Cantiques 1
1 Cantique des cantiques, de Salomon.
Pieśń nad pieśniami Salomona.
2 Qu’il me baise des baisers de sa bouche! Car ton amour vaut mieux que le vin,
Niech mnie pocałuje pocałunkami swoich ust. Twoja miłość bowiem jest lepsza od wina.
3 Tes parfums ont une odeur suave; Ton nom est un parfum qui se répand; C’est pourquoi les jeunes filles t’aiment.
Z powodu wonności twoich olejków twoje imię [jest jak] rozlany olejek; dlatego miłują cię dziewice.
4 Entraîne-moi après toi! Nous courrons! Le roi m’introduit dans ses appartements… Nous nous égaierons, nous nous réjouirons à cause de toi; Nous célébrerons ton amour plus que le vin. C’est avec raison que l’on t’aime.
Pociągnij mnie, [a] pobiegniemy za tobą. Król wprowadził mnie [do] swoich komnat. Będziemy się cieszyć i radować tobą, będziemy pamiętać o twojej miłości bardziej niż o winie. Miłują cię prawi.
5 Je suis noire, mais je suis belle, filles de Jérusalem, Comme les tentes de Kédar, comme les pavillons de Salomon.
Czarna jestem, ale piękna, o córki Jerozolimy, jak namioty Kedaru, jak zasłony Salomona.
6 Ne prenez pas garde à mon teint noir: C’est le soleil qui m’a brûlée. Les fils de ma mère se sont irrités contre moi, Ils m’ont faite gardienne des vignes. Ma vigne, à moi, je ne l’ai pas gardée.
Nie patrzcie na mnie, że jestem czarna, gdyż słońce mnie opaliło. Synowie mojej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic; a mojej własnej winnicy nie ustrzegłam.
7 Dis-moi, ô toi que mon cœur aime, Où tu fais paître tes brebis, Où tu les fais reposer à midi; Car pourquoi serais-je comme une égarée Près des troupeaux de tes compagnons?
Powiedz mi [ty], którego miłuje moja dusza, gdzie wypasasz, gdzie dajesz swojej [trzodzie] odpocząć w południe. Czemu bowiem mam być jak błądząca przy trzodach twoich towarzyszy?
8 Si tu ne le sais pas, ô la plus belle des femmes, Sors sur les traces des brebis, Et fais paître tes chevreaux Près des demeures des bergers.
Jeśli nie wiesz, najpiękniejsza wśród kobiet, to idź śladem trzody i paś swoje koźlątka przy szałasach pasterzy.
9 A ma jument qu’on attelle aux chars de Pharaon Je te compare, ô mon amie.
Przyrównam cię, moja umiłowana, do zaprzęgu rydwanów faraona.
10 Tes joues sont belles au milieu des colliers, Ton cou est beau au milieu des rangées de perles.
Twoje lica są piękne, ozdobione klejnotami, [a] twoja szyja – łańcuchami.
11 Nous te ferons des colliers d’or, Avec des points d’argent.
Uczynimy ci złote klejnoty nakrapiane srebrem.
12 Tandis que le roi est dans son entourage, Mon nard exhale son parfum.
Dopóki król jest przy [swoim] stole, mój nard rozsiewa swoją woń.
13 Mon bien-aimé est pour moi un bouquet de myrrhe, Qui repose entre mes seins.
[Jak] wiązka mirry jest dla mnie mój miły, spoczywa na moich piersiach.
14 Mon bien-aimé est pour moi une grappe de troëne Des vignes d’En-Guédi.
Mój miły jest dla mnie [jak] grono cyprysu pośród winnic w En-Gedi.
15 Que tu es belle, mon amie, que tu es belle! Tes yeux sont des colombes.
O jaka ty jesteś piękna, moja umiłowana! O jaka ty jesteś piękna! Twoje oczy są [jak oczy] gołębicy.
16 Que tu es beau, mon bien-aimé, que tu es aimable! Notre lit, c’est la verdure.
O jaki ty jesteś piękny, mój umiłowany, i jak miły! Łoże nasze się zieleni.
17 Les solives de nos maisons sont des cèdres, Nos lambris sont des cyprès.
Belki naszego domu są cedrowe, a nasze stropy – cyprysowe.
