2 Samuel 22

1 Après cela David prononça à l'Eternel les paroles de ce cantique, le jour que l'Eternel l'eut délivré de la main de tous ses ennemis, et surtout de la main de Saül.

Inilah lagu yang dinyanyikan Daud untuk memuji TUHAN sesudah dia diselamatkan dari tangan Saul dan musuh-musuhnya yang lain:

2 Il dit donc: L'Eternel est ma roche, et ma forteresse, et mon libérateur.

Bagaikan benteng yang kokoh, Engkau, ya TUHAN, melindungi aku dari musuh-musuhku!

3 Dieu est mon rocher, je me retirerai vers lui; il est mon bouclier et la corne de mon salut; il est ma haute retraite et mon refuge; mon Sauveur, tu me garantis de la violence.

Ya Allahku, Engkau seperti gunung batu di mana aku dapat berlindung. Lebih baik daripada perisai dalam pertempuran, Engkau melindungi dan menyelamatkan aku. Ketika musuh-musuhku mengancam aku dengan segala tindakan kejam, Engkau, ya Penyelamatku, bagaikan tempat persembunyian di padang belantara ke mana aku dapat melarikan diri dan berlindung.

4 Je crierai à l'Eternel, lequel on doit louer, et je serai délivré de mes ennemis.

Oh TUHAN, Engkau layak menerima pujian! Ketika aku berseru kepada-Mu, Engkau menyelamatkanku dari musuh-musuhku.

5 Car les angoisses de la mort m'avaient environné; les torrents des méchants m'avaient troublé;

Ketika aku merasa seperti akan tenggelam dalam ombak-ombak laut,

6 Les cordeaux du sépulcre m'avaient entouré; les filets de la mort m'avaient surpris. (Sheol h7585)

seperti tertangkap dan terikat untuk dibuang ke dalam Syeol, (Sheol h7585)

7 Quand j'ai été dans l'adversité j'ai crié à l'Eternel; j'ai, [dis-je], crié à mon Dieu, et il a entendu ma voix de son palais, et mon cri est parvenu à ses oreilles.

aku berseru kepada-Mu, ya TUHAN! Ya, dalam kesesakan hebat, ketika aku berseru kepada-Mu, ya Allahku, dari rumah-Mu Engkau mendengarkan aku. Doaku masih Engkau dengar.

8 Alors la terre fut ébranlée et trembla, les fondements des cieux croulèrent et furent ébranlés, parce qu'il était irrité.

Maka bangkitlah murka-Mu, sehingga bumi bergoncang dan tiang-tiang penopang langit pun gemetar.

9 Une fumée montait de ses narines, et de sa bouche sortait un feu dévorant; les charbons de feu en étaient embrasés.

Hembusan asap keluar dari hidung-Mu dan semburan bara api dari mulut-Mu.

10 Il baissa donc les cieux, et descendit, ayant [une] obscurité sous ses pieds.

Engkau membuka langit dan melangkah turun untuk menyelamatkanku. Engkau berpijak di atas awan gelap.

11 Et il était monté sur un Chérubin, et volait; et il parut sur les ailes du vent.

Begitu cepatnya Engkau datang, seolah dibawa terbang di atas sayap malaikat penjaga, lebih cepat daripada burung.

12 Et il mit tout autour de soi les ténèbres pour tabernacle; [savoir], les eaux amoncelées qui sont les nuées de l'air.

Engkau menyelubungi diri-Mu dengan kegelapan dan tak terlihat saat datang karena dikelilingi awan tebal.

13 Des charbons de feu étaient embrasés de la splendeur qui était au devant de lui.

Lalu dari sekeliling-Mu terpancar kilat dan api.

14 L'Eternel tonna des cieux, et le Souverain fit retentir sa voix.

Suara-Mu, ya TUHAN yang Mahatinggi, bergemuruh seperti guntur dari langit.

15 Il tira ses flèches, et écarta [mes ennemis]; il [fit briller] l'éclair; et les mit en déroute.

Saat Engkau menyerukan teriakan perang, hembusan nafas-Mu menjadi angin kencang yang menyingkapkan air laut sampai dasarnya dan fondasi bumi pun terlihat. Bagaikan pemanah, Engkau menghujani musuh-musuhku dengan tembakan kilat hingga mereka lari berhamburan.

16 Alors le fond de la mer parut, [et] les fondements de la terre habitable furent découverts par l'Eternel qui les tançait, [et] par le souffle du vent de ses narines.

17 Il étendit [la main] d'en haut, [et] m'enleva, [et] me tira des grosses eaux.

Dari atas, Engkau mengulurkan tangan-Mu dan mengangkat aku keluar dari lautan bahaya.

