< 2 Samuel 12 >
1 Et l'Eternel envoya Nathan à David, lequel vint à lui, et lui dit: Il y avait deux hommes dans une ville, l'un riche, et l'autre pauvre.
Hiti chun Nathan themgaopa chu Pakaiyin David komah asol tan ahi: Hichun Nathanin jong David koma hitin aga seiye, “Khopi sung khat’a hin pasal ni acheng lhonin, khatpa chu mihao ahin, khat jopa vang chu mivaicha ahi.
2 Le riche avait du gros et du menu bétail en fort grande abondance.
Hichun mihaopa hin kelngoihon tamtah le bonghon tampi aneiyin ahi.
3 Mais le pauvre n'avait rien du tout qu'une petite brebis, qu'il avait achetée et nourrie, et qui était crue chez lui et avec ses enfants, mangeant de ses morceaux, buvant dans sa coupe, et dormant en son sein, et elle lui était comme fille.
Ahin mivaichapa vang chun imacha aneipoi, ahin aman alel lel a akichoh kelngoipi khat seh seh bou aneiye. Hijongle aman akelngoipi chu akivah vah-in achate toh phatechan avah in ahi; kelngoipi hin ama changlhah aneh ding an jong anejin, adon ding twi jong ama khon sunga konin adon ji'e; chutengle a-angsunga alum jin, achanu tobang bangin aumtan ahi.
4 Mais un homme qui voyageait étant venu chez cet homme riche, ce [riche] a épargné de prendre son gros et son menu bétail, pour en apprêter au voyageur qui était entré chez lui, et il a pris la brebis de cet homme pauvre, et l'a apprêtée à cet homme qui était entré chez lui.
Hichelai hin kholjin mikhat mihaopa koma chun ahung lhung in ahileh, hiche kholjinpa thapeh ding chun mihaopan jong ama kelngoi hon lah a khattou thapeh ding jong a-ittan, chule ama bonghon lah a kona khattou thapeh ding jong a-it tai; ahin mivaichapa kelngoipi khat sheh anei chu aman in akoma hung kholjin pa ding chun atha peh tan ahi,” ati.
5 Alors la colère de David s'enflamma fort contre cet homme-là; et il dit à Nathan: L'Eternel est vivant, que l'homme qui a fait cela est digne de mort.
Chutah chun David jong alung hangjah jengin hiche mihaopa douna chun Nathan themgao koma chun hitin aseitai, “Pakai hing jing mina kasei ahi, hitobanga kisa chonvalpa chu thi dinga kilom mong ahibouve!
6 Et parce qu'il a fait cela, et qu'il n'a point épargné [cette brebis], pour une brebis il en rendra quatre.
Chujongle aman voujang natna beihela hitobang thilpi hi abol jeh hin aman kelngoipi chu ajat li’a asah kit ding ahi,’ atitai.
7 Alors Nathan dit à David: Tu [es] cet homme-là. Ainsi a dit l'Eternel le Dieu d'Israël: Je t'ai oint pour être Roi sur Israël, et je t'ai délivré de la main de Saül.
Chuin Nathan themgaopan David koma aseipai jengin, “Hichea kisei mihaopa hi nangma nahi, Pakai Israel Pathenin hitin aseiye, ‘Nang hi keiman Israel chate chunga leng chang dinga thao kanusa nahin, chule Saul thaneina a kon kanahuhdoh nahiye.
8 Même je t'ai donné la maison de ton Seigneur, et les femmes de ton Seigneur en ton sein, et je t'ai donné la maison d'Israël, et de Juda; et si c'est [encore] peu, je t'eusse ajouté telle et telle chose.
Chujongle napupa Saul’in, ajiteu jouse chule Israel insung pumpi le Judah insung pumpi jong kapeh nahi; hicheng jong hi alhom behseh na laiya ahileh tamtah kapehbe ding nahi nalaiye.
9 Pourquoi donc as-tu méprisé la parole de l'Eternel, en faisant ce qui lui déplaît? Tu as frappé avec l'épée Urie le Héthien, tu as enlevé sa femme [afin qu'elle fût] ta femme, et tu l'as tué par l'épée des enfants de Hammon.
Chuti ahileh epi dinga nangman Pakai thusei nanot thap a hitabang tijat umtah thil hi nabol hitam? Nangman Hittite mipa Uriah chu nadengin Ammon mite chemjamin nathat nin, chule ajinu jong naji din nakipui jeng theiye.
10 Maintenant donc l'épée ne partira jamais de ta maison, parce que tu m'as méprisé, et que tu as enlevé la femme d'Urie le Héthien, afin qu'elle fût ta femme.
Hijeh a chu tua hi nangma insunga kona jong chemjam lang jing jeng ding ahi. ajeh chu nangin keima nahsah mon neibolin, Hittite mipa Uriah jinu chu naji din nakipuitai,’ tin aseiye.
