Actes 14
1 Or il arriva qu'étant à Iconie, ils entrèrent ensemble dans la Synagogue des Juifs, et ils parlèrent d'une telle manière, qu'une grande multitude de Juifs et de Grecs crut.
தௌ த்³வௌ ஜநௌ யுக³பத்³ இகநியநக³ரஸ்த²யிஹூதீ³யாநாம்’ ப⁴ஜநப⁴வநம்’ க³த்வா யதா² ப³ஹவோ யிஹூதீ³யா அந்யதே³ஸீ²யலோகாஸ்²ச வ்யஸ்²வஸந் தாத்³ரு’ஸீ²ம்’ கதா²ம்’ கதி²தவந்தௌ|
2 Mais ceux d'entre les Juifs qui furent rebelles, émurent et irritèrent les esprits des Gentils contre les frères.
கிந்து விஸ்²வாஸஹீநா யிஹூதீ³யா அந்யதே³ஸீ²யலோகாந் குப்ரவ்ரு’த்திம்’ க்³ராஹயித்வா ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ ப்ரதி தேஷாம்’ வைரம்’ ஜநிதவந்த: |
3 Ils demeurèrent donc là assez longtemps, parlant hardiment pour le Seigneur, qui rendait témoignage à la parole de sa grâce, faisant en sorte que des prodiges et des miracles s'opérassent par leur moyen.
அத: ஸ்வாநுக்³ரஹகதா²யா: ப்ரமாணம்’ த³த்வா தயோ ர்ஹஸ்தை ர்ப³ஹுலக்ஷணம் அத்³பு⁴தகர்ம்ம ச ப்ராகாஸ²யத்³ ய: ப்ரபு⁴ஸ்தஸ்ய கதா² அக்ஷோபே⁴ந ப்ரசார்ய்ய தௌ தத்ர ப³ஹுதி³நாநி ஸமவாதிஷ்டே²தாம்’|
4 Mais la multitude de la ville fut partagée en deux, et les uns étaient du côté des Juifs, et les autres du côté des Apôtres.
கிந்து கியந்தோ லோகா யிஹூதீ³யாநாம்’ ஸபக்ஷா: கியந்தோ லோகா: ப்ரேரிதாநாம்’ ஸபக்ஷா ஜாதா: , அதோ நாக³ரிகஜநநிவஹமத்⁴யே பி⁴ந்நவாக்யத்வம் அப⁴வத்|
5 Et comme il se fut fait une émeute tant des Gentils que des Juifs, et de leurs Gouverneurs, pour insulter les Apôtres, et pour les lapider,
அந்யதே³ஸீ²யா யிஹூதீ³யாஸ்தேஷாம் அதி⁴பதயஸ்²ச தௌ³ராத்ம்யம்’ குத்வா தௌ ப்ரஸ்தரைராஹந்தும் உத்³யதா: |
6 Eux l'ayant su, s'enfuirent aux villes de Lycaonie, [savoir] à Lystre, et à Derbe, et aux quartiers d'alentour.
தௌ தத்³வார்த்தாம்’ ப்ராப்ய பலாயித்வா லுகாயநியாதே³ஸ²ஸ்யாந்தர்வ்வர்த்திலுஸ்த்ராத³ர்ப்³போ³
7 Et ils y annoncèrent l'Evangile.
தத்ஸமீபஸ்த²தே³ஸ²ஞ்ச க³த்வா தத்ர ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயதாம்’|
8 Or il y avait à Lystre un homme, impotent de ses pieds, perclus dès le ventre de sa mère, qui n'avait jamais marché, et qui se tenait là assis.
தத்ரோப⁴யபாத³யோஸ்²சலநஸ²க்திஹீநோ ஜந்மாரப்⁴ய க²ஞ்ஜ: கதா³பி க³மநம்’ நாகரோத் ஏதாத்³ரு’ஸ² ஏகோ மாநுஷோ லுஸ்த்ராநக³ர உபவிஸ்²ய பௌலஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ருதவாந்|
9 Cet homme ouït parler Paul, qui ayant arrêté ses yeux sur lui, et voyant qu'il avait la foi pour être guéri,
ஏதஸ்மிந் ஸமயே பௌலஸ்தம்ப்ரதி த்³ரு’ஷ்டிம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய ஸ்வாஸ்த்²யே விஸ்²வாஸம்’ விதி³த்வா ப்ரோச்சை: கதி²தவாந்
10 Lui dit à haute voix: lève-toi droit sur tes pieds. Et il se leva en sautant, et marcha.
பத்³ப்⁴யாமுத்திஷ்ட²ந் ரு’ஜு ர்ப⁴வ| தத: ஸ உல்லம்ப²ம்’ க்ரு’த்வா க³மநாக³மநே குதவாந்|
11 Et les gens qui étaient là assemblés, ayant vu ce que Paul avait fait, élevèrent leur voix, disant en Langue Lycaonienne: les dieux s'étant faits semblables aux hommes, sont descendus vers nous.
