்வம்’ மக்லீஷேத³க: ஸ்²ரேண்யாம்’ யாஜகோ(அ)ஸி ஸதா³தந: | " (aiōn g165)
18 Or il se fait une abolition du commandement qui a précédé, à cause de sa faiblesse, et parce qu'il ne pouvait point profiter.
அநேநாக்³ரவர்த்திநோ விதே⁴ து³ர்ப்³ப³லதாயா நிஷ்ப²லதாயாஸ்²ச ஹேதோரர்த²தோ வ்யவஸ்த²யா கிமபி ஸித்³த⁴ம்’ ந ஜாதமிதிஹேதோஸ்தஸ்ய லோபோ ப⁴வதி|
19 Car la Loi n'a rien amené à la perfection; mais [ce qui a amené à la perfection], c'est ce qui a été introduit par-dessus, [savoir] une meilleure espérance, par laquelle nous approchons de Dieu.
யயா ச வயம் ஈஸ்²வரஸ்ய நிகடவர்த்திநோ ப⁴வாம ஏதாத்³ரு’ஸீ² ஸ்²ரேஷ்ட²ப்ரத்யாஸா² ஸம்’ஸ்தா²ப்யதே|
20 D'autant plus même que ce n'a point été sans serment. Or ceux-là ont été faits Sacrificateurs sans serment;
அபரம்’ யீஸு²: ஸ²பத²ம்’ விநா ந நியுக்தஸ்தஸ்மாத³பி ஸ ஸ்²ரேஷ்ட²நியமஸ்ய மத்⁴யஸ்தோ² ஜாத: |
21 Mais celui-ci l'a été avec serment, par celui qui lui a dit: le Seigneur l'a juré, et il ne s'en repentira point: tu es Sacrificateur éternellement selon l'ordre de Melchisédec. (aiōn g165)
யதஸ்தே ஸ²பத²ம்’ விநா யாஜகா ஜாதா: கிந்த்வஸௌ ஸ²பதே²ந ஜாத: யத: ஸ இத³முக்த: , யதா²,
22 C'est [donc] d'une beaucoup plus excellente alliance [que la première], que Jésus a été fait le garant.
"பரமேஸ² இத³ம்’ ஸே²பே ந ச தஸ்மாந்நிவர்த்ஸ்யதே| த்வம்’ மல்கீஷேத³க: ஸ்²ரேண்யாம்’ யாஜகோ(அ)ஸி ஸதா³தந: | " (aiōn g165)
23 Et quant aux Sacrificateurs, il en a été fait plusieurs, à cause que la mort les empêchait d'être perpétuels.
தே ச ப³ஹவோ யாஜகா அப⁴வந் யதஸ்தே ம்ரு’த்யுநா நித்யஸ்தா²யித்வாத் நிவாரிதா: ,
24 Mais celui-ci, parce qu'il demeure éternellement, il a une Sacrificature perpétuelle. (aiōn g165)
கிந்த்வஸாவநந்தகாலம்’ யாவத் திஷ்ட²தி தஸ்மாத் தஸ்ய யாஜகத்வம்’ ந பரிவர்த்தநீயம்’| (aiōn g165)
25 C'est pourquoi aussi il peut sauver pour toujours ceux qui s'approchent de Dieu par lui, étant toujours vivant pour intercéder pour eux.
ததோ ஹேதோ ர்யே மாநவாஸ்தேநேஸ்²வரஸ்ய ஸந்நிதி⁴ம்’ க³ச்ச²ந்தி தாந் ஸ ஸே²ஷம்’ யாவத் பரித்ராதும்’ ஸ²க்நோதி யதஸ்தேஷாம்’ க்ரு’தே ப்ரார்த²நாம்’ கர்த்தும்’ ஸ ஸததம்’ ஜீவதி|
26 Or il nous était convenable d'avoir un tel souverain Sacrificateur, saint, innocent, sans tache, séparé des pécheurs, et élevé au-dessus des cieux;
அபரம் அஸ்மாகம்’ தாத்³ரு’ஸ²மஹாயாஜகஸ்ய ப்ரயோஜநமாஸீத்³ ய: பவித்ரோ (அ)ஹிம்’ஸகோ நிஷ்கலங்க: பாபிப்⁴யோ பி⁴ந்ந: ஸ்வர்கா³த³ப்யுச்சீக்ரு’தஸ்²ச ஸ்யாத்|
27 Qui n'eût pas besoin, comme les souverains Sacrificateurs, d'offrir tous les jours des sacrifices, premièrement pour ses péchés, et ensuite pour ceux du peuple, vu qu'il a fait cela une fois, s'étant offert lui-même.
அபரம்’ மஹாயாஜகாநாம்’ யதா² ததா² தஸ்ய ப்ரதிதி³நம்’ ப்ரத²மம்’ ஸ்வபாபாநாம்’ க்ரு’தே தத: பரம்’ லோகாநாம்’ பாபாநாம்’ க்ரு’தே ப³லிதா³நஸ்ய ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி யத ஆத்மப³லிதா³நம்’ க்ரு’த்வா தத்³ ஏகக்ரு’த்வஸ்தேந ஸம்பாதி³தம்’|
28 Car la Loi ordonne pour souverains Sacrificateurs des hommes faibles; mais la parole du serment qui a été fait après la Loi, [ordonne] le Fils, qui est consacré pour toujours. (aiōn g165)
யதோ வ்யவஸ்த²யா யே மஹாயாஜகா நிரூப்யந்தே தே தௌ³ர்ப்³ப³ல்யயுக்தா மாநவா: கிந்து வ்யவஸ்தா²த: பரம்’ ஸ²பத²யுக்தேந வாக்யேந யோ மஹாயாஜகோ நிரூபித: ஸோ (அ)நந்தகாலார்த²ம்’ ஸித்³த⁴: புத்ர ஏவ| (aiōn g165)
