2 Corinthiens 9
1 Car de vous écrire touchant la collecte qui se fait pour les Saints, ce me serait une chose superflue.
பவித்ரலோகாநாம் உபகாரார்த²கஸேவாமதி⁴ யுஷ்மாந் ப்ரதி மம லிக²நம்’ நிஷ்ப்ரயோஜநம்’|
2 Vu que je sais la promptitude de votre zèle, en quoi je me glorifie de vous devant ceux de Macédoine, [leur faisant entendre] que l'Achaïe est prête dès l'année passée; et votre zèle en a excité plusieurs.
யத ஆகா²யாதே³ஸ²ஸ்தா² லோகா க³தவர்ஷம் ஆரப்⁴ய தத்கார்ய்ய உத்³யதா: ஸந்தீதி வாக்யேநாஹம்’ மாகித³நீயலோகாநாம்’ ஸமீபே யுஷ்மாகம்’ யாம் இச்சு²கதாமதி⁴ ஸ்²லாகே⁴ தாம் அவக³தோ(அ)ஸ்மி யுஷ்மாகம்’ தஸ்மாத்³ உத்ஸாஹாச்சாபரேஷாம்’ ப³ஹூநாம் உத்³யோகோ³ ஜாத: |
3 Or j'ai envoyé ces frères, afin que ce en quoi je me suis glorifié de vous, ne soit pas vain en cette occasion, et que vous soyez prêts, comme j'ai dit.
கிஞ்சைதஸ்மிந் யுஷ்மாந் அத்⁴யஸ்மாகம்’ ஸ்²லாகா⁴ யத்³ அதத்²யா ந ப⁴வேத் யூயஞ்ச மம வாக்யாநுஸாராத்³ யத்³ உத்³யதாஸ்திஷ்டே²த தத³ர்த²மேவ தே ப்⁴ராதரோ மயா ப்ரேஷிதா: |
4 De peur que ceux de Macédoine venant avec moi, et ne vous trouvant pas prêts, nous n'ayons de la honte, (pour ne pas dire vous-mêmes) de l'assurance avec laquelle nous nous sommes glorifiés de vous.
யஸ்மாத் மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ கைஸ்²சித் மாகித³நீயப்⁴ராத்ரு’பி⁴ராக³த்ய யூயமநுத்³யதா இதி யதி³ த்³ரு’ஸ்²யதே தர்ஹி தஸ்மாத்³ த்³ரு’ட⁴விஸ்²வாஸாத்³ யுஷ்மாகம்’ லஜ்ஜா ஜநிஷ்யத இத்யஸ்மாபி⁴ ர்ந வக்தவ்யம்’ கிந்த்வஸ்மாகமேவ லஜ்ஜா ஜநிஷ்யதே|
5 C'est pourquoi j'ai estimé qu'il était nécessaire de prier les frères d'aller premièrement vers vous, et d'achever de préparer votre bénéficence que vous avez déjà promise; afin qu'elle soit prête comme une bénéficence, et non pas comme une chicheté.
அத: ப்ராக் ப்ரதிஜ்ஞாதம்’ யுஷ்மாகம்’ தா³நம்’ யத் ஸஞ்சிதம்’ ப⁴வேத் தச்ச யத்³ க்³ராஹகதாயா: ப²லம் அபூ⁴த்வா தா³நஸீ²லதாயா ஏவ ப²லம்’ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ மமாக்³ரே க³மநாய தத்ஸஞ்சயநாய ச தாந் ப்⁴ராத்ரு’ந் ஆதே³ஷ்டுமஹம்’ ப்ரயோஜநம் அமந்யே|
6 Or je vous dis ceci: que celui qui sème chichement, recueillera aussi chichement; et que celui qui sème libéralement, recueillera aussi libéralement.
அபரமபி வ்யாஹராமி கேநசித் க்ஷுத்³ரபா⁴வேந பீ³ஜேஷூப்தேஷு ஸ்வல்பாநி ஸ²ஸ்யாநி கர்த்திஷ்யந்தே, கிஞ்ச கேநசித்³ ப³ஹுத³ப⁴வேந பீ³ஜேஷூப்தேஷு ப³ஹூநி ஸ²ஸ்யாநி கர்த்திஷ்யந்தே|
7 [Mais] que chacun [contribue] selon qu'il se l'est proposé en son cœur, non point à regret, ou par contrainte; car Dieu aime celui qui donne gaiement.