ததா³ லோகா: பௌலஸ்ய தத் கார்ய்யம்’ விலோக்ய லுகாயநீயபா⁴ஷயா ப்ரோச்சை: கதா²மேதாம்’ கதி²தவந்த: , தே³வா மநுஷ்யரூபம்’ த்⁴ரு’த்வாஸ்மாகம்’ ஸமீபம் அவாரோஹந்|
12 Et ils appelaient Barnabas Jupiter, et Paul Mercure, parce que c'était lui qui portait la parole.
தே ப³ர்ணப்³பா³ம்’ யூபிதரம் அவத³ந் பௌலஸ்²ச முக்²யோ வக்தா தஸ்மாத் தம்’ மர்குரியம் அவத³ந்|
13 Et même le Sacrificateur de Jupiter, qui était devant leur ville, ayant amené des taureaux couronnés jusqu'à l'entrée de la porte, voulait leur sacrifier avec la foule.
தஸ்ய நக³ரஸ்ய ஸம்முகே² ஸ்தா²பிதஸ்ய யூபிதரவிக்³ரஹஸ்ய யாஜகோ வ்ரு’ஷாந் புஷ்பமாலாஸ்²ச த்³வாரஸமீபம் ஆநீய லோகை: ஸர்த்³த⁴ம்’ தாவுத்³தி³ஸ்²ய ஸமுத்ஸ்ரு’ஜ்ய தா³தும் உத்³யத: |
14 Mais les Apôtres Barnabas et Paul ayant appris cela, ils déchirèrent leurs vêtements et se jetèrent au milieu de la foule, en s'écriant,
தத்³வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா ப³ர்ணப்³பா³பௌலௌ ஸ்வீயவஸ்த்ராணி சி²த்வா லோகாநாம்’ மத்⁴யம்’ வேகே³ந ப்ரவிஸ்²ய ப்ரோச்சை: கதி²தவந்தௌ,
15 Et disant: hommes! pourquoi faites-vous ces choses? nous sommes aussi des hommes, sujets aux mêmes passions que vous, et nous vous annonçons que de ces choses vaines vous vous convertissiez au Dieu vivant, qui a fait le ciel et la terre, la mer, et toutes les choses qui y sont.
ஹே மஹேச்சா²: குத ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம குருத²? ஆவாமபி யுஷ்மாத்³ரு’ஸௌ² ஸுக²து³: க²போ⁴கி³நௌ மநுஷ்யௌ, யுயம் ஏதா: ஸர்வ்வா வ்ரு’தா²கல்பநா: பரித்யஜ்ய யதா² க³க³ணவஸுந்த⁴ராஜலநிதீ⁴நாம்’ தந்மத்⁴யஸ்தா²நாம்’ ஸர்வ்வேஷாஞ்ச ஸ்ரஷ்டாரமமரம் ஈஸ்²வரம்’ ப்ரதி பராவர்த்தத்⁴வே தத³ர்த²ம் ஆவாம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயாவ: |
16 Lequel dans les siècles passés, a laissé toutes les nations marcher dans leurs voies;
ஸ ஈஸ்²வர: பூர்வ்வகாலே ஸர்வ்வதே³ஸீ²யலோகாந் ஸ்வஸ்வமார்கே³ சலிதுமநுமதிம்’ த³த்தவாந்,
17 Quoiqu'il ne se soit pas laissé sans témoignage, en faisant du bien, et en nous donnant des pluies du ciel, et des saisons fertiles, et en remplissant nos cœurs de viande et de joie.
ததா²பி ஆகாஸா²த் தோயவர்ஷணேந நாநாப்ரகாரஸ²ஸ்யோத்பத்யா ச யுஷ்மாகம்’ ஹிதைஷீ ஸந் ப⁴க்ஷ்யைராநநதே³ந ச யுஷ்மாகம் அந்த: கரணாநி தர்பயந் தாநி தா³நாநி நிஜஸாக்ஷிஸ்வரூபாணி ஸ்த²பிதவாந்|
18 Et en disant ces choses, à peine empêchèrent-ils les troupes de leur sacrifier.
கிந்து தாத்³ரு’ஸா²யாம்’ கதா²யாம்’ கதி²தாயாமபி தயோ: ஸமீப உத்ஸர்ஜநாத் லோகநிவஹம்’ ப்ராயேண நிவர்த்தயிதும்’ நாஸ²க்நுதாம்|
19 Sur quoi quelques Juifs d'Antioche et d'Iconie étant survenus, ils gagnèrent le peuple, de sorte qu'ayant lapidé Paul, ils le traînèrent hors de la ville, croyant qu'il fût mort.
