< Habacuc 2 >

1 Je me tenais en sentinelle, j'étais debout dans la forteresse, et faisais le guet, pour voir ce qui me serait dit, et ce que je répondrais sur ma plainte.
«Әнди мән өз күзитимдә туриверимән, Өзүмни мунар үстидә дәс тикләймән, Униң маңа немә дәйдиғанлиғини, Шуниңдәк өзүм бу дад-пәрядим тоғрилиқ қандақ тегишлик җавап тепишим керәклигини билишни күтүп туримән».
2 Et l'Eternel m'a répondu, et m'a dit: Ecris la vision, et l'exprime lisiblement sur des tablettes, afin qu'on la lise couramment.
Һәм Пәрвәрдигар җававән маңа мундақ деди: — «Оқуғанлар жүгүрсун үчүн, Бу көрүнгән аламәтни йезивал; Уни тахтайлар үстигә ениқ оюп чиқ;
3 Car la vision [est] encore [différée] jusqu'à un certain temps, et [l'Eternel] parlera de ce qui arrivera à la fin, et il ne mentira point; s'il tarde, attends-le, car il ne manquera point de venir, et il ne tardera point.
Чүнки бу көрүнгән аламәт кәлгүсидики бекитилгән бир вақит үчүн, У адәмләргә ахирәтни тәлпүндүриду, У ялған гәп қилмайду; Узунғичә кәлмәй қалсиму, уни күткин; Чүнки у җәзмән йетип келиду, һеч кечикмәйду.
4 Voici, l'âme qui s'élève [en quelqu'un] n'est point droite en lui; mais le juste vivra de sa foi.
Қара, тәкәббурлишип кәткүчини! Униң қәлби өз ичидә түз әмәс; Бирақ һәққаний адәм өз етиқат-садиқлиғи билән һаят яшайду.
5 Et combien plus l'homme adonné au vin est-il prévaricateur, et l'homme puissant est-il orgueilleux, ne se tenant point tranquille chez soi; qui élargit son âme comme le sépulcre, et qui est insatiable comme la mort, il amasse vers lui toutes les nations, et réunit à soi tous les peuples? (Sheol h7585)
Бәрһәқ, шарап униңға сатқунлуқ қилиду, — — У тәкәббур адәм, өйдә тиним тапмайду, Һәвисини тәһтисарадәк йоған қилиду; У өлүмдәк һеч қачан қанмайду; Өзигә барлиқ әлләрни жиғиду, Һәммә хәлиқни өзигә қаритивалиду. (Sheol h7585)
6 Tous ceux-là ne feront-ils pas de lui un sujet de raillerie et de sentences énigmatiques? Et ne dira-t-on pas: Malheur à celui qui assemble ce qui ne lui appartient point; jusqu'à quand le [fera t-il], et entassera-t-il sur soi de la boue épaisse?
Буларниң һәммиси кейин у тоғрилиқ тәмсилни сөзләп, Кинайилик бир тепишмақни тилға алиду: — «Өзиниң әмәсни мениң дәп қошувалғучиға вай! ([Бундақ ишлар] қачанғичә болиду?!) Гөрүгә қойған нәрсиләр билән өзини чиңдиғучиға вай!»
7 N'y en aura-t-il point qui tout incontinent s'élèveront pour te mordre? Et ne s'en réveillera-t-il point qui te feront courir çà et là, et à qui tu seras en pillage?
Сәндин җазанә-қәриз алғучилар бирақла қозғалмамду? Сени титрәткүчиләр бирақла ойғанмамду? Андин сән уларға олҗа болмамсән?
8 Parce que tu as butiné plusieurs nations, tout le reste des peuples te butinera, et à cause aussi des meurtres des hommes, et de la violence [faite] au pays, à la ville, et à tous ses habitants.
Сән нурғун әлләрни булаң-талаң қилғанлиғиң түпәйлидин, Һәм кишиләрниң қанлири, зимин, шәһәр һәм униңда туруватқан һәммәйләнгә қилған зулум-зораванлиғиң түпәйлидин, Сақлинип қалған әлләр сени булаң-талаң қилиду;
9 Malheur à celui qui cherche à faire un gain injuste pour établir sa maison; afin de placer son nid en haut pour être délivré de la griffe du malin.
Һалакәт чаңгилидин қутулуш үчүн, Угамни жуқуриға салай дәп, Нәпси йоғинап өз җәмәтигә һарам мәнпәәт жиққучиға вай!