ஏகைகேந ஸ்வமநஸி யதா² நிஸ்²சீயதே ததை²வ தீ³யதாம்’ கேநாபி காதரேண பீ⁴தேந வா ந தீ³யதாம்’ யத ஈஸ்²வரோ ஹ்ரு’ஷ்டமாநஸே தா³தரி ப்ரீயதே|
8 Et Dieu est puissant pour faire abonder toute grâce en vous, afin qu'ayant toujours tout ce qui suffit en toute chose, vous soyez abondants en toute bonne œuvre:
அபரம் ஈஸ்²வரோ யுஷ்மாந் ப்ரதி ஸர்வ்வவித⁴ம்’ ப³ஹுப்ரத³ம்’ ப்ரஸாத³ம்’ ப்ரகாஸ²யிதும் அர்ஹதி தேந யூயம்’ ஸர்வ்வவிஷயே யதே²ஷ்டம்’ ப்ராப்ய ஸர்வ்வேண ஸத்கர்ம்மணா ப³ஹுப²லவந்தோ ப⁴விஷ்யத²|
9 Selon ce qui est écrit: il a répandu, il a donné aux pauvres; sa justice demeure éternellement. (aiōn g165)
ஏதஸ்மிந் லிகி²தமாஸ்தே, யதா², வ்யயதே ஸ ஜநோ ராயம்’ து³ர்க³தேப்⁴யோ த³தா³தி ச| நித்யஸ்தா²யீ ச தத்³த⁴ர்ம்ம: (aiōn g165)
10 Or celui qui fournit de la semence au semeur, veuille aussi vous donner du pain à manger, et multiplier votre semence, et augmenter les revenus de votre justice.
பீ³ஜம்’ பே⁴ஜநீயம் அந்நஞ்ச வப்த்ரே யேந விஸ்²ராண்யதே ஸ யுஷ்மப்⁴யம் அபி பீ³ஜம்’ விஸ்²ராண்ய ப³ஹுலீகரிஷ்யதி யுஷ்மாகம்’ த⁴ர்ம்மப²லாநி வர்த்³த⁴யிஷ்யதி ச|
11 Etant pleinement enrichis pour [exercer] une parfaite libéralité, laquelle fait que nous en rendons grâces à Dieu.
தேந ஸர்வ்வவிஷயே ஸத⁴நீபூ⁴தை ர்யுஷ்மாபி⁴: ஸர்வ்வவிஷயே தா³நஸீ²லதாயாம்’ ப்ரகாஸி²தாயாம் அஸ்மாபி⁴ரீஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³: ஸாத⁴யிஷ்யதே|
12 Car l'administration de cette oblation n'est pas seulement suffisante pour subvenir aux nécessités des Saints, mais elle abonde aussi de telle sorte, que plusieurs ont de quoi en rendre grâces à Dieu.
ஏதயோபகாரஸேவயா பவித்ரலோகாநாம் அர்தா²பா⁴வஸ்ய ப்ரதீகாரோ ஜாயத இதி கேவலம்’ நஹி கிந்த்வீஸ்²சரஸ்ய த⁴ந்யவாதோ³(அ)பி பா³ஹுல்யேநோத்பாத்³யதே|
13 Glorifiant Dieu pour l'épreuve qu'ils font de cette assistance, en ce que vous vous soumettez à l'Évangile de Christ; et de votre prompte et libérale communication envers eux, et envers tous.
யத ஏதஸ்மாத்³ உபகாரகரணாத்³ யுஷ்மாகம்’ பரீக்ஷிதத்வம்’ பு³த்³த்⁴வா ப³ஹுபி⁴: க்²ரீஷ்டஸுஸம்’வாதா³ங்கீ³கரணே யுஷ்மாகம் ஆஜ்ஞாக்³ராஹித்வாத் தத்³பா⁴கி³த்வே ச தாந் அபராம்’ஸ்²ச ப்ரதி யுஷ்மாகம்’ தா³த்ரு’த்வாத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³: காரிஷ்யதே,
14 Ils prient Dieu pour vous, et ils vous aiment très affectueusement à cause de la grâce excellente que Dieu vous a accordée.
யுஷ்மத³ர்த²ம்’ ப்ரார்த²நாம்’ க்ரு’த்வா ச யுஷ்மாஸ்வீஸ்²வரஸ்ய க³ரிஷ்டா²நுக்³ரஹாத்³ யுஷ்மாஸு தை: ப்ரேம காரிஷ்யதே|
15 Or grâces soient rendues à Dieu à cause de son don inexprimable.
அபரம் ஈஸ்²வரஸ்யாநிர்வ்வசநீயதா³நாத் ஸ த⁴ந்யோ பூ⁴யாத்|
