Apocalypse 12
1 Un grand signe parut dans le ciel: une femme enveloppée du soleil, la lune sous ses pieds, et une couronne de douze étoiles sur sa tête.
ตต: ปรํ สฺวรฺเค มหาจิตฺรํ ทฺฤษฺฏํ โยษิเทกาสีตฺ สา ปริหิตสูรฺยฺยา จนฺทฺรศฺจ ตสฺยาศฺจรณโยรโธ ทฺวาทศตาราณำ กิรีฏญฺจ ศิรสฺยาสีตฺฯ
2 Elle était enceinte, et elle criait, étant en travail et dans les douleurs de l’enfantement.
สา ครฺภวตี สตี ปฺรสวเวทนยา วฺยถิตารฺตฺตราวมฺ อกโรตฺฯ
3 Un autre signe parut encore dans le ciel; et voici, c’était un grand dragon rouge, ayant sept têtes et dix cornes, et sur ses têtes sept diadèmes.
ตต: สฺวรฺเค 'ปรมฺ เอกํ จิตฺรํ ทฺฤษฺฏํ มหานาค เอก อุปาติษฺฐตฺ ส โลหิตวรฺณสฺตสฺย สปฺต ศิรำสิ สปฺต ศฺฤงฺคาณิ ศิร: สุ จ สปฺต กิรีฏานฺยาสนฺฯ
4 Sa queue entraînait le tiers des étoiles du ciel, et les jetait sur la terre. Le dragon se tint devant la femme qui allait enfanter, afin de dévorer son enfant, lorsqu’elle aurait enfanté.
ส สฺวลางฺคูเลน คคนสฺถนกฺษตฺราณำ ตฺฤตียำศมฺ อวมฺฤชฺย ปฺฤถิวฺยำ นฺยปาตยตฺฯ ส เอว นาโค นวชาตํ สนฺตานํ คฺรสิตุมฺ อุทฺยตสฺตสฺยา: ปฺรสวิษฺยมาณายา โยษิโต 'นฺติเก 'ติษฺฐตฺฯ
5 Elle enfanta un fils, qui doit paître toutes les nations avec une verge de fer. Et son enfant fut enlevé vers Dieu et vers son trône.
สา ตุ ปุํสนฺตานํ ปฺรสูตา ส เอว เลาหมยราชทณฺเฑน สรฺวฺวชาตีศฺจารยิษฺยติ, กิญฺจ ตสฺยา: สนฺตาน อีศฺวรสฺย สมีปํ ตทียสึหาสนสฺย จ สนฺนิธิมฺ อุทฺธฺฤต: ฯ
6 Et la femme s’enfuit dans le désert, où elle avait un lieu préparé par Dieu, afin qu’elle y fût nourrie pendant mille deux cent soixante jours.
สา จ โยษิตฺ ปฺรานฺตรํ ปลายิตา ยตสฺตเตฺรศฺวเรณ นิรฺมฺมิต อาศฺรเม ษษฺฐฺยธิกศตทฺวยาธิกสหสฺรทินานิ ตสฺยา: ปาลเนน ภวิตวฺยํฯ
7 Et il y eut guerre dans le ciel. Michel et ses anges combattirent contre le dragon. Et le dragon et ses anges combattirent,
ตต: ปรํ สฺวรฺเค สํคฺราม อุปาปิษฺฐตฺ มีขาเยลสฺตสฺย ทูตาศฺจ เตน นาเคน สหายุธฺยนฺ ตถา ส นาคสฺตสฺย ทูตาศฺจ สํคฺรามมฺ อกุรฺวฺวนฺ, กินฺตุ ปฺรภวิตุํ นาศกฺนุวนฺ
8 mais ils ne furent pas les plus forts, et leur place ne fut plus trouvée dans le ciel.
ยต: สฺวรฺเค เตษำ สฺถานํ ปุน รฺนาวิทฺยตฯ
9 Et il fut précipité, le grand dragon, le serpent ancien, appelé le diable et Satan, celui qui séduit toute la terre, il fut précipité sur la terre, et ses anges furent précipités avec lui.
อปรํ ส มหานาโค 'รฺถโต ทิยาวล: (อปวาทก: ) ศยตานศฺจ (วิปกฺษ: ) อิติ นามฺนา วิขฺยาโต ย: ปุราตน: สรฺป: กฺฤตฺสฺนํ นรโลกํ ภฺรามยติ ส ปฺฤถิวฺยำ นิปาติตเสฺตน สารฺทฺธํ ตสฺย ทูตา อปิ ตตฺร นิปาติตา: ฯ
10 Et j’entendis dans le ciel une voix forte qui disait: Maintenant le salut est arrivé, et la puissance, et le règne de notre Dieu, et l’autorité de son Christ; car il a été précipité, l’accusateur de nos frères, celui qui les accusait devant notre Dieu jour et nuit.