11 Ainsi a dit l'Eternel: Voici, je m'en vais faire sortir de ta propre maison un mal contre toi, j'enlèverai tes femmes devant tes yeux, je les donnerai à un homme de ta maison, et il dormira avec tes femmes à la vue de ce soleil.
Chuin Pakaiyin hitin aseiye, ajeh chu nangman nathil bol banga, keiman nangma insunga kona nadou ding thilse kahin kondoh sah ding ahi. chule namitmu changtah a najite jeng jong kalah peh a naheng nakom mite kapeh doh ding, chule amahon japi mitmu lai jenga jong najite chu aluppi dingu ahi.
12 Car tu l'as fait en secret, mais moi, je le ferai en la présence de tout Israël, et devant le soleil.
Ijeh inem itileh nangman nathil bol chu guhthima nabol ahin, keiman vang Israel chate pumpi mitmu dinga kabol ding ahi,’ tin aseiye.”
13 Alors David dit à Nathan: J'ai péché contre l'Eternel; et Nathan dit à David: Aussi l'Eternel a fait passer ton péché; tu ne mourras point.
Chutah chun David in jong Nathan koma hitin aseiye, “Keima Pakai dounan kachonsetai,” atin ahileh; Nathan jong chun David koma aseipaiyin, “Pakaiyin nachonset angaidam tai. hijeh a chu hiche chonset jeh in nangma thi tapon nate.
14 Toutefois parce qu'en cela tu as donné occasion aux ennemis de l'Eternel de le blasphémer, à cause de cela le fils qui t'est né mourra certainement.
Hijongle nangin hiche thil hi nabol a Pakai chu nahsah mo tah a nabol a nataitom ahitan, hijeh a chu ahung peng ding nacha chu thitei tei ding ahi tai,” tin aseitai.
15 Après cela Nathan s'en retourna en sa maison; et l'Eternel frappa l'enfant que la femme d'Urie avait enfanté à David, qui en fut fort affligé.
Hichun Nathan ainlama achijou chun. Pakaiyin Uriah jinu hin David chapa chu gotna apen ahileh naosen chu apet petin adammo pai tan ahi.
16 Et David pria Dieu pour l'enfant, il jeûna et il passa la nuit couché sur la terre.
Hijeh chun David jong naosen adamna din Pakai henga atao tao tan ahi; David chun an angolin apotdoh in, jan khovah hel chun tollhanga alumin ahi.
17 Et les Anciens de sa maison se levèrent et vinrent vers lui, pour le faire lever de terre, mais il ne voulut point [se lever], et il ne mangea d'aucune chose avec eux.
Chuphat’in ainsung mi upa chengsen ajol jol jenguvin chule tollhanga alupnaa kona tho doh sah tei din agouve; ahinla David chu akithou doh deh pon, chule an jong aneh pi deh pouve.
18 Et il arriva que l'enfant mourut le septième jour, et les serviteurs de David craignaient de lui [apprendre] que l'enfant était mort; car ils disaient: Voici, quand l'enfant était en vie, nous lui avons parlé, et il n'a point voulu écouter notre voix; comment donc lui dirions-nous que l'enfant est mort, afin qu'il s'afflige davantage?
Ahivangin nisagi lhin nin naosen chu athi tan ahi. Hichun naosen chu athitai’ tia David koma sei peh ding asohte chu akicha tauve; ajeh chu amaho geldola, vetan, naosen ahinlaiya bon eiho thusei angai louva ahileh, tua naosen athitai, tia iti iseidoh ngam diu ham? Amale ama kithalo mai ding ahi,” tia angaitou ahiye.
19 Et David aperçut que ses serviteurs parlaient bas, et il comprit que l'enfant était mort; et David dit à ses serviteurs: L'enfant n'est-il pas mort? Ils répondirent: Il est mort.
Ahin David chun asohte chu akhoisa cheh tauve ti ahetdoh phat’in naosen chu athi ahitai tin David’in ahedoh pai paitan ahi; hijeh chun David chun asohte chu adong in, “Naosen chu athia hitam?” atileh amahon jong, “Athitai,’ atiuve.
20 Alors David se leva de terre, se lava, s'oignit, et changea d'habits; et il entra dans la maison de l'Eternel, et se prosterna; puis il revint en sa maison, et ayant demandé [à manger], on mit de la viande devant lui, et il mangea.
Chuphat’in David jong tol'a alupna a konin ahung thou dohin akisil ngim in, thao akinun, aponsil akhel’in, Pakai houin sunga avah lut’in chibai agaboh-e; chujouvin David chu ama inlama ahung in an athum in amahon jong ankong aluipeh-uva ahileh, an anetan ahi.