ஆந்தியகி²யா-இகநியநக³ராப்⁴யாம்’ கதிபயயிஹூதீ³யலோகா ஆக³த்ய லோகாந் ப்ராவர்த்தயந்த தஸ்மாத் தை பௌலம்’ ப்ரஸ்தரைராக்⁴நந் தேந ஸ ம்ரு’த இதி விஜ்ஞாய நக³ரஸ்ய ப³ஹிஸ்தம் ஆக்ரு’ஷ்ய நீதவந்த: |
20 Mais les disciples s'étant assemblés autour de lui, il se leva, et entra dans la ville; et le lendemain il s'en alla avec Barnabas à Derbe.
கிந்து ஸி²ஷ்யக³ணே தஸ்ய சதுர்தி³ஸி² திஷ்ட²தி ஸதி ஸ ஸ்வயம் உத்தா²ய புநரபி நக³ரமத்⁴யம்’ ப்ராவிஸ²த் தத்பரே(அ)ஹநி ப³ர்ணப்³பா³ஸஹிதோ த³ர்ப்³பீ³நக³ரம்’ க³தவாந்|
21 Et après qu'ils eurent annoncé l'Evangile en cette ville-là, et instruit plusieurs personnes, ils retournèrent à Lystre, à Iconie, et à Antioche;
தத்ர ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசார்ய்ய ப³ஹுலோகாந் ஸி²ஷ்யாந் க்ரு’த்வா தௌ லுஸ்த்ராம் இகநியம் ஆந்தியகி²யாஞ்ச பராவ்ரு’த்ய க³தௌ|
22 Fortifiant l'esprit des disciples, et les exhortant à persévérer en la foi, et [leur] faisant sentir que c'est par plusieurs afflictions qu'il nous faut entrer dans le Royaume de Dieu.
ப³ஹுது³: கா²நி பு⁴க்த்வாபீஸ்²வரராஜ்யம்’ ப்ரவேஷ்டவ்யம் இதி காரணாத்³ த⁴ர்ம்மமார்கே³ ஸ்தா²தும்’ விநயம்’ க்ரு’த்வா ஸி²ஷ்யக³ணஸ்ய மந: ஸ்தை²ர்ய்யம் அகுருதாம்’|
23 Et après que par l'avis des assemblées ils eurent établi des Anciens dans chaque Eglise, ayant prié avec jeûnes, ils les recommandèrent au Seigneur, en qui ils avaient cru.
மண்ட³லீநாம்’ ப்ராசீநவர்கா³ந் நியுஜ்ய ப்ரார்த²நோபவாஸௌ க்ரு’த்வா யத்ப்ரபௌ⁴ தே வ்யஸ்²வஸந் தஸ்ய ஹஸ்தே தாந் ஸமர்ப்ய
24 Puis ayant traversé la Pisidie, ils allèrent en Pamphylie.
பிஸிதி³யாமத்⁴யேந பாம்பு²லியாதே³ஸ²ம்’ க³தவந்தௌ|
25 Et ayant annoncé la parole à Perge, ils descendirent à Attalie.
பஸ்²சாத் பர்கா³நக³ரம்’ க³த்வா ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசார்ய்ய அத்தாலியாநக³ரம்’ ப்ரஸ்தி²தவந்தௌ|
26 Et de là ils naviguèrent à Antioche, d'où ils avaient été recommandés à la grâce de Dieu, pour l'œuvre qu'ils avaient finie.
தஸ்மாத் ஸமுத்³ரபதே²ந க³த்வா தாப்⁴யாம்’ யத் கர்ம்ம ஸம்பந்நம்’ தத்கர்ம்ம ஸாத⁴யிதும்’ யந்நக³ரே த³யாலோரீஸ்²வரஸ்ய ஹஸ்தே ஸமர்பிதௌ ஜாதௌ தத்³ ஆந்தியகி²யாநக³ரம்’ க³தவந்தா|
27 Et quand ils furent arrivés, et qu'ils eurent assemblé l'Eglise, ils racontèrent toutes les choses que Dieu avait faites par eux, et comment il avait ouvert aux Gentils la porte de la foi.
தத்ரோபஸ்தா²ய தந்நக³ரஸ்த²மண்ட³லீம்’ ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய ஸ்வாப்⁴யாம ஈஸ்²வரோ யத்³யத் கர்ம்மகரோத் ததா² யேந ப்ரகாரேண பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாந் ப்ரதி விஸ்²வாஸரூபத்³வாரம் அமோசயத்³ ஏதாந் ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தாந் தாந் ஜ்ஞாபிதவந்தௌ|
28 Et ils demeurèrent là longtemps avec les disciples.
ததஸ்தௌ ஸி²ர்ய்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ தத்ர ப³ஹுதி³நாநி ந்யவஸதாம்|