18 Il me délivra de mon ennemi puissant, [et] de ceux qui me haïssaient, car ils étaient plus forts que moi.

Terima kasih, ya TUHAN, karena Engkau melihat musuh-musuhku terlalu kuat bagiku, maka Engkau menyelamatkan aku dari semua orang yang membenciku.

19 Ils m'avaient devancé au jour de ma calamité; mais l'Eternel fut mon appui.

Mereka menyerangku pada saat aku lemah dan susah, tetapi Engkaulah yang menopang aku.

20 Il m'a mis au large, il m'a délivré, parce qu'il a pris son plaisir en moi.

Engkau membawa aku keluar ke tempat yang aman karena aku berkenan di mata-Mu.

21 L'Eternel m'a rendu selon ma justice; il m'a rendu selon la pureté de mes mains.

Ya, TUHAN, Engkau sudah menyelamatkanku sebab aku hidup benar di hadapan-Mu. Aku diberkati karena tidak bersalah

22 Parce que j'ai tenu le chemin de l'Eternel, et que je ne me suis point détourné de mon Dieu.

dan aku menaati perintah-perintah-Mu. Aku tidak meninggalkan-Mu untuk melakukan kejahatan.

23 Car j'ai eu devant moi tous ses droits, et je ne me suis point détourné de ses ordonnances.

Aku senantiasa memperhatikan semua peraturan-Mu dan tidak melanggar ketetapan-ketetapan-Mu.

24 Et j'ai été intègre envers lui, et je me suis donné garde de mon iniquité.

Engkau tahu bahwa aku benar-benar menjaga diriku agar tidak bercela karena dosa.

25 L'Eternel donc m'a rendu selon ma justice, [et] selon ma pureté, qui a été devant ses yeux.

Itu sebabnya Engkau, ya TUHAN, memberkatiku, karena Engkau melihat aku hidup dengan tulus hati di hadapan-Mu.

26 Envers celui qui use de gratuité, tu uses de gratuité; et envers l'homme intègre tu te montres intègre.

Engkau setia kepada orang yang setia kepada-Mu. Engkau baik kepada orang yang baik.

27 Envers celui qui est pur tu te montres pur; mais envers le pervers tu agis selon sa perversité.

Engkau menunjukkan ketulusan hati-Mu kepada orang yang tulus hati. Tetapi Engkau membalas orang yang menipu sesuai perbuatan mereka!

28 Car tu sauves le peuple affligé, et tu [jettes] tes yeux sur les hautains, et les humilies.

Engkau menyelamatkan orang yang rendah hati. Tetapi orang yang sombong akan Engkau rendahkan pada waktu yang tepat.

29 Tu es même ma lampe, ô Eternel! et l'Eternel fera reluire mes ténèbres.

Ya TUHAN, Engkau bagaikan cahaya yang menerangi aku dalam kegelapan.

30 Et par ton moyen je me jetterai sur [toute] une troupe, [et] par le moyen de mon Dieu je franchirai la muraille.

Dengan pertolongan-Mu aku sanggup menghadapi gerombolan musuh. Ketika Engkau menguatkan aku, ya Allahku, aku bisa melompati benteng kota musuh-musuhku!

31 La voie du [Dieu] Fort est parfaite, la parole de l'Eternel [est] affinée; c'est un bouclier à tous ceux qui se retirent vers lui.

Segala sesuatu yang Engkau lakukan itu sempurna dan setiap perkataan-Mu terbukti benar. Engkau seperti perisai bagi semua yang berlindung pada-Mu.

32 Car qui est [Dieu] Fort, sinon l'Eternel? et qui [est] Rocher, sinon notre Dieu?

Sebab tidak ada dewa yang sebanding dengan Engkau, ya TUHAN. Hanya Engkau, ya Allah kami, yang bagaikan gunung batu bagi umat-Mu.

33 Le [Dieu] Fort, qui est ma force, est la vraie force, et il a aplani ma voie, [qui était une voie] d'intégrité.

Ya, Engkau adalah Pelindung yang kuat bagiku. Engkau menjaga jalan hidupku selalu aman.

34 Il a rendu mes pieds égaux à ceux des biches, et m'a fait tenir debout sur mes lieux élevés.

Dan kepadaku Engkau memberikan kemampuan seperti rusa supaya aku dapat berlari di gunung tanpa tersandung.

35 C'est lui qui dresse mes mains au combat, de sorte qu'un arc d'airain a été rompu avec mes bras.

Engkau yang melatih tubuhku untuk bertempur hingga tanganku kuat membidikkan busur yang berat.

