Psaumes 83
1 Cantique. Psaume d’Asaph. O Dieu, ne reste pas dans le silence! Ne te tais pas, et ne te repose pas, ô Dieu!
Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
2 Car voici, tes ennemis s’agitent, Ceux qui te haïssent lèvent la tête.
Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
3 Ils forment contre ton peuple des projets pleins de ruse, Et ils délibèrent contre ceux que tu protèges.
Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
4 Venez, disent-ils, exterminons-les du milieu des nations, Et qu’on ne se souvienne plus du nom d’Israël!
Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
5 Ils se concertent tous d’un même cœur, Ils font une alliance contre toi;
Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
6 Les tentes d’Édom et les Ismaélites, Moab et les Hagaréniens,
Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
7 Guebal, Ammon, Amalek, Les Philistins avec les habitants de Tyr;
Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
8 L’Assyrie aussi se joint à eux, Elle prête son bras aux enfants de Lot. (Pause)
Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)
9 Traite-les comme Madian, Comme Sisera, comme Jabin au torrent de Kison!
Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
10 Ils ont été détruits à En-Dor, Ils sont devenus du fumier pour la terre.
Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
11 Traite leurs chefs comme Oreb et Zeeb, Et tous leurs princes comme Zébach et Tsalmunna!
Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
12 Car ils disent: Emparons-nous Des demeures de Dieu!
Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
13 Mon Dieu! Rends-les semblables au tourbillon, Au chaume qu’emporte le vent,
Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
14 Au feu qui brûle la forêt, A la flamme qui embrase les montagnes!
Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
15 Poursuis-les ainsi de ta tempête, Et fais-les trembler par ton ouragan!
Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
16 Couvre leur face d’ignominie, Afin qu’ils cherchent ton nom, ô Éternel!
Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
17 Qu’ils soient confus et épouvantés pour toujours, Qu’ils soient honteux et qu’ils périssent!
Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
18 Qu’ils sachent que toi seul, dont le nom est l’Éternel, Tu es le Très-Haut sur toute la terre!
A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.
