Psaumes 88
1 Cantique. Psaume des fils de Koré. Au chef des chantres. Pour chanter sur la flûte. Cantique d’Héman, l’Ezrachite. Éternel, Dieu de mon salut! Je crie jour et nuit devant toi.
| سرود و مزمور بنی قورح برای سالار مغنیان برمحلت لعنوت. قصیده هیمان ازراحی ای یهوه خدای نجات من، شب و روزنزد تو فریاد کرده‌ام. | ۱ |
2 Que ma prière parvienne en ta présence! Prête l’oreille à mes supplications!
| دعای من به حضور تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر. | ۲ |
| زیرا که جان من از بلایا پر شده است وزندگانی‌ام به قبر نزدیک گردیده. (Sheol h7585) | ۳ |
4 Je suis mis au rang de ceux qui descendent dans la fosse, Je suis comme un homme qui n’a plus de force.
| از فروروندگان به هاویه شمرده شده‌ام و مثل مرد بی‌قوت گشته‌ام. | ۴ |
5 Je suis étendu parmi les morts, Semblable à ceux qui sont tués et couchés dans le sépulcre, A ceux dont tu n’as plus le souvenir, Et qui sont séparés de ta main.
| در میان مردگان منفرد شده، مثل کشتگان که در قبر خوابیده‌اند، که ایشان را دیگربه یاد نخواهی آورد و از دست تو منقطع شده‌اند. | ۵ |
6 Tu m’as jeté dans une fosse profonde, Dans les ténèbres, dans les abîmes.
| مرا در هاویه اسفل گذاشته‌ای، در ظلمت درژرفیها. | ۶ |
7 Ta fureur s’appesantit sur moi, Et tu m’accables de tous tes flots. (Pause)
| خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا ساخته‌ای، سلاه. | ۷ |
8 Tu as éloigné de moi mes amis, Tu m’as rendu pour eux un objet d’horreur; Je suis enfermé et je ne puis sortir.
| آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده‌ای محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد. | ۸ |
9 Mes yeux se consument dans la souffrance; Je t’invoque tous les jours, ô Éternel! J’étends vers toi les mains.
| چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند، نزدتو فریاد کرده‌ام تمامی روز. دستهای خود را به تودراز کرده‌ام. | ۹ |
10 Est-ce pour les morts que tu fais des miracles? Les morts se lèvent-ils pour te louer? (Pause)
| آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد خواهندگفت؟ سلاه. | ۱۰ |
11 Parle-t-on de ta bonté dans le sépulcre, De ta fidélité dans l’abîme?
| آیا رحمت تو در قبر مذکورخواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟ | ۱۱ |
12 Tes prodiges sont-ils connus dans les ténèbres, Et ta justice dans la terre de l’oubli?
| آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می‌شود و عدالت تودر زمین فراموشی؟ | ۱۲ |
13 O Éternel! J’implore ton secours, Et le matin ma prière s’élève à toi.
| و اما من نزد تو‌ای خداوندفریاد برآورده‌ام و بامدادان دعای من در‌پیش تومی آید. | ۱۳ |
14 Pourquoi, Éternel, repousses-tu mon âme? Pourquoi me caches-tu ta face?
| ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، وروی خود را از من پنهان نموده‌ای. | ۱۴ |
15 Je suis malheureux et moribond dès ma jeunesse, Je suis chargé de tes terreurs, je suis troublé.
| من مستمندو از طفولیت مشرف بر موت شده‌ام. ترسهای تورا متحمل شده، متحیر گردیده‌ام. | ۱۵ |
16 Tes fureurs passent sur moi, Tes terreurs m’anéantissent;
| حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو مراهلاک ساخته. | ۱۶ |
17 Elles m’environnent tout le jour comme des eaux, Elles m’enveloppent toutes à la fois.
| مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو احاطه نموده. | ۱۷ |
18 Tu as éloigné de moi amis et compagnons; Mes intimes ont disparu.
| یاران و دوستان را از من دور کرده‌ای و آشنایانم را در تاریکی. | ۱۸ |