36 Tu m'as aussi donné le bouclier de ton salut, et ta bonté m'a fait devenir plus grand.

Aku dapat menang dalam pertempuran hanya karena Engkau melindungiku. Aku memperoleh kedudukan tinggi hanya karena Engkau membungkuk untuk mengangkatku.

37 Tu as élargi le chemin sous mes pas, et mes talons n'ont point glissé.

Aku tidak tersandung jatuh karena Engkau melebarkan jalan bagiku.

38 J'ai poursuivi mes ennemis, et je les ai exterminés; et je ne m'en suis point retourné jusqu'à ce que je les aie consumés.

Aku sudah mengejar dan membantai semua musuhku. Aku tidak berhenti mengejar mereka sebelum semuanya dimusnahkan.

39 Je les ai consumés, je les ai transpercés, et ils ne se sont point relevés; mais ils sont tombés sous mes pieds.

Aku menghancurkan dan menghabisi mereka hingga tergeletak di kakiku dan tak bisa bangkit.

40 Car tu m'as revêtu de force pour le combat; tu as fait plier sous moi ceux qui s'élevaient contre moi.

Engkau sudah memperlengkapi aku dengan kekuatan untuk bertempur. Engkau membuat musuh-musuhku bertekuk lutut di kakiku.

41 Tu as fait aussi que mes ennemis, et ceux qui me haïssaient ont tourné le dos devant moi, et je les ai détruits.

Engkaulah yang membuat mereka berbalik dan melarikan diri, agar aku dapat melenyapkan semua yang membenciku.

42 Ils regardaient çà et là, mais il n'y avait point de libérateur; [ils criaient] à l'Eternel, mais il ne leur a point répondu.

Mereka berteriak minta tolong kepada dewa-dewa, tetapi tidak ada yang menyelamatkan mereka. Bahkan mereka berseru kepada-Mu, ya TUHAN, tetapi Engkau tidak menjawab mereka.

43 Et je les ai brisés menu comme la poussière de la terre; je les ai écrasés, [et] je les ai foulés comme la boue des rues.

Aku memukul mereka sampai hancur seperti debu tanah dan menginjak-injak mereka seperti lumpur di jalan.

44 Et tu m'as délivré des dissensions des peuples, tu m'as gardé pour être le chef des nations. Le peuple que je ne connaissais point m'a été assujetti.

Engkau sudah meluputkan aku dari perlawanan rakyatku sendiri dan mengangkat aku sebagai penguasa atas bangsa-bangsa. Orang-orang yang tidak aku kenal melayaniku.

45 Les étrangers m'ont menti; ayant ouï parler de moi, ils se sont rendus obéissants.

Baru saja mereka mendengar tentang kuasaku, mereka langsung bersujud dan tunduk kepadaku.

46 Les étrangers se sont écoulés et ils ont tremblé de peur dans leurs retraites cachées.

Dengan gemetar mereka keluar dari kota benteng mereka dan menyerahkan diri menjadi budak-budakku.

47 L'Eternel est vivant, et mon rocher est béni; c'est pourquoi Dieu, le rocher de mon salut, soit exalté.

Oh TUHAN, Engkau hidup! Terpujilah Engkau yang bagaikan gunung batu bagiku! Biarlah Engkau, ya Pelindung dan Penyelamatku, senantiasa ditinggikan.

48 Le [Dieu] Fort est celui qui me donne les moyens de me venger, et qui m'assujettit les peuples.

Engkau selalu menyelamatkan aku dari musuh-musuhku dan membalas mereka yang hendak melakukan kejahatan dan kekerasan kepadaku. Engkau bahkan membuat bangsa-bangsa tunduk kepadaku.

49 C'est lui aussi qui me retire d'entre mes ennemis. Tu m'enlèves d'entre ceux qui s'élèvent contre moi; tu me délivres de l'homme outrageux.

50 C'est pourquoi, ô Eternel! je te célébrerai parmi les nations, et je chanterai des psaumes à ton Nom.

Maka di hadapan orang dari segala bangsa, aku akan bersyukur kepada-Mu, ya TUHAN! Aku akan senantiasa menyanyikan puji-pujian bagi-Mu!

51 C'est lui qui est la tour des délivrances de son Roi, et qui use de gratuité envers David son Oint, et envers sa postérité à jamais.

Terima kasih, TUHAN, karena Engkau memberikan kemenangan besar kepada raja pilihan-Mu dan tetap menunjukkan kasih serta kesetiaan-Mu kepadaku dan keturunanku untuk selama-lamanya!