Apocalypse 5
1 Puis je vis dans la main droite de celui qui était assis sur le trône un livre écrit en dedans et en dehors, scellé de sept sceaux.
అనన్తరం తస్య సిహాసనోపవిష్టజనస్య దక్షిణస్తే ఽన్త ర్బహిశ్చ లిఖితం పత్రమేకం మయా దృష్టం తత్ సప్తముద్రాభిరఙ్కితం|
2 Et je vis un ange puissant, qui criait d’une voix forte: Qui est digne d’ouvrir le livre, et d’en rompre les sceaux?
తత్పశ్చాద్ ఏకో బలవాన్ దూతో దృష్టః స ఉచ్చైః స్వరేణ వాచమిమాం ఘోషయతి కః పత్రమేతద్ వివరీతుం తమ్ముద్రా మోచయితుఞ్చార్హతి?
3 Et personne dans le ciel, ni sur la terre, ni sous la terre, ne put ouvrir le livre ni le regarder.
కిన్తు స్వర్గమర్త్త్యపాతాలేషు తత్ పత్రం వివరీతుం నిరీక్షితుఞ్చ కస్యాపి సామర్థ్యం నాభవత్|
4 Et je pleurai beaucoup de ce que personne ne fut trouvé digne d’ouvrir le livre ni de le regarder.
అతో యస్తత్ పత్రం వివరీతుం నిరీక్షితుఞ్చార్హతి తాదృశజనస్యాభావాద్ అహం బహు రోదితవాన్|
5 Et l’un des vieillards me dit: Ne pleure point; voici, le lion de la tribu de Juda, le rejeton de David, a vaincu pour ouvrir le livre et ses sept sceaux.
కిన్తు తేషాం ప్రాచీనానామ్ ఏకో జనో మామవదత్ మా రోదీః పశ్య యో యిహూదావంశీయః సింహో దాయూదో మూలస్వరూపశ్చాస్తి స పత్రస్య తస్య సప్తముద్రాణాఞ్చ మోచనాయ ప్రమూతవాన్|
6 Et je vis, au milieu du trône et des quatre êtres vivants et au milieu des vieillards, un agneau qui était là comme immolé. Il avait sept cornes et sept yeux, qui sont les sept esprits de Dieu envoyés par toute la terre.
అపరం సింహాసనస్య చతుర్ణాం ప్రాణినాం ప్రాచీనవర్గస్య చ మధ్య ఏకో మేషశావకో మయా దృష్టః స ఛేదిత ఇవ తస్య సప్తశృఙ్గాణి సప్తలోచనాని చ సన్తి తాని కృత్స్నాం పృథివీం ప్రేషితా ఈశ్వరస్య సప్తాత్మానః|
7 Il vint, et il prit le livre de la main droite de celui qui était assis sur le trône.
స ఉపాగత్య తస్య సింహాసనోపవిష్టజనస్య దక్షిణకరాత్ తత్ పత్రం గృహీతవాన్|
8 Quand il eut pris le livre, les quatre êtres vivants et les vingt-quatre vieillards se prosternèrent devant l’agneau, tenant chacun une harpe et des coupes d’or remplies de parfums, qui sont les prières des saints.
పత్రే గృహీతే చత్వారః ప్రాణినశ్చతుర్వింంశతిప్రాచీనాశ్చ తస్య మేషశావకస్యాన్తికే ప్రణిపతన్తి తేషామ్ ఏకైకస్య కరయో ర్వీణాం సుగన్ధిద్రవ్యైః పరిపూర్ణం స్వర్ణమయపాత్రఞ్చ తిష్ఠతి తాని పవిత్రలోకానాం ప్రార్థనాస్వరూపాణి|
9 Et ils chantaient un cantique nouveau, en disant: Tu es digne de prendre le livre, et d’en ouvrir les sceaux; car tu as été immolé, et tu as racheté pour Dieu par ton sang des hommes de toute tribu, de toute langue, de tout peuple, et de toute nation;
అపరం తే నూతనమేకం గీతమగాయన్, యథా, గ్రహీతుం పత్రికాం తస్య ముద్రా మోచయితుం తథా| త్వమేవార్హసి యస్మాత్ త్వం బలివత్ ఛేదనం గతః| సర్వ్వాభ్యో జాతిభాషాభ్యః సర్వ్వస్మాద్ వంశదేశతః| ఈశ్వరస్య కృతే ఽస్మాన్ త్వం స్వీయరక్తేన క్రీతవాన్|
10 tu as fait d’eux un royaume et des sacrificateurs pour notre Dieu, et ils régneront sur la terre.
అస్మదీశ్వరపక్షే ఽస్మాన్ నృపతీన్ యాజకానపి| కృతవాంస్తేన రాజత్వం కరిష్యామో మహీతలే||
11 Je regardai, et j’entendis la voix de beaucoup d’anges autour du trône et des êtres vivants et des vieillards, et leur nombre était des myriades de myriades et des milliers de milliers.
అపరం నిరీక్షమాణేన మయా సింహాసనస్య ప్రాణిచతుష్టయస్య ప్రాచీనవర్గస్య చ పరితో బహూనాం దూతానాం రవః శ్రుతః, తేషాం సంఖ్యా అయుతాయుతాని సహస్రసహస్త్రాణి చ|
12 Ils disaient d’une voix forte: L’agneau qui a été immolé est digne de recevoir la puissance, la richesse, la sagesse, la force, l’honneur, la gloire, et la louange.
తైరుచ్చైరిదమ్ ఉక్తం, పరాక్రమం ధనం జ్ఞానం శక్తిం గౌరవమాదరం| ప్రశంసాఞ్చార్హతి ప్రాప్తుం ఛేదితో మేషశావకః||
13 Et toutes les créatures qui sont dans le ciel, sur la terre, sous la terre, sur la mer, et tout ce qui s’y trouve, je les entendis qui disaient: A celui qui est assis sur le trône, et à l’agneau, soient la louange, l’honneur, la gloire, et la force, aux siècles des siècles! (aiōn g165)
అపరం స్వర్గమర్త్త్యపాతాలసాగరేషు యాని విద్యన్తే తేషాం సర్వ్వేషాం సృష్టవస్తూనాం వాగియం మయా శ్రుతా, ప్రశంసాం గౌరవం శౌర్య్యమ్ ఆధిపత్యం సనాతనం| సింహసనోపవిష్టశ్చ మేషవత్సశ్చ గచ్ఛతాం| (aiōn g165)
14 Et les quatre êtres vivants disaient: Amen! Et les vieillards se prosternèrent et adorèrent.
అపరం తే చత్వారః ప్రాణినః కథితవన్తస్తథాస్తు, తతశ్చతుర్వింశతిప్రాచీనా అపి ప్రణిపత్య తమ్ అనన్తకాలజీవినం ప్రాణమన్|
