Actes 14
1 Or il arriva qu'étant à Iconie, ils entrèrent ensemble dans la Synagogue des Juifs, et ils parlèrent d'une telle manière, qu'une grande multitude de Juifs et de Grecs crut.
തൗ ദ്വൗ ജനൗ യുഗപദ് ഇകനിയനഗരസ്ഥയിഹൂദീയാനാം ഭജനഭവനം ഗത്വാ യഥാ ബഹവോ യിഹൂദീയാ അന്യദേശീയലോകാശ്ച വ്യശ്വസൻ താദൃശീം കഥാം കഥിതവന്തൗ|
2 Mais ceux d'entre les Juifs qui furent rebelles, émurent et irritèrent les esprits des Gentils contre les frères.
കിന്തു വിശ്വാസഹീനാ യിഹൂദീയാ അന്യദേശീയലോകാൻ കുപ്രവൃത്തിം ഗ്രാഹയിത്വാ ഭ്രാതൃഗണം പ്രതി തേഷാം വൈരം ജനിതവന്തഃ|
3 Ils demeurèrent donc là assez longtemps, parlant hardiment pour le Seigneur, qui rendait témoignage à la parole de sa grâce, faisant en sorte que des prodiges et des miracles s'opérassent par leur moyen.
അതഃ സ്വാനുഗ്രഹകഥായാഃ പ്രമാണം ദത്വാ തയോ ർഹസ്തൈ ർബഹുലക്ഷണമ് അദ്ഭുതകർമ്മ ച പ്രാകാശയദ് യഃ പ്രഭുസ്തസ്യ കഥാ അക്ഷോഭേന പ്രചാര്യ്യ തൗ തത്ര ബഹുദിനാനി സമവാതിഷ്ഠേതാം|
4 Mais la multitude de la ville fut partagée en deux, et les uns étaient du côté des Juifs, et les autres du côté des Apôtres.
കിന്തു കിയന്തോ ലോകാ യിഹൂദീയാനാം സപക്ഷാഃ കിയന്തോ ലോകാഃ പ്രേരിതാനാം സപക്ഷാ ജാതാഃ, അതോ നാഗരികജനനിവഹമധ്യേ ഭിന്നവാക്യത്വമ് അഭവത്|
5 Et comme il se fut fait une émeute tant des Gentils que des Juifs, et de leurs Gouverneurs, pour insulter les Apôtres, et pour les lapider,
അന്യദേശീയാ യിഹൂദീയാസ്തേഷാമ് അധിപതയശ്ച ദൗരാത്മ്യം കുത്വാ തൗ പ്രസ്തരൈരാഹന്തുമ് ഉദ്യതാഃ|
6 Eux l'ayant su, s'enfuirent aux villes de Lycaonie, [savoir] à Lystre, et à Derbe, et aux quartiers d'alentour.
തൗ തദ്വാർത്താം പ്രാപ്യ പലായിത്വാ ലുകായനിയാദേശസ്യാന്തർവ്വർത്തിലുസ്ത്രാദർബ്ബോ
7 Et ils y annoncèrent l'Evangile.
തത്സമീപസ്ഥദേശഞ്ച ഗത്വാ തത്ര സുസംവാദം പ്രചാരയതാം|
8 Or il y avait à Lystre un homme, impotent de ses pieds, perclus dès le ventre de sa mère, qui n'avait jamais marché, et qui se tenait là assis.
തത്രോഭയപാദയോശ്ചലനശക്തിഹീനോ ജന്മാരഭ്യ ഖഞ്ജഃ കദാപി ഗമനം നാകരോത് ഏതാദൃശ ഏകോ മാനുഷോ ലുസ്ത്രാനഗര ഉപവിശ്യ പൗലസ്യ കഥാം ശ്രുതവാൻ|
9 Cet homme ouït parler Paul, qui ayant arrêté ses yeux sur lui, et voyant qu'il avait la foi pour être guéri,
ഏതസ്മിൻ സമയേ പൗലസ്തമ്പ്രതി ദൃഷ്ടിം കൃത്വാ തസ്യ സ്വാസ്ഥ്യേ വിശ്വാസം വിദിത്വാ പ്രോച്ചൈഃ കഥിതവാൻ
10 Lui dit à haute voix: lève-toi droit sur tes pieds. Et il se leva en sautant, et marcha.
പദ്ഭ്യാമുത്തിഷ്ഠൻ ഋജു ർഭവ| തതഃ സ ഉല്ലമ്ഫം കൃത്വാ ഗമനാഗമനേ കുതവാൻ|
11 Et les gens qui étaient là assemblés, ayant vu ce que Paul avait fait, élevèrent leur voix, disant en Langue Lycaonienne: les dieux s'étant faits semblables aux hommes, sont descendus vers nous.
