Cantiques 1
1 Cantique des cantiques, de Salomon.
Pieśń najprzedniejsza z pieśni Salomonowych.
2 Qu’il me baise des baisers de sa bouche! Car ton amour vaut mieux que le vin,
Niech mię pocałuje pocałowaniem ust swoich; albowiem lepsze są miłości twoje niż wino.
3 Tes parfums ont une odeur suave; Ton nom est un parfum qui se répand; C’est pourquoi les jeunes filles t’aiment.
Dla wonności wyborne są maści twoje; imię twoje jest jako olejek rozlany; przetoż cię panienki umiłowały.
4 Entraîne-moi après toi! Nous courrons! Le roi m’introduit dans ses appartements… Nous nous égaierons, nous nous réjouirons à cause de toi; Nous célébrerons ton amour plus que le vin. C’est avec raison que l’on t’aime.
Pociągnijże mię, a pobieżymy za toba. Wprowadził mię król do pokojów swoich; przetoż się w tobie radować i weselić będziemy milości twoje raczej niż wino; bo uprzejmi milują cię.
5 Je suis noire, mais je suis belle, filles de Jérusalem, Comme les tentes de Kédar, comme les pavillons de Salomon.
Czarnamci, alem wdzięczna, o córki Jeruzalemskie! Jestem jako namioty Kedarskie, jako opony Salomonowe.
6 Ne prenez pas garde à mon teint noir: C’est le soleil qui m’a brûlée. Les fils de ma mère se sont irrités contre moi, Ils m’ont faite gardienne des vignes. Ma vigne, à moi, je ne l’ai pas gardée.
Nie patrzajcie na mię, żem jest śniada; bo mię opalilo słonce. Synowie matki mojej rozpaliwszy się przeciwko mnie, postanowili mię, abym strzegła winnic; a winnicy mojej, którąm miała, nie strzegłam.
7 Dis-moi, ô toi que mon cœur aime, Où tu fais paître tes brebis, Où tu les fais reposer à midi; Car pourquoi serais-je comme une égarée Près des troupeaux de tes compagnons?
Oznajmijże mi ty, którego miłuje dusza moja, gdzie pasiesz? gdzie trzodzie dajesz odpoczywać w południe? albowiem przeczżebym miała być jako obłąkana przy trzodach towarzyszów twoich?
8 Si tu ne le sais pas, ô la plus belle des femmes, Sors sur les traces des brebis, Et fais paître tes chevreaux Près des demeures des bergers.
Jeśli nie wiesz, o najpiękniejsza między niewiastami! wynijdźże śladem trzody, a paś koźlatka twoje przy budach pasterzy.
9 A ma jument qu’on attelle aux chars de Pharaon Je te compare, ô mon amie.
Przyrównywam cię, o przyjaciółko moja! jeździe w wozach Faraonowych.
10 Tes joues sont belles au milieu des colliers, Ton cou est beau au milieu des rangées de perles.
Jagody lica twego klejnotami są ozdobione, a szyja twoja łańcuchami.
11 Nous te ferons des colliers d’or, Avec des points d’argent.
Naczynimyć klejnotów złotych z nakrapianiem srebrnem.
12 Tandis que le roi est dans son entourage, Mon nard exhale son parfum.
Dotąd, pokąd król jest u stołu, szpikanard mój wydaje wonność swoję.
13 Mon bien-aimé est pour moi un bouquet de myrrhe, Qui repose entre mes seins.
Jako snopek myrry jest mi miły mój na piersiach moich odpoczywający.
14 Mon bien-aimé est pour moi une grappe de troëne Des vignes d’En-Guédi.
Miły mój jest mi jako grono cyprowe na winnicach, w Engaddy.
15 Que tu es belle, mon amie, que tu es belle! Tes yeux sont des colombes.
O jakoś ty piękna, przyjaciółko moja, o jakoś ty piękna! oczy twoje jako oczy gołębicy.
16 Que tu es beau, mon bien-aimé, que tu es aimable! Notre lit, c’est la verdure.
O jakoś ty jest piękny, miły mój! i jako wdzięczny! nawet i to łoże nasze zieleni się.
17 Les solives de nos maisons sont des cèdres, Nos lambris sont des cyprès.
Belki domów naszych są cedrowe, a stropy nasze jodłowe.
