< Apocalypse 15 >
1 Puis je vis dans le ciel un autre signe, grand et admirable: sept anges, qui tenaient sept fléaux, les derniers, car par eux s’accomplit la colère de Dieu.
તતઃ પરમ્ અહં સ્વર્ગે ઽપરમ્ એકમ્ અદ્ભુતં મહાચિહ્નં દૃષ્ટવાન્ અર્થતો યૈ ર્દણ્ડૈરીશ્વરસ્ય કોપઃ સમાપ્તિં ગમિષ્યતિ તાન્ દણ્ડાન્ ધારયન્તઃ સપ્ત દૂતા મયા દૃષ્ટાઃ|
2 Et je vis comme une mer de verre, mêlée de feu, et ceux qui avaient vaincu la bête, et son image, et le nombre de son nom, debout sur la mer de verre, ayant des harpes de Dieu.
વહ્નિમિશ્રિતસ્ય કાચમયસ્ય જલાશયસ્યાકૃતિરપિ દૃષ્ટા યે ચ પશોસ્તત્પ્રતિમાયાસ્તન્નામ્નો ઽઙ્કસ્ય ચ પ્રભૂતવન્તસ્તે તસ્ય કાચમયજલાશયસ્ય તીરે તિષ્ઠન્ત ઈશ્વરીયવીણા ધારયન્તિ,
3 Et ils chantent le cantique de Moïse, le serviteur de Dieu, et le cantique de l’agneau, en disant: Tes œuvres sont grandes et admirables, Seigneur Dieu tout-puissant! Tes voies sont justes et véritables, roi des nations!
ઈશ્વરદાસસ્ય મૂસસો ગીતં મેષશાવકસ્ય ચ ગીતં ગાયન્તો વદન્તિ, યથા, સર્વ્વશક્તિવિશિષ્ટસ્ત્વં હે પ્રભો પરમેશ્વર| ત્વદીયસર્વ્વકર્મ્માણિ મહાન્તિ ચાદ્ભુતાનિ ચ| સર્વ્વપુણ્યવતાં રાજન્ માર્ગા ન્યાય્યા ઋતાશ્ચ તે|
4 Qui ne craindrait, Seigneur, et ne glorifierait ton nom? Car seul tu es saint. Et toutes les nations viendront, et se prosterneront devant toi, parce que tes jugements ont été manifestés.
હે પ્રભો નામધેયાત્તે કો ન ભીતિં ગમિષ્યતિ| કો વા ત્વદીયનામ્નશ્ચ પ્રશંસાં ન કરિષ્યતિ| કેવલસ્ત્વં પવિત્રો ઽસિ સર્વ્વજાતીયમાનવાઃ| ત્વામેવાભિપ્રણંસ્યન્તિ સમાગત્ય ત્વદન્તિકં| યસ્માત્તવ વિચારાજ્ઞાઃ પ્રાદુર્ભાવં ગતાઃ કિલ||
5 Après cela, je regardai, et le temple du tabernacle du témoignage fut ouvert dans le ciel.
તદનન્તરં મયિ નિરીક્ષમાણે સતિ સ્વર્ગે સાક્ષ્યાવાસસ્ય મન્દિરસ્ય દ્વારં મુક્તં|
6 Et les sept anges qui tenaient les sept fléaux sortirent du temple, revêtus d’un lin pur, éclatant, et ayant des ceintures d’or autour de la poitrine.
યે ચ સપ્ત દૂતાઃ સપ્ત દણ્ડાન્ ધારયન્તિ તે તસ્માત્ મન્દિરાત્ નિરગચ્છન્| તેષાં પરિચ્છદા નિર્મ્મલશૃભ્રવર્ણવસ્ત્રનિર્મ્મિતા વક્ષાંસિ ચ સુવર્ણશૃઙ્ખલૈ ર્વેષ્ટિતાન્યાસન્|
7 Et l’un des quatre êtres vivants donna aux sept anges sept coupes d’or, pleines de la colère du Dieu qui vit aux siècles des siècles. (aiōn )
અપરં ચતુર્ણાં પ્રાણિનામ્ એકસ્તેભ્યઃ સપ્તદૂતેભ્યઃ સપ્તસુવર્ણકંસાન્ અદદાત્| (aiōn )
8 Et le temple fut rempli de fumée, à cause de la gloire de Dieu et de sa puissance; et personne ne pouvait entrer dans le temple, jusqu’à ce que les sept fléaux des sept anges fussent accomplis.
અનન્તરમ્ ઈશ્વરસ્ય તેજઃપ્રભાવકારણાત્ મન્દિરં ધૂમેન પરિપૂર્ણં તસ્માત્ તૈઃ સપ્તદૂતૈઃ સપ્તદણ્ડાનાં સમાપ્તિં યાવત્ મન્દિરં કેનાપિ પ્રવેષ્ટું નાશક્યત|