ตต: ปรํ สฺวรฺเค อุจฺไจ รฺภาษมาโณ รโว 'ยํ มยาศฺราวิ, ตฺราณํ ศกฺติศฺจ ราชตฺวมธุไนเวศฺวรสฺย น: ฯ ตถา เตนาภิษิกฺตสฺย ตฺราตุ: ปรากฺรโม 'ภวตฺํ๚ ยโต นิปาติโต 'สฺมากํ ภฺราตฺฤณำ โส 'ภิโยชก: ฯ เยเนศฺวรสฺย น: สากฺษาตฺ เต 'ทูษฺยนฺต ทิวานิศํ๚
11 Ils l’ont vaincu à cause du sang de l’agneau et à cause de la parole de leur témoignage, et ils n’ont pas aimé leur vie jusqu’à craindre la mort.
เมษวตฺสสฺย รกฺเตน สฺวสากฺษฺยวจเนน จฯ เต ตุ นิรฺชิตวนฺตสฺตํ น จ เสฺนหมฺ อกุรฺวฺวตฯ ปฺราโณษฺวปิ สฺวกีเยษุ มรณไสฺยว สงฺกเฏฯ
12 C’est pourquoi réjouissez-vous, cieux, et vous qui habitez dans les cieux. Malheur à la terre et à la mer! Car le diable est descendu vers vous, animé d’une grande colère, sachant qu’il a peu de temps.
ตสฺมาทฺ อานนฺทตุ สฺวรฺโค หฺฤษฺยนฺตำ ตนฺนิวามิน: ฯ หา ภูมิสาคเรา ตาโป ยุวาเมวากฺรมิษฺยติฯ ยุวโยรวตีรฺโณ ยตฺ ไศตาโน 'ตีว กาปน: ฯ อลฺโป เม สมโย 'สฺเตฺยตจฺจาปิ เตนาวคมฺยเต๚
13 Quand le dragon vit qu’il avait été précipité sur la terre, il poursuivit la femme qui avait enfanté l’enfant mâle.
อนนฺตรํ ส นาค: ปฺฤถิวฺยำ สฺวํ นิกฺษิปฺตํ วิโลกฺย ตำ ปุตฺรปฺรสูตำ โยษิตมฺ อุปาทฺรวตฺฯ
14 Et les deux ailes du grand aigle furent données à la femme, afin qu’elle s’envolât au désert, vers son lieu, où elle est nourrie un temps, des temps, et la moitié d’un temps, loin de la face du serpent.
ตต: สา โยษิตฺ ยตฺ สฺวกียํ ปฺรานฺตรสฺถาศฺรมํ ปฺรตฺยุตฺปติตุํ ศกฺนุยาตฺ ตทรฺถํ มหากุรรสฺย ปกฺษทฺวยํ ตไสฺว ทตฺตํ, สา ตุ ตตฺร นาคโต ทูเร กาไลกํ กาลทฺวยํ กาลารฺทฺธญฺจ ยาวตฺ ปาลฺยเตฯ
15 Et, de sa bouche, le serpent lança de l’eau comme un fleuve derrière la femme, afin de l’entraîner par le fleuve.
กิญฺจ ส นาคสฺตำ โยษิตํ โสฺรตสา ปฺลาวยิตุํ สฺวมุขาตฺ นทีวตฺ โตยานิ ตสฺยา: ปศฺจาตฺ ปฺรากฺษิปตฺฯ
16 Et la terre secourut la femme, et la terre ouvrit sa bouche et engloutit le fleuve que le dragon avait lancé de sa bouche.
กินฺตุ เมทินี โยษิตมฺ อุปกุรฺวฺวตี นิชวทนํ วฺยาทาย นาคมุขาทฺ อุทฺคีรฺณำ นทีมฺ อปิวตฺฯ
17 Et le dragon fut irrité contre la femme, et il s’en alla faire la guerre aux restes de sa postérité, à ceux qui gardent les commandements de Dieu et qui ont le témoignage de Jésus.
ตโต นาโค โยษิเต กฺรุทฺธฺวา ตทฺวํศสฺยาวศิษฺฏโลไกรรฺถโต ย อีศฺวรสฺยาชฺญา: ปาลยนฺติ ยีโศ: สากฺษฺยํ ธารยนฺติ จ ไต: สห โยทฺธุํ นิรฺคตวานฺฯ