21 Et ses serviteurs lui dirent: Qu'est-ce que tu fais? tu as jeûné et pleuré pour l'amour de l'enfant, lorsqu'il était encore en vie, et après que l'enfant est mort, tu t'es levé, et tu as mangé de la viande.
Hichun asohten ajah a aseiyuve, “Ipibola hitia hi naum ham? naosen ahai hai pet in an nangol in nakap kap jengin, naosen athi tah bah phat in nathou doh in an nane jenge,’ atiuve.
22 Et il dit: Quand l'enfant était encore en vie, j'ai jeûné, et pleuré; car je disais: Qui sait si l'Eternel aura pitié de moi, et si l'enfant ne vivra point?
Hichun David in jong hitin adonbut’e, “Naosen ahinpet a chu an kangola kaka ka ahin, “Kon ija ahet thei ham, ajo le Pakaiyin eilungset a naosen hi ahin hin sah thei ahi?” tia keiman kagel jeh ahi.
23 Mais maintenant qu'il est mort, pourquoi jeûnerais-je? pourrais-je le faire revenir encore? Je m'en vais vers lui, et lui ne reviendra pas vers moi.
Ahin tun vang ama athia ahitan ibola an kangol ngol nah lai ding ham? ken ama chu kahinsah theiya nabol’uham? keibou ama koma nikhat le kache ding ahin, ama chu kahenga hung kile kit louhel ding ahitai,” ati.
24 Et David consola sa femme Bath-sebah, et vint vers elle, et coucha avec elle, et elle lui enfanta un fils, qu'il nomma Salomon; et l'Eternel l'aima.
Hichun David’in ajinu Bathsheba alhem lung mongin akoma aga lut kit’in aluppin ahileh amanun nao ahinvop in chapa khat ahing kit’e; Chule David in amin Solomon asah in ahi. Pakaiyin amahi angailui.
25 Ce qu'il envoya dire par le ministère de Nathan le Prophète, qui lui imposa le nom de Jédidja, à cause de l'Eternel.
Hijeh chun Nathan themgaopa henga ahin hetsah in ahileh Nathanin Pakai thusei dungjuiyin ama chu amin Jedidiah tinjong aminvo kit’e, (hichu Pakaiyin angailut tina ahi).
26 Or Joab avait combattu contre Rabba, qui appartenait aux enfants de Hammon, et avait pris la ville Royale.
Chuin Joab chun Ammon mite khopi lanlung Rabbah chu adel khumin gal’in akisat pin ahileh ajouvin leng khopi chu alatan ahi.
27 Et Joab avait envoyé des messagers vers David, pour lui dire: J'ai battu Rabba, et j'ai pris la ville des eaux.
Chuin Joab chun David koma sottolle miho asol’in agasei sah tai, “Keiman Rabbah kaga kisat pin, twiphai khopi chu kajoutai tin.
28 C'est pourquoi maintenant assemble le reste du peuple, et campe-toi contre la ville, et la prends; de peur que si je la prenais, on ne réclamât mon nom sur elle.
Hijeh chun tun mipi amoh cheng khom tup’in lang khopi dounan ngahmun hung sem tan, chule akhopi jong hung toupha jengin, achuti louva ahileh keiman akhopi hi kalah a keima min kaputsah ding ahi tai,” ati.
29 David donc assembla tout le peuple, et marcha contre Rabba; il la battit, et la prit.
Hijeh chun David in mipi abonchan akhom soh keiyin Rabbah khopi lama achen, chule akhopi dou nan gal abol’in akisat pin ahileh ajouvin akhopi chu alatan ahi.
30 Et il prit la couronne de dessus la tête de leur Roi, laquelle pesait un talent d'or, et il y avait des pierres précieuses; et on la mit sur la tête de David, qui emmena un fort grand butin de la ville.
Chule alengpau lallukhuh chu David in aluchanga konin alahdoh peh in chule amalu changah akikoi tan ahi. alallukhuh chu sana le songman tam a kisem chule agih dan chu pound somsagi le nga ahi. chujongle asunga chun song mantam tah akikoiyin. Chujongleh David chun Rabbah khopia thil thang tamtah ahin chom doh in ahi.
31 Il emmena aussi le peuple qui y était, et le mit sous des scies, et sous des herses de fer, et sous des haches de fer, et il les fit passer par un fourneau où l'on cuit les briques; il en fit ainsi à toutes les villes des enfants de Hammon. Puis David s'en retourna avec tout le peuple à Jérusalem.
Chujongle akhopi sunga cheng mipi jouse chu gal hing-in akaiyin, chule thing-at dingle tuphul kheng dingle, heicha kheng dingin agoiyin, chule cheh dengin apansah tai. Hitichun David chun hitobanga hi Ammon mite khopi jouse anabol ahi; chujouvin David le mipi chu abonchauvin Jerusalema ahung kile kit tauvin ahi.