10 Tu as pris un conseil de confusion pour ta maison en consumant beaucoup de peuples, et tu as péché contre toi-même.
Нурғун хәлиқләрни вәйран қилип, Өз җәмәтиңгә аһанәт кәлтүрдүң, Өз җениңға қарши гуна садир қилдиң.
11 Car la pierre criera de la paroi, et les nœuds qui sont dans les poutres lui répondront.
Чүнки тамдин таш нида қилиду, Яғачлардин лим җавап бериду: —
12 Malheur à celui qui cimente la ville avec le sang, et qui fonde la ville sur l'iniquité.
Жутни қан билән, Шәһәрни қәбиһлик билән қурғучиға вай!»
13 Voici, n'[est]-ce pas de par l'Eternel des armées que les peuples travaillent pour en nourrir abondamment le feu, et que les nations se fatiguent très inutilement?
Мана, хәлиқләрниң җан тикип тапқан меһнитиниң пәқәт отқа йеқилғу қилинғанлиғи, Әл-жутларниң өзлирини беһудә һалсиратқанлиғи, Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигардин әмәсму?
14 Mais la terre sera remplie de la connaissance de la gloire de l'Eternel, comme les eaux comblent la mer.
Чүнки худди сулар деңизни қаплиғандәк, Пүтүн йәр йүзи Пәрвәрдигарни билип-тонуш билән қаплиниду.
15 Malheur à celui qui fait boire son compagnon en lui approchant sa bouteille, et même l'enivrant, afin qu'on voie leur nudité.
Өз йеқиниңға һарақни ичкүзгүчигә — — Униң уят йеригә қаришиң үчүн, Тулумуңдин қуюп, уни мәс қилғучи саңа вай!
16 Tu auras encore plus de déshonneur, que tu n'as eu de gloire; toi aussi bois, et montre ton opprobre; la coupe de la dextre de l'Eternel fera le tour parmi toi, et l'ignominie sera répandue sur ta gloire.
Шан-шәрәпниң орнида шәрмәндичиликкә толисән; Өзүңму ич, Хәтнилигиң аян болсун! Пәрвәрдигарниң оң қолидики қәдәһ сән тәрәпкә бурулиду, Шан-шәривиңниң үстини рәсвайипәслик басиду.
17 Car la violence [faite] au Liban te couvrira; et le dégât fait par les grosses bêtes les rendra tout étonnés, à cause des meurtres des hommes, et de la violence [faite] au pays, à la ville, et à tous ses habitants.
Ливанға қилған зулум-зораванлиқ, Шундақла һайванларни қорқитип уларға йәткүзгән вәйранчилиқму, Кишиләрниң қанлири, зимин, шәһәр һәм униңда туруватқан һәммәйләнгә қилған зулум-зораванлиқ түпәйлидин, Булар сениң миҗиқиңни чиқириду.
18 De quoi sert l'image taillée que son ouvrier l'ait taillée? Ce [n'est que] fonte, et qu'un docteur de mensonge; [de quoi sert-elle], pour que l'ouvrier qui fait des idoles muettes se fie en son ouvrage?
Ойма мәбудниң немә пайдиси, Уни униң ясиғучиси оюп чиққан турса? Қуйма мәбудниңму вә униңға тәвә сахта тәлим бәргүчиниң немә пайдиси — — Чүнки уни ясиғучи өз ясиғиниға тайиниду, Демәк, зувансиз «йоқ болған нәрсиләр»ни ясайду?
19 Malheur à ceux qui disent au bois, réveille-toi; [et] à la pierre muette, réveille-toi; enseignera-t-elle? Voici, elle [est] couverte d'or et d'argent, et toutefois il n'y a aucun esprit au-dedans.
Яғачқа «Ойған!» дегән адәмгә, Зувансиз ташқа «Турә!» дегәнгә вай! У вәз ейтамду? Мана, у алтун-күмүч билән һәлләнди, Униң ичидә һеч нәпәс йоқтур.
20 Mais l'Eternel est au Temple de sa sainteté; toute la terre, tais-toi, redoutant sa présence.
Бирақ Пәрвәрдигар Өз муқәддәс ибадәтханисидидур! Пүткүл йәр йүзи Униң алдида сүкүт қилсун!

< Habacuc 2 >