< Exode 17 >
1 Et toute l'assemblée des enfants d'Israël partit du désert de Sin, selon leurs traites, suivant le mandement de l'Eternel, et ils se campèrent en Réphidim, où il n'y avait point d'eau à boire pour le peuple.
Anantera maka Israeli vahe'mo'za Anumzamo'ma zmasamino, vihoma hige'za Sinie nehaza hagege ka'ma kokana atre'za, seli nona ome ki'za masete masete hu'za vu'naze. Hagi ana hu'za nevu'za henka Refitimie nehaza kumate uhanati'za seli nona ome ki'naze. Hianagi nesaza tina ana kumatera omane'ne.
2 Et le peuple se souleva contre Moïse, et ils lui dirent: donnez-nous de l'eau pour boire. Et Moïse leur dit: pourquoi vous soulevez-vous contre moi? Pourquoi tentez-vous l'Eternel?
E'ina hige'za Israeli vahe'mo'za Mosesena ke hara hunte'za, anage hu'naze. Tina tamigeta namneno, hazageno Mosese'a anage huno zamasami'ne, nahigeta nagrira ke hara hunentaze? Nahigeta Ra Anumzamofona rehetma negaze?
3 Le peuple donc eut soif en ce lieu-là, par faute d'eau; et ainsi le peuple murmura contre Moïse, en disant: pourquoi nous as-tu fait monter hors d'Egypte, pour nous faire mourir de soif, nous, et nos enfants, et nos troupeaux?
Hianagi vahe'mokizmia tinkura tusiza huno zmagege'za, Mosesena ke hakare hunte'za, nahigenka Isipitira tavrenka amafina e'nanketa, tagrane maka mofavrezagatine, afu'zagatinena ti ne'zankura nehuta frigahune?
4 Et Moïse cria à l'Eternel, en disant: que ferai-je à ce peuple? Dans peu ils me lapideront.
Anama hazageno Mosese'a Ra Anumzamofontega krafa huno nunamu nehuno, Hago haveknonu nahe frigahazanki, na'a nagra ama vahera huzmantegahue huno antahige'ne?
5 Et l'Eternel répondit à Moïse: passe devant le peuple, et prends avec toi des Anciens d'Israël, prends aussi en ta main la verge, avec laquelle tu as frappé le fleuve, et viens.
Anante Ra Anumzamo'a amanage huno asami'ne, Naeli tima amasagi'nana azompa eri'nenka, Israeli vahe'mokizmi zmavuga kva vahezaga zamavarenka ugagota hutma viho.
6 Voici, je vais me tenir là devant toi sur le rocher en Horeb, et tu frapperas le rocher, et il en sortira des eaux, et le peuple boira. Moïse donc fit ainsi, les Anciens d'Israël le voyant.
Hagi antahio, Horepi agonafi havemofo agofetu Nagra otina manigahuanki, kagra ana azompanu havea ome amasagigeno, timo'a anampinti hanatina negahaze. Higeno Mosese'a Israeli kva vahe'mokizmi zmavuga ana zana hu'ne.
7 Et il nomma le lieu Massa et Mériba; à cause du débat des enfants d'Israël, et parce qu'ils avaient tenté l'Eternel, en disant: l'Eternel est-il au milieu de nous, ou non?
Ana kumakura Mosese'a Masae nehuno, Meribae hu'ne, na'ankure Israeli vahe'mo'zama haframa nehu'za, Ra Anumzamofona rehe'za nege'za, Ra Anumzamo'a tagri amu'nompina mani'nefi omani'ne?
8 Alors Hamalec vint et livra la bataille à Israël en Réphidim.
Anantera Ameleki vahe'mo'za e'za, Israeli vahera Refitimie nehzafi hara huzmante'naze.
9 Et Moïse dit à Josué: choisis-nous des hommes, et sors pour combattre contre Hamalec, et je me tiendrai demain au sommet du coteau, et la verge de Dieu sera en ma main.
Ana hazageno Mosese'a anage huno Josuana asmi'ne, Mago'a vahera tagripintira huhamprizmantege'za Ameleki vahe'enena hara ome hiho. Okina nagra Anumzamofo azompa nzampi eri'ne'na agonarera otigahue.
10 Et Josué fit comme Moïse lui avait commandé, en combattant contre Hamalec; mais Moïse et Aaron et Hur montèrent au sommet du coteau.
Mosese'ma asamia kante anteno, Josua'a Amaleki vahe'enena hara nehige'za, Mosese'ma, Aroni'ma, Huri'ma hu'za agonarega mreri'naze.
11 Et il arrivait que lorsque Moïse élevait sa main, Israël était alors le plus fort; mais quand il reposait sa main, alors Hamalec était le plus fort.
Hagi Mosese'ma azama erintesga hige'za, Israeli vahe'mo'za hara Amaleki vahera huzmangatere'naze. Hagi Mosese'ma aza'ma erinte fenka atrege'za, Ameleki vahe'mo'za Israeli vahera hara huzmagetere'naze.
12 Et les mains de Moïse étant devenues pesantes, ils prirent une pierre et la mirent sous lui, et il s'assit dessus; et Aaron et Hur soutenaient ses mains, l'un deçà, et l'autre delà; et ainsi ses mains furent fermes jusqu'au soleil couchant.
Hianagi Mosese azamo'a arageramigeno, Aroni'ene Hurikea have erike, mopafi ante'nakeno anante mani'nege'ne, rugaraga mani'neke azana erisga hu'nakeno kinagaseno zagea urami'ne,
13 Josué donc défit Hamalec, et son peuple au tranchant de l'épée.
Josua'ene Israeli vahe'mo'za bainati kazinu Ameleki vahera zmahege'za kazimofo ne'za se'naze.
14 Et l'Eternel dit à Moïse: écris ceci pour mémoire dans un livre, et fais entendre à Josué que j'effacerai entièrement la mémoire d'Hamalec de dessous les cieux.
Anantera Ra Anumzamo'a anage huno Mosesena asami'ne, Ama ha'mofo agenke'a avontafepi kretenegeno avame'za me'nenke'za nege'za zmagera okaniho. Hagi Josuana hamprinka ama ana nanekea asamio, Nagra ama mopafintira Ameleki vahera zamahe fanane hanugeno zmagi zmagenkea ama mopafina omanegahie.
15 Et Moïse bâtit un autel, et le nomma: l'Eternel mon Enseigne.
Mosese'a anante Kresramanavu ita tro huno, Ra Anumzamo'a nagri krauvefani'e (frekie) huno agia antemi'ne.
16 Il dit aussi: parce que la main [a été levée] sur le trône de l'Eternel, l'Eternel aura toujours la guerre contre Hamalec.
Mosese'a anage hu'ne, Ra Anumzamofo hanave eritre'za hazankino, Amaleki vahera henkama fore hunante anante hu'za esaza vahera, Ra Anumzamo'a huvempa hu'neankino ha' huzmantegahue hu'ne.