2 Samuel 22

1 Après cela David prononça à l'Eternel les paroles de ce cantique, le jour que l'Eternel l'eut délivré de la main de tous ses ennemis, et surtout de la main de Saül.

وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید:

2 Il dit donc: L'Eternel est ma roche, et ma forteresse, et mon libérateur.

خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد.

3 Dieu est mon rocher, je me retirerai vers lui; il est mon bouclier et la corne de mon salut; il est ma haute retraite et mon refuge; mon Sauveur, tu me garantis de la violence.

خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

4 Je crierai à l'Eternel, lequel on doit louer, et je serai délivré de mes ennemis.

او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

5 Car les angoisses de la mort m'avaient environné; les torrents des méchants m'avaient troublé;

مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

6 Les cordeaux du sépulcre m'avaient entouré; les filets de la mort m'avaient surpris. (Sheol h7585)

مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

7 Quand j'ai été dans l'adversité j'ai crié à l'Eternel; j'ai, [dis-je], crié à mon Dieu, et il a entendu ma voix de son palais, et mon cri est parvenu à ses oreilles.

اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

8 Alors la terre fut ébranlée et trembla, les fondements des cieux croulèrent et furent ébranlés, parce qu'il était irrité.

آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

9 Une fumée montait de ses narines, et de sa bouche sortait un feu dévorant; les charbons de feu en étaient embrasés.

دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

10 Il baissa donc les cieux, et descendit, ayant [une] obscurité sous ses pieds.

او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

11 Et il était monté sur un Chérubin, et volait; et il parut sur les ailes du vent.

بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود.

12 Et il mit tout autour de soi les ténèbres pour tabernacle; [savoir], les eaux amoncelées qui sont les nuées de l'air.

او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

13 Des charbons de feu étaient embrasés de la splendeur qui était au devant de lui.

درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

14 L'Eternel tonna des cieux, et le Souverain fit retentir sa voix.

آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

15 Il tira ses flèches, et écarta [mes ennemis]; il [fit briller] l'éclair; et les mit en déroute.

او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

16 Alors le fond de la mer parut, [et] les fondements de la terre habitable furent découverts par l'Eternel qui les tançait, [et] par le souffle du vent de ses narines.

آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد.

17 Il étendit [la main] d'en haut, [et] m'enleva, [et] me tira des grosses eaux.

خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

18 Il me délivra de mon ennemi puissant, [et] de ceux qui me haïssaient, car ils étaient plus forts que moi.

مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید

19 Ils m'avaient devancé au jour de ma calamité; mais l'Eternel fut mon appui.

وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

20 Il m'a mis au large, il m'a délivré, parce qu'il a pris son plaisir en moi.

او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

21 L'Eternel m'a rendu selon ma justice; il m'a rendu selon la pureté de mes mains.

خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

22 Parce que j'ai tenu le chemin de l'Eternel, et que je ne me suis point détourné de mon Dieu.

زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

23 Car j'ai eu devant moi tous ses droits, et je ne me suis point détourné de ses ordonnances.

همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

24 Et j'ai été intègre envers lui, et je me suis donné garde de mon iniquité.

در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

25 L'Eternel donc m'a rendu selon ma justice, [et] selon ma pureté, qui a été devant ses yeux.

خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام.

26 Envers celui qui use de gratuité, tu uses de gratuité; et envers l'homme intègre tu te montres intègre.

خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

27 Envers celui qui est pur tu te montres pur; mais envers le pervers tu agis selon sa perversité.

به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی.

28 Car tu sauves le peuple affligé, et tu [jettes] tes yeux sur les hautains, et les humilies.

تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

29 Tu es même ma lampe, ô Eternel! et l'Eternel fera reluire mes ténèbres.

ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

30 Et par ton moyen je me jetterai sur [toute] une troupe, [et] par le moyen de mon Dieu je franchirai la muraille.

با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

31 La voie du [Dieu] Fort est parfaite, la parole de l'Eternel [est] affinée; c'est un bouclier à tous ceux qui se retirent vers lui.

اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

32 Car qui est [Dieu] Fort, sinon l'Eternel? et qui [est] Rocher, sinon notre Dieu?

کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟

33 Le [Dieu] Fort, qui est ma force, est la vraie force, et il a aplani ma voie, [qui était une voie] d'intégrité.

خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

34 Il a rendu mes pieds égaux à ceux des biches, et m'a fait tenir debout sur mes lieux élevés.

پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

35 C'est lui qui dresse mes mains au combat, de sorte qu'un arc d'airain a été rompu avec mes bras.

او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

36 Tu m'as aussi donné le bouclier de ton salut, et ta bonté m'a fait devenir plus grand.

خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

37 Tu as élargi le chemin sous mes pas, et mes talons n'ont point glissé.

زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

38 J'ai poursuivi mes ennemis, et je les ai exterminés; et je ne m'en suis point retourné jusqu'à ce que je les aie consumés.

دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

39 Je les ai consumés, je les ai transpercés, et ils ne se sont point relevés; mais ils sont tombés sous mes pieds.

آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

40 Car tu m'as revêtu de force pour le combat; tu as fait plier sous moi ceux qui s'élevaient contre moi.

تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

41 Tu as fait aussi que mes ennemis, et ceux qui me haïssaient ont tourné le dos devant moi, et je les ai détruits.

تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

42 Ils regardaient çà et là, mais il n'y avait point de libérateur; [ils criaient] à l'Eternel, mais il ne leur a point répondu.

فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

43 Et je les ai brisés menu comme la poussière de la terre; je les ai écrasés, [et] je les ai foulés comme la boue des rues.

من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

44 Et tu m'as délivré des dissensions des peuples, tu m'as gardé pour être le chef des nations. Le peuple que je ne connaissais point m'a été assujetti.

تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

45 Les étrangers m'ont menti; ayant ouï parler de moi, ils se sont rendus obéissants.

بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

46 Les étrangers se sont écoulés et ils ont tremblé de peur dans leurs retraites cachées.

آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

47 L'Eternel est vivant, et mon rocher est béni; c'est pourquoi Dieu, le rocher de mon salut, soit exalté.

خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

48 Le [Dieu] Fort est celui qui me donne les moyens de me venger, et qui m'assujettit les peuples.

خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

49 C'est lui aussi qui me retire d'entre mes ennemis. Tu m'enlèves d'entre ceux qui s'élèvent contre moi; tu me délivres de l'homme outrageux.

و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

50 C'est pourquoi, ô Eternel! je te célébrerai parmi les nations, et je chanterai des psaumes à ton Nom.

ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

51 C'est lui qui est la tour des délivrances de son Roi, et qui use de gratuité envers David son Oint, et envers sa postérité à jamais.

خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید.