< Psaumes 88 >

1 Cantique. Psaume des fils de Koré. Au chef des chantres. Pour chanter sur la flûte. Cantique d’Héman, l’Ezrachite. Éternel, Dieu de mon salut! Je crie jour et nuit devant toi.
Drottinn, þú Guð minn og hjálpari minn, ég ákalla þig um daga og nætur.
2 Que ma prière parvienne en ta présence! Prête l’oreille à mes supplications!
Svaraðu bænum mínum! Hlustaðu á hróp mitt,
3 Car mon âme est rassasiée de maux, Et ma vie s’approche du séjour des morts. (Sheol h7585)
því að ég er altekinn ótta og finn dauðann nálgast. (Sheol h7585)
4 Je suis mis au rang de ceux qui descendent dans la fosse, Je suis comme un homme qui n’a plus de force.
„Líf hans er að fjara út, “segja sumir, „það er vonlaust með hann.“
5 Je suis étendu parmi les morts, Semblable à ceux qui sont tués et couchés dans le sépulcre, A ceux dont tu n’as plus le souvenir, Et qui sont séparés de ta main.
Ég er einn og yfirgefinn og bíð þess eins að deyja, rétt eins og þeir sem falla á vígvellinum.
6 Tu m’as jeté dans une fosse profonde, Dans les ténèbres, dans les abîmes.
Þú hefur varpað mér niður í myrkradjúp.
7 Ta fureur s’appesantit sur moi, Et tu m’accables de tous tes flots. (Pause)
Reiði þín hefur þrýst mér niður, hver holskeflan á fætur annarri kaffærir mig.
8 Tu as éloigné de moi mes amis, Tu m’as rendu pour eux un objet d’horreur; Je suis enfermé et je ne puis sortir.
Vinir mínir sneru við mér bakinu og eru horfnir – það var af þínum völdum. Ég er innikróaður, sé enga undankomuleið.
9 Mes yeux se consument dans la souffrance; Je t’invoque tous les jours, ô Éternel! J’étends vers toi les mains.
Augu mín eru blinduð af tárum. Daglega kalla ég eftir hjálp þinni. Ó, Drottinn, ég lyfti höndum í bæn um náð!
10 Est-ce pour les morts que tu fais des miracles? Les morts se lèvent-ils pour te louer? (Pause)
Gerðu kraftaverk svo að ég deyi ekki, því hvað gagnar mér hjálp þín ef ég ligg kaldur í gröfinni? Þá get ég ekki lofað þig!
11 Parle-t-on de ta bonté dans le sépulcre, De ta fidélité dans l’abîme?
Geta hinir látnu vegsamað gæsku þína? Syngja þeir um trúfesti þína?!
12 Tes prodiges sont-ils connus dans les ténèbres, Et ta justice dans la terre de l’oubli?
Getur myrkrið borið vitni um máttarverk þín? Hvernig eiga þeir sem búa í landi gleymskunnar að tala um hjálp þína?
13 O Éternel! J’implore ton secours, Et le matin ma prière s’élève à toi.
Ó, Drottinn, dag eftir dag bið ég fyrir lífi mínu.
14 Pourquoi, Éternel, repousses-tu mon âme? Pourquoi me caches-tu ta face?
Drottinn, hvers vegna hefur þú útskúfað mér? Af hverju hefur þú snúið þér burt frá mér og litið í aðra átt?
15 Je suis malheureux et moribond dès ma jeunesse, Je suis chargé de tes terreurs, je suis troublé.
Allt frá æsku hef ég átt erfiða ævi og oft staðið andspænis dauðanum. Ég er magnþrota gagnvart örlögum þeim sem þú hefur búið mér.
16 Tes fureurs passent sur moi, Tes terreurs m’anéantissent;
Heift þín og reiði hefur lamað mig. Þessi skelfing þín hefur næstum gert út af við mig.
17 Elles m’environnent tout le jour comme des eaux, Elles m’enveloppent toutes à la fois.
Alla daga hvolfist hún yfir mig.
18 Tu as éloigné de moi amis et compagnons; Mes intimes ont disparu.
Ástvinir, félagar og kunningjar – öll eru þau farin. Ég sit hér einn í myrkri.

< Psaumes 88 >