തദാ ലോകാഃ പൗലസ്യ തത് കാര്യ്യം വിലോക്യ ലുകായനീയഭാഷയാ പ്രോച്ചൈഃ കഥാമേതാം കഥിതവന്തഃ, ദേവാ മനുഷ്യരൂപം ധൃത്വാസ്മാകം സമീപമ് അവാരോഹൻ|
12 Et ils appelaient Barnabas Jupiter, et Paul Mercure, parce que c'était lui qui portait la parole.
തേ ബർണബ്ബാം യൂപിതരമ് അവദൻ പൗലശ്ച മുഖ്യോ വക്താ തസ്മാത് തം മർകുരിയമ് അവദൻ|
13 Et même le Sacrificateur de Jupiter, qui était devant leur ville, ayant amené des taureaux couronnés jusqu'à l'entrée de la porte, voulait leur sacrifier avec la foule.
തസ്യ നഗരസ്യ സമ്മുഖേ സ്ഥാപിതസ്യ യൂപിതരവിഗ്രഹസ്യ യാജകോ വൃഷാൻ പുഷ്പമാലാശ്ച ദ്വാരസമീപമ് ആനീയ ലോകൈഃ സർദ്ധം താവുദ്ദിശ്യ സമുത്സൃജ്യ ദാതുമ് ഉദ്യതഃ|
14 Mais les Apôtres Barnabas et Paul ayant appris cela, ils déchirèrent leurs vêtements et se jetèrent au milieu de la foule, en s'écriant,
തദ്വാർത്താം ശ്രുത്വാ ബർണബ്ബാപൗലൗ സ്വീയവസ്ത്രാണി ഛിത്വാ ലോകാനാം മധ്യം വേഗേന പ്രവിശ്യ പ്രോച്ചൈഃ കഥിതവന്തൗ,
15 Et disant: hommes! pourquoi faites-vous ces choses? nous sommes aussi des hommes, sujets aux mêmes passions que vous, et nous vous annonçons que de ces choses vaines vous vous convertissiez au Dieu vivant, qui a fait le ciel et la terre, la mer, et toutes les choses qui y sont.
ഹേ മഹേച്ഛാഃ കുത ഏതാദൃശം കർമ്മ കുരുഥ? ആവാമപി യുഷ്മാദൃശൗ സുഖദുഃഖഭോഗിനൗ മനുഷ്യൗ, യുയമ് ഏതാഃ സർവ്വാ വൃഥാകൽപനാഃ പരിത്യജ്യ യഥാ ഗഗണവസുന്ധരാജലനിധീനാം തന്മധ്യസ്ഥാനാം സർവ്വേഷാഞ്ച സ്രഷ്ടാരമമരമ് ഈശ്വരം പ്രതി പരാവർത്തധ്വേ തദർഥമ് ആവാം യുഷ്മാകം സന്നിധൗ സുസംവാദം പ്രചാരയാവഃ|
16 Lequel dans les siècles passés, a laissé toutes les nations marcher dans leurs voies;
സ ഈശ്വരഃ പൂർവ്വകാലേ സർവ്വദേശീയലോകാൻ സ്വസ്വമാർഗേ ചലിതുമനുമതിം ദത്തവാൻ,
17 Quoiqu'il ne se soit pas laissé sans témoignage, en faisant du bien, et en nous donnant des pluies du ciel, et des saisons fertiles, et en remplissant nos cœurs de viande et de joie.
തഥാപി ആകാശാത് തോയവർഷണേന നാനാപ്രകാരശസ്യോത്പത്യാ ച യുഷ്മാകം ഹിതൈഷീ സൻ ഭക്ഷ്യൈരാനനദേന ച യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി തർപയൻ താനി ദാനാനി നിജസാക്ഷിസ്വരൂപാണി സ്ഥപിതവാൻ|
18 Et en disant ces choses, à peine empêchèrent-ils les troupes de leur sacrifier.
കിന്തു താദൃശായാം കഥായാം കഥിതായാമപി തയോഃ സമീപ ഉത്സർജനാത് ലോകനിവഹം പ്രായേണ നിവർത്തയിതും നാശക്നുതാമ്|
19 Sur quoi quelques Juifs d'Antioche et d'Iconie étant survenus, ils gagnèrent le peuple, de sorte qu'ayant lapidé Paul, ils le traînèrent hors de la ville, croyant qu'il fût mort.
ആന്തിയഖിയാ-ഇകനിയനഗരാഭ്യാം കതിപയയിഹൂദീയലോകാ ആഗത്യ ലോകാൻ പ്രാവർത്തയന്ത തസ്മാത് തൈ പൗലം പ്രസ്തരൈരാഘ്നൻ തേന സ മൃത ഇതി വിജ്ഞായ നഗരസ്യ ബഹിസ്തമ് ആകൃഷ്യ നീതവന്തഃ|
20 Mais les disciples s'étant assemblés autour de lui, il se leva, et entra dans la ville; et le lendemain il s'en alla avec Barnabas à Derbe.
കിന്തു ശിഷ്യഗണേ തസ്യ ചതുർദിശി തിഷ്ഠതി സതി സ സ്വയമ് ഉത്ഥായ പുനരപി നഗരമധ്യം പ്രാവിശത് തത്പരേഽഹനി ബർണബ്ബാസഹിതോ ദർബ്ബീനഗരം ഗതവാൻ|
21 Et après qu'ils eurent annoncé l'Evangile en cette ville-là, et instruit plusieurs personnes, ils retournèrent à Lystre, à Iconie, et à Antioche;
തത്ര സുസംവാദം പ്രചാര്യ്യ ബഹുലോകാൻ ശിഷ്യാൻ കൃത്വാ തൗ ലുസ്ത്രാമ് ഇകനിയമ് ആന്തിയഖിയാഞ്ച പരാവൃത്യ ഗതൗ|
22 Fortifiant l'esprit des disciples, et les exhortant à persévérer en la foi, et [leur] faisant sentir que c'est par plusieurs afflictions qu'il nous faut entrer dans le Royaume de Dieu.
ബഹുദുഃഖാനി ഭുക്ത്വാപീശ്വരരാജ്യം പ്രവേഷ്ടവ്യമ് ഇതി കാരണാദ് ധർമ്മമാർഗേ സ്ഥാതും വിനയം കൃത്വാ ശിഷ്യഗണസ്യ മനഃസ്ഥൈര്യ്യമ് അകുരുതാം|
23 Et après que par l'avis des assemblées ils eurent établi des Anciens dans chaque Eglise, ayant prié avec jeûnes, ils les recommandèrent au Seigneur, en qui ils avaient cru.
മണ്ഡലീനാം പ്രാചീനവർഗാൻ നിയുജ്യ പ്രാർഥനോപവാസൗ കൃത്വാ യത്പ്രഭൗ തേ വ്യശ്വസൻ തസ്യ ഹസ്തേ താൻ സമർപ്യ
24 Puis ayant traversé la Pisidie, ils allèrent en Pamphylie.
പിസിദിയാമധ്യേന പാമ്ഫുലിയാദേശം ഗതവന്തൗ|
25 Et ayant annoncé la parole à Perge, ils descendirent à Attalie.
പശ്ചാത് പർഗാനഗരം ഗത്വാ സുസംവാദം പ്രചാര്യ്യ അത്താലിയാനഗരം പ്രസ്ഥിതവന്തൗ|
26 Et de là ils naviguèrent à Antioche, d'où ils avaient été recommandés à la grâce de Dieu, pour l'œuvre qu'ils avaient finie.
തസ്മാത് സമുദ്രപഥേന ഗത്വാ താഭ്യാം യത് കർമ്മ സമ്പന്നം തത്കർമ്മ സാധയിതും യന്നഗരേ ദയാലോരീശ്വരസ്യ ഹസ്തേ സമർപിതൗ ജാതൗ തദ് ആന്തിയഖിയാനഗരം ഗതവന്താ|
27 Et quand ils furent arrivés, et qu'ils eurent assemblé l'Eglise, ils racontèrent toutes les choses que Dieu avait faites par eux, et comment il avait ouvert aux Gentils la porte de la foi.
തത്രോപസ്ഥായ തന്നഗരസ്ഥമണ്ഡലീം സംഗൃഹ്യ സ്വാഭ്യാമ ഈശ്വരോ യദ്യത് കർമ്മകരോത് തഥാ യേന പ്രകാരേണ ഭിന്നദേശീയലോകാൻ പ്രതി വിശ്വാസരൂപദ്വാരമ് അമോചയദ് ഏതാൻ സർവ്വവൃത്താന്താൻ താൻ ജ്ഞാപിതവന്തൗ|
28 Et ils demeurèrent là longtemps avec les disciples.
തതസ്തൗ ശിര്യ്യൈഃ സാർദ്ധം തത്ര ബഹുദിനാനി ന്യവസതാമ്|
